Wat een begin...

nou,dan toch maar s mn verhaal opschrijven,mischien help ik er anderen mee,voor mezelf lucht het in ieder geval meestal op als ik het van me afschrijf...

heb begon allemaal op 11 september,voelde me niet zo lekker,en dacht het zal toch niet?...

dus toch een testje gedaan,en ja hoor,mooi 2e streepje,wel een licht maar zeer zeker goed zichtbaar.

ik kon het niet goed geloven,na in juni een miskraam te hebben gehad,dus vrijdag nog 2 testjes gehaald bij het kruidvat

(wel in andere plaats,want woon in een dorp en dan is het zo bekend als je hier een test koopt,dorpskrant gaat snel hier )

en jawel hoor,keurig binnen de tijd ook een mooi kruisje te zien,

helemaal blij en savonds een ontzettend lief kaartje geschreven aan mn lief,

er stond in,ik ben ik en jij bent jij,ik hou van jou en jij van mij,

en daarom....en dan moest ie m openklappen en stond er in

worden wij als het goed is WIJ!!

hij zat echt heel verbaast te kijken,terwijl ik met tranen in mn ogen zat...

dus hij zegt oh lief,en legt m weg...dus ik dacht huh???

dus ik zeg snap je m??en hij zegt nee om heel eerlijk te zijn niet echt,ja dat je zwanger wil worden!

toen kon ik niet meer uit mijn woorden komen en kwam er tussen mijn tranen door uit nee joh,ik BEN al zwanger...

hij was in shock,hahaha,hij zegt echt???was zo leuk,hij moest aan het idee wennen,had het niet meer verwacht gezien mijn leeftijd en zeker niet na mn miskraam,

maar allebei waren we vanaf dat moment heel erg gelukkig ermee,

toen kreeg ik 2 weken later ineens wat bloedverlies,helder rood,geen krampen,niks,

en ik de verloskundige gebeld,dat ik me zorgen maakte,ik had al een echo gepland staan,maar mocht toch eerder komen,

door omstandigheden kon die echo toen niet doorgaan,dus ik zei nou dan kom ik dinsdag op de afspraak die we al hadden staan,was weekje later!

maar op vrijdag dus weer helder rood bloedverlies,dus ik in paniek bellen,en we mochten direct komen

via een inwendige echo niets te zien buiten verdikt baarmoeder slijmvlies,en een bult op mn eierstok,

dus ze zegt het spijt me,maar ik zie alleen een vermoedelijke bbz en denk dat het echt een miskraam word....

mn hele wereld storte even in,maar ja,niets aan te doen,mn lief zei joh kopop,we gaan er gewoon dan nog 1 keer voor...

(ik had gezegt ik wil niet meer na deze)

dus ik me helemaal erop ingesteld dat het foute boel was en moest maandag erna bloedprikken voor hcg,of het al aan het zakken was

en maandagavond bellen voor de uitslag,bleek ie verdriedubbelt,dus verloskundige zegt jee dit had ik niet verwacht,geeft toch sprankje hoop weer.

dus nu gisteren (donderdag inmiddels 6.4 dagen zwanger) weer een echo,en was er alleen een vruchtzakje te zien.

ze zegt het kan nog alle kanten op,dus nog steeds weet ik niet hoe of wat,nu vandaag weer hcg laten prikken,

hoop vanavond de uitslag,en dan dinsdag 7 okt. weer een nieuwe echo om 17.15 kijken of er een beebje inzit...

zoooo spannend,voel me op en top zwanger,en het kan nog,maar niet met de positieve test die ik gehad heb,daar kan ze het niet mee rijmen,

ik heb 18 en 19 augustus iets gehad wat op een menstruatie kan lijken,maar ben heel onregelmatig,dus dat is ook niet echt een goede houvast,

maar ja,,maakt niet uit,stel dat ik korter ben,ik blijf gewoon hopen dat het goed is,en hoe maakt niet zo veel uit...

als dit toch een goede zwangerschap blijkt te zijn is het wel een wonderkindje...

en moet niemand de hoop opgeven,ben 42,heb overgewicht en ben toch via natuurlijke manier 2 keer in half jaar tijd zwanger geraakt,

nu alleen de vraag of het allemaal goed is...

Ik duim en brand kaarsjes en hou hoop...

lief kruimeltje,je bent zo gewenst in ons gezinnetje...

even nog een kleine aanvulling,net mijn verloskundige gebeld over de bloeduitslag,

hij was vorige week 6782

en afgelopen maandag 16354 en vanmorgen laten prikken en stond op het formulier alleen meer dan 10000,

dus ik schrik en zeg oh dan is ie aan het zakken?

maar blijkt dat ik via een ander formulier heb laten prikken,die geven geen exacte waardes,

nu gaat ze er maandag achteraan bellen want nu was het lab al dicht,maaaaaar,ze zei ik kijk even wat mijn collega opgeschreven heeft,

en wat leest ze tot mijn grote verassing op??

een dooierzakje te zien met minifeutes van 102 mm....en ik was bang dat het alleen een dooier zakje (vruchtzakje) was

nu krijg ik toch wel steeds meer kleine beetjes vertrouwen,kan niet wachten tot het dinsdag is...