Bevallingsverhaal
Salamalaikoem/hallo allemaal,
Helemaal vergeten maar ik zou nog mijn bevallingsverhaaltje typen voor degene die het leuk vinden om te lezen.
Donderdag 28 april 2011, om half 8 kwam ik mijn bedje uit om mijn oudste klaar te maken voor school, aankleden, tandjes poetsen, brood trommeltje inpakken etc. Om 8.10u komt zijn schoolbus eraan en precies op dat moment voel ik dat ik vocht verlies, ik zeg mijn zoontje snel gedag en ren naar de wc. Er komt steeds meer vocht en ik kom tot de conclusie dat mijn vliezen zijn gebroken.
Nou helemaal hyper omdat bij de vorige het supersnel ging nadat de vliezen braken, ik bel de vk en vertel dat mijn vliezen zijn gebroken, gezien mijn vorige supersnelle bevallingen zegt ze me meteen naar het zkh te komen daar zullen we elkaar zien.
Om een uur of 9 ben ik in het zkh, ze voelt maar nog geen ontsluiting en ik heb nog geen enkele kramp of wat dan ook. Nou zegt ze ga maar weer naar huis en als je krampen krijgt of de weeen beginnen dan moet je me bellen dan kom ik eerst even thuis checken en zonodig ga je naar het zkh.
Thuis ga ik lekker op bed liggen en wil eigenlijk slapen maar dat lukt absoluut niet door de spanning, om 13u krijg ik lichte krampen die wel steeds wat heviger worden, de vk is er binnen een half uurtje en constateert dat ik nu wel ontsluiting heb, ik weet niet meer precies hoeveel cm ik geloof 3 of 4 cm.
Om 14u arriveer ik weer in het zkh met ondertussen al behoorlijke weeen maar nog wel te doen, ik ga me omkleden en klaarmaken voor de bevalling om 14.15 ga ik op de wc zitten want daar kan ik hangen aan zo n steun die hangt daar voor minder valide mensen om zich van de wc te hijsen. Ik wil alleen zijn, niemand mag tegen me praten of naar me kijken. Ik vang rustig op het toilet de weeen op, de vk komt af en toe een kijkje nemen en zegt als ik persdrang krijg ik haar moet roepen. Al snel zit er nog maar weinig tijd tussen de weeen en om 15u roep ik dat ik echt druk van onder voel. De vk zegt dat ik naar het bed moet komen en ga daar op liggen, ze gaat de ontsluiting voelen en die is 10 cm, ik mag dus persen. Om 15.06 begin ik met persen, zo n 3 keer en maar 3min maar het leek zo lang en ik vond het erg heftig, om 15.09 word mijn zoontje geboren alhamdoelilah. Soubhanallah alle pijn in 1 keer weg als ie eruit is, ik krijg een spuitje in mijn been zodat de placenta goed loslaat, mijn man knipt de navelstreng door en de placenta word ook binnen 10 minuten geboren. Niet gescheurd, niet geknipt, alhamdoelilaah wat fijn!
Mijn zoontje ziet er erg grijsjes uit en hij maakt een piepgeluidje, ivm mijn medicatiegebruik komt er meteen een kinderarts voor een aantal controles kijken. Die vind de kleur niet zo best, en hoort een ruisje op zijn hart en iets in de longen maar dat kan ook komen door de supersnelle bevalling.
Alhamdoelilah, gelukkig is er niets aan de hand en kleurt mijn mannetje mooi roze en na een aantal uurtjes is het piepje ook weg en het ruisje van zijn hart.
Hij weegt 3240 en is natuurlijk de mooiste baby van de wereld, ik ga z on uurtje na de bevalling heerlijk douche en daarna kruip ik lekker in mijn bed met de baby, ik blijf ter observatie 2 dagen in het zkh met de baby.
Wat een gunst weer zo n klein wondertje en nog wel gezond en wel, alhamdoelilaah ! Nu alweer een maand oud en vandaag voor het eerst naar het cb, hij weegt nu 4110 en groeit goed, drinkt goed, slaapt goed etc.
Oh ja en mijn oudste is ook op 28 april geboren die scheelt dus precies 6 jr met de baby dat is wel grappig.
Even een ritme moeten vinden maar het gaat prima nu met mijn 3 mannetje, uhh 4 mannetjes met mijn man erbij. Een heel huis vol met jongens, alhamdoelilaah ik ben een trotse moeder.
wasalam x
reacties (0)