Ziekenhuisverhaal Tys!

Ik zal even in een blog vertellen hoe het allemaal begon met onze Tys!

Woensdag 5 februari. Ik had het zelf 's nachts alleen maar koud en pijn in mijn benen en armen. 's Morgens voelde ik me helemaal niet fit. Snel Jaydee naar school gebracht en oma gebeld of Fayènn alsjeblieft kon komen, zodat ik mijn bed in kon.
Dit was gelukkig geen probleem.

Op dat moment vond ik dat Tys lang sliep. Niet lang daarna werd hij wakker. Was alleen maar aan het kreunen en steunen en huilen. Hij werd alleen rustig als hij bij mij op de arm lag of op mijn buik. Als hij maar niet plat hoefde te liggen. Optillen vond hij niet fijn, en verschonen was ook huilen. Ik dacht misschien heeft hij oorpijn. Heb de thermometer gepakt en jawel koorts. 38,2. Op dat moment dacht ik, ow dat valt nog mee, want je voelt wel warm, maar bedacht me dat de kraamhulp had gezegt, 38 of hoger is bellen. Ze had namelijk zitten vertellen dat ze in een vorig gezin een kindje had wat hersenvliesontsteking kreeg, omdat de temperatuur op liep. Dat je daarom iedere verschoonbeurt moet temperaturen in het begin.

Ik toch maar de huisarts gebeld en kon om 11.40u terecht. Voor de zekerheid maar wat spullen meegenomen. Bij de huisarts nog een half uur zitten wachten en toen we aan de beurt waren moet ik Tys uitkleden. Dit was ellende want hij vond het niet fijn. Pisde de onderzoekstafel ook nog onder. De huisarts kon duidelijk merken dat hij niet lekker was, hij vond niet fijn als je zijn beentjes omhoog deed, maar zijn buik werd dan ook hard, dus misschien ook wel krampen, en dat kan het kreunen verklaren. Temperatuur was toen al 39. Hij zei daar maak ik me nog niet zo druk om. Hij drinkt goed, is alert en protesteerd goed. Oren, longen, keel, alles was schoon.
Hij zei geef maar zetpillen om de koorts te onderdrukken en bij verandering, of als je het niet vertrouwd terugkomen...

De rest van de dag met Tys op bed gelegen, omdat hij gewoon echt niet lekker was, en ik ook niet. Hij heeft de hele dag geslapen, maar bleef gelukkig wel goed drinken. De koorts zakte niet echt heel erg.
's Avonds werd hij wat benauwd. Ademde zwaar en leek soms net of het stopte... Edwin zei ja hij drinkt goed, huilt flink, dus geen reden om de HAP te bellen. Was ondertussen ook al 23.30 en ook wij waren moe. Besloten om Tys op het aankleedkussen tussen ons in te leggen, want ons bed kon iets omhoog.
De hele nacht heeft Tys liggen huilen en kreunen, maar bleef goed drinken.
Om 6.30 uur nog maar keer getemperatuurd en hij had 39.2. Echt veel te hoog zeker voor de ochtend. Edwin vond dat ik naar ziekenhuis moest rijden, maar ik zei dat mag niet dat moet via de huisarts.

Om 8.30 dus maar meteen de huisarts gebeld, en mocht meteen komen. Weer helemaal nagekeken, de luierpijn was erger geworden. Hij wist het niet en besloot te overleggen met de kinderarts. Deze zei stuur maar direct door naar de SEH! Gelukkig was mijn vriendin in huis om op Jaydee en Fayènn te letten, want Jaydee was ondertussen ook ziek thuis.

Op de SEH werd ik vrijwel direct binnengelaten en moest ik het arme mannetje weer uitkleden. Het eerste wat de kinderarts zei was dat hij sowieso werd opgenomen, want koorts mag niet op deze leeftijd! Daarna meteen bloedprikken en ruggenprik zetten om hersenvocht af te nemen, infuus inbrengen en aan de monitor. Dit was geen fijn gezicht! Bij de ruggenprik ben ik ook niet bij gebleven, omdat dit akelig is om te zien hoe ze hem dan vasthouden. Ook werd er urine opgevangen. Dit werd allemaal onderzocht. Nadat ze een uur met hem bezig waren geweest zijn we naar een kamer op de kinderafdeling gebracht. Tys moest in isolatie, omdat ze niet wisten wat hij had.

