Bekken

Ik was zo blij dat het nog steeds zo goed ging! Bij de laatste had ik vanaf de 20e week al heel wat klachten, pijn bij het lopen, zitten en staan. Moeizaam omdraaien 's nachts en het gevoel tussen mijn benen alsof ik onverwacht had moeten remmen terwijl ik op een herenfiets reed...

Maar nu is het zover. Eigenlijk heel plotseling. 26 weken ver ben ik gekomen. Het was steeds vrij rustig op mijn werk waardoor ik de laatste weken steeds om en om werkte, dag wel, dag niet en elke keer na het werk keurig een uurtje liggen om bij te komen... Maar dinsdag en woensdag moest ik achter elkaar, terwijl ik hoofdzakelijk sta. Dinsdag had ik al pijn toen ik thuis kwam, maar 's middags een uurtje in bed gelegen, verder niet veel gedaan om de boel te ontlasten. Maar woensdag voelde ik het na een paar uurtjes al. Weer pijn, maar te trots om te stoppen, nog even en ik zou zo vrij zijn, dus heb me erdoor gewerkt. Meteen thuis weer naar bed gegaan, liggen. Maar hoe ik ook lag, kussentje erbij, kussentje weg, de pijn bleef, werd zelfs erger. Ook vanmorgen had ik veel last. Ik heb de hele dag een beetje gerommeld, even liggen, even wat doen, weer liggen. Morgen zou ik weer moeten werken, maar dat gaat het niet worden. Ik ga wel, maar dan om de situatie uit te leggen en te overleggen hoe we dat oplossen. Ik denk niet dat het veel anders wordt dan de ziektewet in...

Jammer, want het ritme van werken vind ik wel erg prettig, de dagen gaan snel en dat helpt weer met aftellen naar de Grote Dag! Maar ik moet om mezelf denken, hoe meer ik nu forceer, hoe meer het me na de bevalling kost...