Ziekenhuis opname

Tja zoals de titel van mijn blog al verklapt ben ik opgenomen geweest in het ziekenhuis.

Maar ik zal eerst even bij het begin beginnen

.Dat is 17 juni 2013. Toen dag 1 van mijn nieuwe cyclus.

26 juni 2013 cyclusdag 10 HSG onderzoek gehad.

8 juli 2013 positieve ovulatietest

24 juli 2013 positieve zwangerschapstest.

01 augustus 2013  helaas miskraam gehad.

ik heb een week lang bloedverlies gehad.En hierna heb ik nog een controle echo gehad van de baarmoeder om te kijken of alles zeg maar schoon was. en dit was het geval.Wel heb ik af en toe tussendoor bruine afscheiding gehad en ook wat buikpijn die aan de rechter onderkant van mijn buik zat.maar goed uit te houden zonder iets te hoeven nemen ervoor.

in de nacht van zondag op maandag(11/12 augustus) had ik wel erge buikpijn ook aan de rechter onder kant van mijn buik.pff zon buikpijn nog niet eerder gehad.Ik heb toen ibofren genomen en toen heb ik een beetje kunnen slapen.Ik heb in de ochtend maandags niet met ochtend urine een ovulatietest gedaan en daar kwamen 2 strepen. test lijn gelijk van kleur als controle lijn. Nu hadden ze me ook verteld dat eisprong na miskraam mogelijk pijnlijker kon zijn.dus ik ging ook een beetje ervan uit dat de eisprong eraan kwam.Maar geen gemeenschap gehad omdat ik daar te veel pijn voor had en ik soms ook wat bruine afscheiding had omdat ik het dan niet wilde.

Op 16 augustus heb ik ineens weer helder rood bloedverlies dit heb ik gehad tot 20 augustus.(dacht dus menstruatie en start nieuwe cyclus)Ook had ik hierbij weer wat buikpijn maar ja dat heb ik normaal ook als ik menstrueer.daarna niet meer.

zondag 25 augustus had ik ook weer buikpijn maar had nu toch echt paracetamol nodig.,maar verder kon ik nog goed alles doen en belemmerde me niet in mijn bezigheden zeg maar.Maar de buikpijn bleef aanhouden.maar nog steeds met paracetamol goed te doen. en ook al ben ik zelf verpleegkundige ik heb me er verder niks bijgedacht.Tuurlijk wist ik dat de blinde darm ook rechts onder in de buik zit maar ik kon de buikpijn nog goed met paracetamol verhelpen.en koorts of andere klachten had ik niet.Had eetlust en kon gewoon alles blijven doen.

Echter op woensdag 28 augustus werd de buikpijn rechts onder heviger en in de middag niet meer te doen met paracetamol.Ik ben toen even gaan liggen ,maar op een gegeven moment werd de pijn om niet meer uit te houden.ook had ik lage onderrug pijn ook aan de rechter kant, Uiteindelijk heb ik toch maar de nightcare gebeld en kon gelukkig meteen komen.Daar kwam ik dan eerst bij de dienstdoende huisarts heeft me onderzocht en had ook druk en loslaat pijn aan de rechter kant van mijn buik als er op geduwd werd .ook dit rit naar het ziekenhuis elke drempel deed gewoon weg pijn. De dienstdoende huisarts heeft me weer doorgestuurd naar de spoed eisende hulp.Inmiddels kreeg ik steeds meer pijn.Ik werd voor de chirurg opgenomen omdat ze dachten aan een blinde darm ontsteking.natuurlijk ook mijn verhaal verteld over de miskraam van 4 weken geleden. Ik kreeg een infuusnaaldje geprikt,er werd bloed afgenomen en ik moest een plasje opvangen. toen was het wachten op de uitslagen.De chirurg kwam terug en zei de bloed uitslagen laten zien dat je een ontsteking hebt.(crp en eiwitten en witte bloedlichaampjes verhoogd) dit was ook te zien in de urine. maar zegt de chirurg we hebben ook gezien dat je zwangerschapshormoon (HCG) in de urine ook positief is......................stil was het HUH???????? tja en toen dachten ze ineens aan 3 diagnoses.

