Relatie verbroken

Haai Meiden!

Ik moet echt f mijn verhaal kwijt... ik trek het gewoon f niet meer!!

Zoals jullie in min allereerste blog lazen.... kozen wij bewust voor een kleine omdat ons dit allebei fantastisch leek. Toen ik eenmaal zwanger bleek te zijn waren wij dan ook dolgelukkig!!!

We kochten 6 wkn geleden een huisje zodat de kleine alle ruimte zou hebben en in een nieuw, mooi, veilig en kindvriendelijk plekje ter wereld kon komen!

Huisje kon 3 weken geleden niet doorgaan aangezien Jer een BKR-registratie bleek te hebben.... Dit bracht de nodige stress en spanning met zich mee!! Ook was/is Jer niet betrokken bij de zwangerschap... ligt liever op bed dan mee gaat naar de echo... Liever achter de playstation zit dan aan een hygiënisch plekje voor zijn bloedeigen kind denkt

Wat allang een probleem was... en wat bij de meeste van jullie nieuw in de horen zal klinken... is dat Jer erg onverantwoordelijk was b.v. in het huishouden of financiën, en als ik de kleine dadelijk iets gun is het wel een schoon en hygiënisch huisje waarin het kan leven.

Jer liet altijd alles achter zich aan slingeren... Naast mijn baan van 36u. per week, kwam het huishouden, boodschappen, mijn eigen spullen, zijn rotzooi, financiën e.d. en over een tijdje zou ook de zorg van de kleine allemaal op mijn schouders... Jer is iemand die liever problemen negeert of er voor wegloopt dan hij erover praat of ze aanpakt! Hij kent gewoon geen verantwoording!

Juist nu met de kleine op komst bracht dit meer spanningen op als ooit tevoren... Ik trok het niet meer... altijd alles alleen moeten doen, nooit eens hulp of er met iemand over te kunnen praten.

Afgelopen weken veranderde er echt iets tussen ons... Wat ik ook zei, het kwam niet aan! Eergisteren toen ik hem er weer eens een keer op aanspraak... kwamen we er dus niet meer uit!

De relatie werd na 5.5 jr. verbroken (waarvan 5 jr. samenwonend)... en nu zit ik dus in het huisje en Jer is weg, zijn spullen zijn gepakt en die komt hij vanavond halen... Gelukkig heb ik steun van me ouders en vrienden... Maar het is nu al zooo zwaar! Je raakt natuurlijk niet zwanger om vervolgens je kleintje alleen op te moeten voeden!

Ik voel me zooo KUT en ZIELIG!! Het had allemaal zo mooi kunnen zijn.... Maar zoals het de laatste 5 jaar al ging zal het de komende jaren ook weer gaan. Ik zal alles alleen moeten doen.... en dat doet pijn.

Ik kan gewoon nog steeds niet begrijpen dat er een man rondloopt die eerst zo gelukkig was met de kleine en nu ons de rug toekeert!

188 x gelezen, 0

reacties (0)


  • joelle84

    Jeetje meid,
    soms wou ik dat ik het lef had om ook vaarwel te zeggen. Mijn man (inmiddels) deed ook niks voor me bij mn 1e zwangerschap en was zwaar opstandig. Met mn dochtertje doet hij ook niet veel, al verbeterd het wel, nu ik zwanger ben van de 2e begint de ellende weer van voren af aan. Hoe vaak het hier wel niet op ploffen staat...
    Ik heb respect voor je beslissing, heel veel sterkte. Je kan het heus wel alleen. Ik voel me net een single mom, doe als n single mom alleen leeft er nog een/ mn man in mn huis.

    (soms vind ik m nog wel lief hoor)
    Succes en geniet er nog van. Je kleintje zal alles goed maken!

    Gr. Joëlle (ook uit Spijkenisse)

  • Shanny

    Het lijkt.. alsof je mijn verhaal op hebt geschreven :S haha! ik heb PRECIES het zelfde! Jeetje meis.. nou ik weet iig hoe je je voelt ZWAAR KLOTE! Maar we kunnen het!!! het komt echt goed!!!

  • Bianc84

    Vervelend om te lezen dat het zo is gelopen met je vriend. Om te reageren op Maris2008, Je verwacht als vrouw zijnde, dat als je er samen voor kiest om te proberen zwanger te raken, dat je man/vriend op het moment dat het zover is, zijn verantwoordelijkheden neemt. Tuurlijk kan een man zijn eigen gewoonten erop na houden, maar je bent/wordt met zn 2en papa&mama. Je verwacht dus dat de papa ook volwassen wordt net zoals de mama dat doet. Dat het soms anders loopt, is niet altijd van te voren te zien of te verwachten. Anders zou je er toch niet aan beginnen?

