Bevallingsverhaal fayènn!

hier dan eindelijk mijn bevallingsverhaal. ik typ hem op mijn telefoon dus het kan zijn dat er af en toe kromme woorden of zinnen in staan.

24 juli moest ik weer terug naar de verloskundige voor controle. ze heeft me toen gestript op mijn verzoek. achteraf bleek dat ik toen al twee cm ontsluiting had maar dat wist ik zelf niet.
ze kon overal ook goed bij.

de rest van de dag had ik gewoon menstruatie buikpijn niet anders als normaal. buik voelde hard maar ook daar was ik al bekend mee.
's avonds kwamen er 2 vriendinnen op bezoek. ik had wel af en toe pijn op mijn onderbuik maar dacht zelf dat het de baby was die op mijn blaas lag. moest ook veel plassen maar dat was allemaal niet nieuw voor mij.

om 22.55u gingen de meiden naar huis. ik heb meteen opgeruimd. om 23u zat ik op de bank en weer die pijn in mijn onderbuik. 3a4 minuten later weer, en zo bleef het door gaan. het duurde alleen geen minuut dus ik dacht dat het voorweeen waren. we zijn naar bed gegaan. kleine man was nog een nachtje bij oma voor de zekerheid. had een voorgevoel dat het weleens zou kunnen gaan beginnen.
echt slapen kon ik niet. edwin sliep al. de weeen bleven om de paar minuten komen. ondertussen mama een sms gestuurd en zat met een vriendin op watsapp. hun zeiden al bellen maar ik was eigenwijs want dacht dat weeen een minuut aan moesten houden.

na twaalf uur werd de pijn toch heftiger en hield iets langer aan. om half één toch maar de verloskundige gebeld. die kwam kijken. ze was er rond één uur. gekeken en ja hoor 4a5 cm. yes dacht ik ben op de helft.
ze heeft meteen kraamhulp gebeld om te assisteren en ondertussen kreeg edwin de koude washandjes niet aangesleept want het was bloedheet op de slaapkamer.

om 2.00u heeft de verloskundige mijn vliezen gebroken. spuitwater zag er keurig uit. ik had ondertussen 8 cm ontsluiting. kraamhulp was ondertussen ook gearriveerd. ben toen op mijn wij gaan liggen. had weeen in mijn onderbuik die doortrokken naar mijn heupen en buitenkant van mijn boven benen. dat had ik bij jaydee ook. geen pretje.

ik mocht van de verloskundige mee gaan persen op het moment dat ik persdrang had. had geen idee hoe dit voelde maar moest nel de hele tijd poepen.
om 2.36u mocht ik serieus mee gaan persen. ik kreeg de weeen al niet meer opgevangen en de druk beneden werd steeds groter dus had de 10cm ondertussen wel bereikt.
om 2.36u ging ik persen en om 2.43u lag fayènn op mijn buik!

al met al een super bevalling. veel fijner als toen der tijd bij jaydee. de verloskundige vond dat ik zo mooi zachtjes en geleidelijk heb mee geperst ondanks het feit dat de echte persdrang ontbrak. ze zei je hebt haar zo zacht op de wereld gezet. complimenten. ik was helemaal trots.

maar toen moest de placenta er nog uit. de navelstreng was zo dun. die was de helft van de pink van de verloskundige. deze brak dus ook meteen af. maar de placenta moest er nog uit. we hebben alles op alles gezet. twee spuiten in mijn benen om de baarmoeder te laten samen trekken. flink op de buik duwen en met de andere hand proberen de placenta te pakken maar hij lag gedraaid. de tijd begon te dringen. nog een laatste poging en anders 112 en op naar het ziekenhuis met de ambulance. ik kon niet meer heb geperst als een gek want wilde niet als nog naar het ziekenhuis. met veel letterlijke pijn en moeite is het gelukt en kwam de placenta er om 3.08u uit. net op tijd.

de placenta was erg klein en de navelstreng erg dun. dit is waarschijnlijk de reden geweest van de achterstand dus het is maar goed dat ik bevallen ben. dit zei de verloskundige ook, als ze niet meer goed groeien in de baarmoeder kunnen ze maar beter snel geboren worden.
normaal weegt de placenta ongeveer 500 gram en bij mij woog hij ongeveer 350 gram.
ze kreeg er dus ook niet voldoende bloed uit ivm de rhesusfactor en fayènn moest ook geprikt worden op geel zien omdat dat bij jaydee het geval was. dit heeft ze dus via haar toetje moeten doen.

de apgar score was drie keer een 10. haar gewicht was 2910 gram bij 47 cm. ze is mooi in verhouding voor een kindje wat achter lag op groei zei de verloskundige. vaak zie je dan dat het hoofd erg groot is en het lijf erg lang met een heel dun buikje. gelukkig is dit bij onze fayènn niet het geval.

dit was ongeveer mijn verhaal.
ze doet het super. en ook de nachten. we genieten vol op!

X