Al snel kwamen de uitslagen en er zaten ontstekingswaarde in het bloed en in het hersenvocht bacteriën. Mijn grootste angst dus werkelijkheid geworden. Mijn kleine mannetje van 1 maand en 1 dag oud heeft een hersenvliesontsteking...
De kinderarts pakte een stoel en ging zitten toen ze de uitslag kwam brengen, dus toen wist ik al dit is niet goed!
De microbioloog moest nu nog het één en ander onderzoeken, zolang het dus nog niet duidelijk was of het om het virus of de bacterie variant ging kreeg Tys meteen via het infuus antibiotica. Dit moest 1x per dag. 's Avonds laat kwam er nog een kinderarts langs, die zei voor nu heb ik geen reden om u ongerust te maken. Pas toen werd ik rustiger...

De volgende dag kregen we de uitslagen en gelukkig ging het om de virusvariant. Deze is milder. De antibiotica kon dus gestopt worden, want dat helpt alleen bij de bacterie variant en Tys moest er zelf tegen gaan knokken!
En wat deed hij dit goed! Ik ben zo trots op mijn kleine vechter! Ik zei tegen de verpleegkundige, hij oogt helemaal niet ziek, op zijn koorts na. Hij is alert en hij drinkt goed ziet alleen bleek. De verpleegkundige zei! Dat is alleen maar gunstig. Je moet niet vergeten dat hij echt ongelooflijk ziek is, ookal laat hij dit niet merken!

Na mate de dagen verstreken waren ze erg tevreden in het ziekenhuis. Ze vonden hem met de dag alerter worden, ook kwam zijn  kleur langzaamaan terug! Hij mocht pas naar huis als hij goed genoeg was opgeknapt. Na 4 dagen mocht de monitor eraf. Hij bleef constant namelijk! En maandags zou hij eigenlijk mee naar huis mogen, bleek het niet dat hij ging spugen en diaree kreeg. Er waren veel kindjes met buikgriep en uitdrogingsverschijnselen binnen gebracht dus het kon zijn dat Tys die ook nog aan het meepakken was.
Nog 1 dag blijven dus om dit aan te kijken en anders dinsdags naar huis!

Gelukkig na 's middags 15u geen diaree meer en ook niet meer spugen. Dinsdag 11 februari mochten wij Tys dus weer mee naar huis nemen. nadat Jaydee buisjes had gekregen en zijn neusamandel was verwijdert liepen wij heel blij en gelukkig met 2 kinderen het ziekenhuis uit.

Ik ben ongelooflijk trots op mijn kleine vechter! Wat een topper! De zwangerschap was natuurlijk ook niet alles, en die heeft hij ook zonder kleerscheuren doorstaan, en nu dit ook! Zo trots op mijn kleine bikkel!
Afgelopen zondag hadden we kraamfeest voor hem, en hij is ongelooflijk verwend, en terecht! Ik dacht donderdags echt dat ik mijn mannetje kwijt was, maar hij heeft echt gevochten voor wat hij waard was!

Komende dinsdag gelukkig de eerste inentingen. Volgens de arts is het gewoon pure pech geweest. Wij waren thuis allemaal ziek. Het virus wat wij hadden was het Entero Virus, wat zich vaak uit in braken, diaree, grieperig, hoofdpijn, etc etc... Dat dit op het Liqor (hersenvlies) slaat komt bijna nooit voor. Tys was natuurlijk extra kwetsbaar omdat hij nog niks heeft bij te zetten en nog geen entingen heeft gehad.

Nu thuis heerlijk genieten, eindelijk!!!

P.s. Heb een fotocollage bij mijn foto's geplaatst!