1;blinde darm ontsteking.2 buitenbaarmoederlijke zwangerschap van miskraam 4 weken geleden 3.nieuwe prille zwangerschap.

Ik werd naar de verloskamers gebracht voor het maken van een gynaecologische echo.Hierop was niks te zien van een prille zwangerschap (maar zou ook kunnen zijn dat t nog niet in baarmoeder aangekomen was zeg maar dat gewoon weg een echo nog veel te vroeg was)ook gaf de gynaecologe aan eileider rechts en links geen bijzonderheden,al lijkt het rechts wel iets verdikt, en ik zou nu meer midden cyclus zijn ,dat was ook te zien aan het baarmoederslijm zei ze want dat was mooi opgebouwd.gynaecoloog heeft hcg waarde in bleod laten bepalen en dit was 430. Ik werd weer terug gebracht naar de seh en moest even wachten weer op de chirurg. gynaecoloog en chirurg gingen overleggen.Ik kreeg ondertussen steeds meer pijn ,maar ik mocht even niks hebben voor de pijn want ja het zou kunnen gaan om een nieuwe zwangerschap.De chirurg zei we gaan je opnemen. en toen mocht ik toch pijnmediactie hebben want gynaecoloog had gezegd ik mocht morfine hebben.(ik mocht geen brufen of iets dergelijks hebben ivm bloedingen)dus ik kreeg via het infuus naaldje 5 mg morfine toegediend.poeh wat een heftig spul.mijn man zei je praat alsof je gezopen zou hebben en heel langzaam en ik was helemaal stonded.maar voor mijn gevoel was alles normaal behalve dan dat letters op papier rondzwommmen. Het was inmiddels 1.30 uur en toen lag ik op de acute opname. NU ineens zelf opgenomen ivp verpleegkundige te zijn,.echt vreemd hoor.

donderdag 29 augustus nog steeds op de acute opname.Had niet heel veel geslapen die nacht.De ochtend werd ik al misselijk wakker en wist dat ik nuchter moest blijven voor een echo abdomen(buik) .ook hier weer morfine gehad.ik werd naar het onderzoek gebracht in een stoeltje maar door het snelle lopen en bochten en drempels werd ik nog steeds meer misselijk en moest ook overgeven.gelukkig had ik al een bakje bij me.Ik kreeg de echo van de buik waar naar alle organen werd gekeken, er werd weinig gezegd tijdens het onderzoek en ik voelde me nu eigenlijk ook niet zo goed om te vragen hoe en wat.iets wat ik normaal zeker zou doen.ik zou nog een mri scan krijgen. en moest dus nog steeds nuchter blijven.maar aan de andere kant zin in eten had ik toch al niet mede door de misselijkheid. wel mocht ik heel af en toe wat slokjes water maar ja als ik al dronk nog geen 5 minuten erna braakte ik alles weer uit.In de ochtend had ik ook de zorgcoordinator van mijn eigen afdeling ingelicht omdat manager op vakantie is.ze heeft me ziek gemeld en was heel begrip vol.ook vroeg zo of de collegas iets mochten weten .ik heb gezegd dat mag want ja ik werk zelf in dit ziekenhuis en toch aantal leerling /verpleegkundigen of verpleegkundigen of artsen of de mensen van transport tja die kennen me ook .ze vroeg ook moeten we regelen dat je bij ons op de afdeling opgenomen wordt.ook al ben je dan van een ander specialisme. eerst dacht ik nog ach maakt me niks uit.In de middag werd ik overgeplaats naar afdeling 12.de chirurgie afdeling(dus eigenlijk gelukkig niet mijn afdeling waar ik werk afd 8 ,denk is maar beter zo ) die dag nog steeds veel braken,en pijn.,Om 1945 uur kwam ineens de chirug en gynaecoloog weer bij me aan bed. dacht van ojee wat komen die nog doen.de chirurg zei als het aan mij ligt gaan we u NU opereren(blinde darm).maar de gynaecoloog wil dit niet.de gynaecoloog legde uit waarom niet ,dit omdat ze niet wisten of het om een nieuwe prille zwangerschap ging of buitenbaarmoederlijke zwangerschap. de chirurg vertelde we hebben uitgebreid de voor en tegens van opereren besproken en wij durven het aan om het risico te nemen om nu niet te opereren maar morgen.het gevaar bestaat echter wel dat de blinde darm gaat springen met alle gevolgen van dien.maar hun namen dit risico.of ik daar dan ook mee accoord ging.tja wie ben ik om daar tegen in te gaan dan he.Ik kreeg nu ook antibiotica via het infuus.de pijn was echt stekend en dan alsof er in gemanouvreerd in wordt zeg maar.

