Hmmmm... maandag had ik weer een controle. Alles zag er weer goed uit, bloeddruk, groei, dus geen zorgen. De gyn. keek nog even of er nog bloed geprikt moest worden, misschien checken op bloedarmoede, vroeg ze nog. Neuh, voor mij niet nodig, behalve mijn bekken voel ik me prima, dus hoefde ik niet.
Maar 's middags nog belde ze me op. Ze had mijn status nog even bekeken en er een brief in aangetroffen over antistoffen. Dat dat bleek uit het eerste bloedonderzoek, was begin november, en dat daar nog een vervolgonderzoek voor nodig was. Waarom dat niet eerder was opgemerkt snapte zij ook niet, maar of ik nog even wilde komen prikken deze week. Meer kon ze er niet over zeggen nu, gewoon voor de zekerheid. Tja, dus ik gisteren terug naar het ziekenhuis en daar vertelde de verpleegkundige die me prikte dat het een zeer specialistisch onderzoek betrof dat niet vaak voorkwam. Het bloed zou in het academisch ziekenhuis onderzocht worden. Echt meer wist ze er ook niet over, maar ja, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Dus maar eens gegoogled wat dat nou is, dat anti K. Had ik beter niet kunnen doen, want ik werd er niet echt vrolijk van. Als het gaat zoals ik gelezen heb wordt binnenkort ook het bloed van mijn man getest op Kstoffen in zijn bloed. Is het bij hem negatief, dan is er eigenlijk niks aan de hand, maar is het positief dan kan dat gevolgen hebben voor de kleine. Mijn antistoffen (te danken aan een bloedtransfusie) kunnen dan het bloed van die uk afbreken, zodat nog vóór of meteen na de bevalling een bloedwissel nodig kan zijn. Ook kan het zijn dat m die reden de bevalling al eerder opgewekt moet worden. Hoeveel eerder stond er niet bij. Nu vind ik twee weken wel lekker, maar veel meer dan dat moet het niet worden toch? Opeens zit ik vol zorgen.... Hoe zal het gaan, wanneer krijg ik die uitslag? En eventueel verder onderzoek? Bah, ik moet er niet aan denken, en toch laat het me niet meer los....
reacties (0)