Bevallingsverhaal Tys

Op zondag 5 januari is onze Tys na een super snelle bevalling geboren.

Ik had vanaf een uur of 1 in de middag steeds harde buiken een steek boven mijn schaambot. Zelf dacht is dit zijn weer voorweeën, want dat was al weken aan de gang. Het enige wat ik niet herkende was die steek.
Ik kon er ook totaal niks van maken, want als ik op de klok keek zat er totaal geen regelmaat in. Dan was het om de 8 minuten, dan 3 minuten, dan weer een half uur niks. Totaal geen regelmaat.
Ik had ondertussen wel tegen mijn schoonzus gezegd dat ik twijfelde, maar dat er geen regelmaat in zat en de pijn ook niet erger werd. Ze zei nog als ik ze op moet halen dan hoor ik het wel.

Tegen 17.00 uur toch maar besloten om bij hun friet te gaan eten, want dat doen we iedere zondag met zijn allen. Wel de koffers voor Jaydee en Fayènn voor de zekerheid in de auto gezet, mocht het doorzetten, waar ik niet vanuit ging, gezien mijn ervaringen dan had ik in ieder geval slaapspullen voor hun bij.

Tegen 17.30 uur gingen we aan tafel, en opeens, werd het heftiger en kwamen ze om de 2à3 minuten. Snel ons bord leeggegeten, ijs gegeten en naar huis gegaan. Eenmaal thuis nog even de hond uit gelaten om 18.45 uur en daarna de verloskundige maar gebeld. Ik dacht ik blijf maar in beweging, als het dan voorweeën zijn dan stoppen ze in ieder geval niet!

Om 19.00 uur de verloskundige gebeld met de mededeling dat ik dacht weeën te hebben. Ze verloskundige zei denk je het of weet je het zeker. Ik zei ik denk dat ik het zeker weet, ze komen vanaf ongeveer 17.30 regelmatig en het gaat meer pijn doen. De verloskundige zei dat ze met ongeveer een 30à45 minuten bij ons zou zijn. Ondertussen ben ik boven op en neer blijven lopen om het maar aan de gang te houden. Heb staan hupsen van links naar rechts en de slaapkamer op en neer gelopen.

Om 19.40 uur stond de verloskundige boven. Ze zei ik ga eerst even alles klaarleggen en dan kijken of het echt is. Ze ging kijken en jawel hoor. Ze zei je bent ruim over de helft. Je hebt een dikke 6 cm ontsluiting en het voelt zo soepel aan, dat als ik wil ik er zo 8 cm van kan maken met mijn vingers. Doe maar dacht ik, hoe eerder ik verlost bent hoe beter. Ze zei, papa en mama gaan jullie sowieso nu worden. Als het alsnog stopt dan breek ik je vliezen zodat het door gaat zetten, maar ik ga nu eerst kraamzorg bellen en de andere spullen uit de auto halen. Ze zei zodra de kraamhulp er is ga ik je vliezen breken. Ze zei ook, als er iemand is die we het gunnen om te bevallen ben jij het wel na deze niet al te zorgeloze zwangerschap! Super lief dus!

Om 19.49 uur heb ik snel mijn schoonzus nog een app-je gestuurd hoe de zaken ervoor stonden, omdat hun wisten dat het aan de gang was.
Daarna kreeg ik het aardig zwaar. Ik zei nog tegen de verloskundige. De vorige keer waren jullie ongeveer 1,5 uur hier binnen en toen werd Fayènn al geboren. Ze zei al, het gaat erg snel, dat merk ik aan jou, dus dat gaan we nu sowieso niet halen. Ze zei ik ga zo je vliezen breken, ik denk dat de kraamhulp te laat komt, want het gaat super snel en we weten niet waar ze vandaan moet komen.

Om 20.09 uur heeft ze mijn vliezen gebroken. De weeën kwamen echt om de 1 of 2 minuten en er was geen houden meer aan. Ze werden steeds heftiger. Ze zei als je een enorme druk voelt van onderen mag je gaan persen.
Ik zeg de druk is enorm.
Nou benen optrekken en persen maar… Dit ging super goed! Ik kon 3x persen op 1 wee. Ik voelde hem zakken. Na de eerste perswee zag ze dat ze vergeten was om 1 vlies door te prikken. Ze zei dat doe ik zo op de volgende wee. Echter was dit niet meer nodig, want hij sprong vanzelf al kapot. Nou toen kwam de tweede perswee, ik voelde een knik en Tys was het hoekje om. Op de derde perswee moest ik tussendoor stoppen met persen en puffen tot het hoofdje goed stond. De verloskundige deed met mij mee en deed voor wat ik moest doen. Nou het hoofd stond, en ik dacht dat ik in de fik stond. Snel weer een hap lucht toen en persen persen persen… Ik voelde hem komen, de verloskundige zei, Nelleke kijk maar tussen je benen, ik perste en de verloskundige deed zijn schouder goed, en hups daar zag ik mijn kleine Tys om 20.28 uur tussen mijn benen uit ter wereld komen. Een prachtig moment!!!
Hij weegt 3560 gram en is 50 cm lang! Zijn hoofdomtrek was 36 cm. Een klein prachtig mannetje, geboren na een zwangerschap van 38 weken en 6 dagen!

Hij werd meteen bij mij op de buik gelegd en zette zijn strot open. Ik kreeg een dubbele dosis van een prik in mijn been om de baarmoeder samen te laten trekken, omdat ik bij Fayènn het probleem met de placenta had dat de navelstreng af brak en we er 28 minuten over hebben gedaan om de placenta met geweld eruit te krijgen.
Ondertussen kwam de kraamhulp de trap op gelopen. Ze was net 2 minuten te laat om Tys geboren te zien worden. Ze vond dit niet erg, want ze zei, je hoeft hiervoor niet op mij te wachten haha!

Na 7 minuten om 20.35 uur kwam ook keurig de placenta eruit. Daarna nog even hechten. Ik had een klein scheurtje, niet heel groot. 2 onderhuidse hechtingen en 1 bovenhuidse om de boel op de plek te houden en het genieten kon beginnen!

’s Avonds moest Edwin nog bloed van Tys wegbrengen naar het ziekenhuis voor onderzoek. Ook deze uitslagen waren allemaal goed!

Al met al weer een top bevalling! De verloskundige was nog geen 50 minuten binnen of mijn mannetje was al geboren!
Mijn mannetje doet het super goed! De eerste dagen was Tys erg misselijk en at nog niet zo goed, omdat hij tijdens de bevalling teveel vruchtwater had binnen gekregen. Het kwam steeds omhoog, maar hij kreeg het niet echt goed uitgespuugd. Hij had er echt last van. Erg zielig...Ook moest hij even wennen aan de fles.
Met mij gaat het iedere dag een stukje beter, dus deze mama is helemaal trots!

Helaas morgen voor de laatste dag de kraamhulp. Ik ga haar missen. Ze was een topper!

Jaydee en Fayènn doen het ook top! Ze vinden hun broertje erg interessant. Fayènn komt hem steeds aaien en Jaydee komt ook steeds helpen, aaien en kusjes geven!

Ik ben helemaal gelukkig met mijn prachtige gezin!

X