    groetjes Bianca

  • maris2008

    ja wat is verantwoordelijkheid. Mijn man werkt 40 uur per week en regelt de papieren. Ik doe het huishouden en draag meeste zorg voor het kind. Mijn man doet wel wa klusjes en zo in en rondom huis, Maar hij zal uit zichzelf ook nie de stofzuiger pakken. Laat ook zijn sokken liggen. Ja meid mannen zijn gewoon zo.
    Voordat je besloot zwanger te worden wist je toch al hoe je vriend in elkaar steekt of nie dan?? of is hij ineens gaan computeren. Doet hij ineens de afwas nie meer?? Hiermee wil ik zeggen dat als je voor iemand kiest je ook kan proberen om van zijn negatieve kanten te houden. Is niet altijd gemakkelijk. Maar in relatie moet je altijd werken. Het kan niet uit zichzelf allemaal goed gaan. Ik heb voor mijn man g ekozen en ik weet hoe hij is. Zeker heeft hij ook dingen da ik denk en wat ik graag anders zou zien. Maar ik accepteer hem hoe hij is. Ik kan hem niet veranderen En ik wil het ook niet veranderen wel sturen. Een mooie uitdrukking vind ik nog steeds.IK hou van hem hoe hij WAS IS EN ZAL WORDEN.... waarom ik je dit stuur. Als ik het zo lees vind ik het zo jammer dat relaties alsmaar kapot gaan. Een perfecte relatie bestaat niet en de perfecte man ook niet. Jullie kunnen het zo mooi hebben samen. Is jammer als je het voorbij laat gaan. En de vrouw is nu eenmaal de persoon die het gezin draaiende houdt. Een zware taak die vaak onderschat word. Ik denk nie da je vriend echt de rug toe keert maar er even genoeg van heeft. OF je moet nu tegen mij zeggen dat je nooit tegen hem heb lopen zeiken of zeuren. Niet dat ik jou wil aanvallen maar hoe ik het zelf ook heb beleefd. Heb mijn man ook alleen maar afgezeikt en nu nog steeds af en toe hahah. Ook niet altijd leuk voor de vent. k

  • doufa

    Vind het heel rot voor je..
    Miischien is het ook beter ook , je moet zo denken wil ik zo iemand die mijn kind opvoed. iemand die zo onverantwoordelijk is .....Je moet voor je zelf en je kindje kiezen das het belangrijkste..

    Succes verder
    Gr Dafni

  • faka

    Dit verhaal lijkt wel op mijn verhaal, ik had precies zo'n vriend, kon er ook helemaal niets mee! Bijzonder he dat er mannen bestaan die zo zijn en zo denken? En wij maar hoop houden dat het misschien wel verandert, maar same here er verandert helemaal niets! Succes

  • Evelienx

    Jeetje het eerste verhaal die ik lees op deze website is gelijk heftig en schrikken!
    Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om door te gaan en als ik het zo lees heb je misschien wel de goede beslissing gemaakt.. Maar goed dat maakt het niet minder klote natuurlijk.

    Heel veel sterkte ermee!!

  • D en D

    Hai,
    Ik las je verhaal net en ik wilde je alleen ff laten weten dat hoe kut het nu ook voelt
    en zeker met alle hormonen...je zou het toch uiteindeljk alleen doen ook al waren jullie samen
    gebleven! En weet je wij vrouwen zijn zo sterk..dat we zelf alles kunnen.
    Dus blijf sterk voor jezelf en voor je kleine straks.En tuurlijk is dit niet iets waar je voor kiesten vooral niet als je zwanger bent,Maar het gaat je helemaal lukken!

    gr.D

  • disney

    Het zal vreselijk zwaar en moeilijk worden om het straks alles alleen te doen.
    Ik wens je heeel veel sterkte en kracht toe. Vraag aan iedereen hulp die je wilt helpen.
    Groetjes

  • mama van Jasper

    Wow meisje, ik zat net je verhaal te lezen en vind het best wel heftig. Maar ik vind het wel goed dat je voor jezelf en de kleine opkomt. Je kunt wel blijven sukkelen, maar als het niet meer goed voelt....
    Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
    Liefs Marly.

  • onze eerste

    Nou meid wat een verhaal zeg!!!!!
    Ik leef met je mee!
    Is er niemand objectief die jullie kan helpen en die vriend van jou eens op zijn donder geeft?!?!?!
    Ik doe thuis ook alles hoor dat is misschien wel bekend bij heel veel vrouwen. Maar als ik iets vraag doet ie het wel en hij heel erg bij de kleine betrokken, dat hoort wel vind ik. Misschien vind hij het even moeilijk te weten vader te worden en valt de verantwoording hem te zwaar? Het is ook niet makkelijk. Mijn advies geef niet te snel op en zoek hulp mijn motto is: waar een wil is, is een weg!
    Heeeeeeeel veeeeeel sterkte.

  • amoramor

    Hey! Sterkte!!! Moeilijke beslissing hoor. Maar ja er moet toch iemand voor je kindje opkomen!

    Sterkte!