Vrijdag 30 augustus goed geslapen die nacht,pijn was nu goed uit te houden met paracetamol.(sinds donderdag middag 14 uur geen morfine meer gehad) het was nu een doffe wel steeds aanwezige pijn.hcg en ontstekingslab werd geprikt.en ik was niet meer misselijk. nog steeds was ik nuchter en zou dan evtueel vandaaag mri scan krijgen en kijk ok. in de middag kwamen chirurg en gynaecoloog langs, Hcg is gehalveerd.naar 215.Het was dus geen prille nieuwe zwangerschap maar echt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarvan dus nog een restje achtergebleven is in de eileider. het is dus zeg maar aan de ene kant goed dat de miskraam van 4 weken geleden vanzelf is begonnen ,want nu is het grootste ervan weg zeg maar maar alleen nog een restje achter gebleven. nu kan dus als alles zo blijft de eileider gespaart blijven.waarschijnlijk is het dus zo dat de eileider is gaan ontsteken.maar na al een dag met antibiotica voelde ik me al beter en dit was ook te zien in de bloed uitslagen.ontstekingslab was met paracetamol en antibiotica nog wel iets verhoogd maar niet meer verhoogd dan ervoor.ook had ik geen verhoging meer.dus de chirurg zei naar alle waarschijnlijkheid is het geen blinde darm want dan zou je steeds zieker moeten worden.poeh wat een opluchting aan de ene kant geen ok voor blinde darm en ook niet dat de eileider verwijdert moet worden. ze gingen wel nog overleggen of mri scan dan wel nog moest.maar ik moest wel nog even nuchter blijven.pfff inmiddels kreeg ik toch wel weer wat trek ,maar goed.ik mocht ook kleine slokjes water drinken en dat bleef alweer binnen. er werd later nog eens bloed geprikt en toen kwam de arts weer terug je mag eten geen ok geen mri scan. Heb toen ook gegeten en voelde me inmiddels al weer wat beter.

zaterdag 31 augustus. vanmorgen weer bloed geprikt en later kwam de arts en die vroeg hoe het nu met me was. tja ik heb nog wel wat buikpijn maar is wat dof zeg maar.maar goed te doen met paracetamol heeft ook weer naar buik gevoeld geluisterd en dat voelde en hoorde goed aan.ik mocht naar huis.YOEHOE!!! wel zei ze je gaat nog niet werken,zeker voor 10 dagen niet,ik mag niet tillen en niet hoog rijken.ik voel me al beter maar nog lang niet zeg maar de 'oude'.fit ben ik nog niet.ik ben boe, en heb wel nog wat buikpijn.ik heb antibiotica oraal en ontstekingremmers.thuis laten verwennen dus en opknappen.ik moet op controle over 2 weken bij zowel de gynaecoloog en chirurg.

oja en ook nog................ ik had vakantie nu.................maar we hebben wel samen 1 weekje vakantie gehad heerlijk genoten en had dus nog eigenlijk 1,5 week vakantie.