  • ons geluk

    he meid!
    wat klote voor je. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen. ik wordt er een beetje stil van.
    het enige wat ik wil zeggen is als er iets is wat ik kan doenals is het maar luisteren laat het me weten.

    liefs nancy

  • cindy82

    Dit had ik niet verwacht om te horen, maar i herken er wel een aantal dingen van, zo is het bij ons ook geweest dat maicel bezig was met zijn eigen en veel op de bank lag. gelukkig hebben wij er wel goed over kunnen praten en zijn wij er heel goed uitgekomen. Hij heeft nog een dochter van 7 en die heeft natuurlijk ook de aandacht van papa nu nodig en niet alleen van "stief"mama. Ik hoop echt voor je dat hij nu nadenkt over wat er is gebeurd en dat hij dan toch nog bijdraaid, zodat jullie toch nog een gelukkig gezinnetje kunnen gaan vormen dat verdienen jij en de kleien namelijk echt. Veel sterkte, ik denk aan je.

    Liefs Cindy

  • rel84

    Paulien, meid!

    Jeetje, zit ik hier gewoon even op de maandagochtend met tranen in mijn ogen. Wat erg meissie!
    Nu heb ik helemaal de behoefte om je even te zien. Hou je rustig, denk aan die lieve kleine in je buik. En weet inderdaad dat je familie en goede vrienden altijd voor je klaar staan!
    Wil je echt snel zien, maar begrijp het ook als je er nu even wat minder behoefte aan hebt. Laat het maar weten meid. Misschien wil je ook wel even je hart luchten bij mij.
    Ik denk aan je, en hoe dan ook.... wij gaan straks mega genieten van onze kleine mannetjes!!!

    Dikke kus Mirel

  • MamaLiekje

    Wat verschrikkelijk! Wel hoop ik dat jullie alletwee goed de tijd nemen om dit op je in te laten werken. Maak nog niks al te definitief. Ik zeg niet dat de problemen die er zijn niet echt zijn, maar met alle hormonen die jij hebt, voel je de dingen dubbel zo hard. Daardoor reageer je ook weer feller dan je zou doen, en het kan dus zijn dat jullie alleen even door dat punt heen moeten komen. Soms is het zo dat als je al eenmaal een beetje in een slechte sfeer zit dat je ook minder voor elkaar over hebt. En dat zou misschien kunnen zijn waarom je vriend zo weinig doet. Nogmaals, daarmee wil ik het niet goed praten hoor. Maar als jij straks een tijdje bevallen bent, en je hormonen worden weer minder, dan kan jij weer meer hebben, en voelt hij ook weer de behoefte om lief voor zijn vrouwtje te zijn. Als je nu de knoop definitief doorhakt maak je misschien te snel een keuze. Hij zowel als jijzelf. Ik spreek uit ervaring, want mijn vriend en ik hebben ook echt wel moeilijke periodes achter de rug. We wilden nooit bij elkaar weg maar snapte elkaar vaak gewoon niet. Nu we weer wat beter in ons vel zitten zien we pas dat het er gewoon echt bij hoorde. Er verandert ook zoveel!! En dat is soms teveel voor een mens waardoor je dingen gaat doen die je normaal anders aangepakt zou hebben. Natuurlijk ben jij de enige die weet of je relatie nog een kans van slagen heeft. Maar voor je kindje zeker, is het natuurlijk het overdenken waard. Heel veel sterkte!! XxX

  • cinta

    goh meis wat vreselijk voor je :( ik weet niet goed wat ik moet zeggen, behalve heel veel sterkte :sad je kent me wel niet maar als je zin heb om je hart te luchten mag je me altijd mailen/bellen (dan mail ik ff me 06 :)). nou meid, denk aan jezelf en aan je lieve kindje. jullie 2 zijn de belangrijkste. xx

  • marLeash

    Meid, wat erg!! Ik heb er gewoon geen woorden voor...
    Sterkte met alles! Dikke knuffel! Xx

  • Jori

    Jeetje, wat een nare situatie! Heel veel sterkte!

  • nummer5

    Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hierop moet zeggen.... als je al 5 jaar samen bent ga je ervan uit dat je elkaar kent en weet wat je kunt verwachten.... wat moet het dan moeilijk zijn als het allemaal zo anders gaat dan gedacht... Ik wens je alle kracht hier mee om te gaan en een eigen plekje te creeëren waarin je samen met de kleine een mooie toekomst tegemoet gaat!
    xx

  • mamma24

    wat erg zeg net nu je zwanger bent maar wel goed van je dat je voor de kleine kiest komt allemaal wel goed wat een ander kan kan jij ook heel veel sterkte!

  • Mama~van~Puck~Mees

    Heel veel sterkte & succes!!

  • Ellen79

    Geef hem de tijd om bij te draaien, niets hoeft definitief te zijn. En als de breuk dat wel is, dan heb je gelukkig een vangnet van vrienden en familie. Maar leuk, nee dat lijkt me zeker niet. Je hormonen maken het ook niet makkelijker om hier mee om te kunnen gaan. Sterkte en met een beetje geluk draait hij bij!

  • mizzbubbeltje

    Hey meid
    Oh wat erg voor je... Hoop dat je het en beetje teboven komt ma ben der zeker van dat dat wel zal lukken Aangezien je er zo al alleen voor stond ga je dat nu ook kunnen ben der van overtuigd

    Sterkte meid!