HETZELFDE???

Als tweeling moeder heb ik al veel uitspraken gehoord. Zie daarvoor mijn andere blog over deze, soms wel erg brutale, vragen en opmerkingen.


Maar een ding springt er voor mij echt uit. Een ding, een opmerking, daar gaat mijn bloed van koken, dan krijg ik jeuk, en wil ik snel doorlopen:


'Ik heb ook twee kinderen snel na elkaar gekregen, dat is gewoon hetzelfde als een tweeling!

Laat ik voor eens en voor altijd duidelijk zijn en je uit deze (roze) droom helpen:


NEEEEEEEE DAT IS NIET HETZELFDE!!!!!!!

Ja, twee kinderen na elkaar is druk, chaotisch, rennen, vliegen, vallen en opstaan.
Maar het is NIET HETZELFDE als een tweeling.
 


Ja, twee kinderen na elkaar hebben ook rivaliteit, jaloerzie, ruzie.
Maar het is NIET HETZELFDE als een tweeling.


Ja, twee kinderen na elkaar brengt ook de nodige kosten met zich mee.
Maar het is NIET HETZELFDE als een tweeling.


Laat mij dit even toelichten.
Iedereen kent het wel: het chaotische eerste jaar wat zo liefkozend 'tropen jaren' wordt genoemd. (Dit voelt totaal niet als een vakantie in de tropen. 
Waarschijnlijk slaat die uitdrukking op het vele zweet dat je regelmatig op de rug staat.)
En met een tweeling is dit dubbel. Het eerste jaar ben je alleen maar aan het voeden, verschonen, spelen, knuffelen en bijkomen.
Met een tweeling is dit dubbel (ik kan dit niet vaak genoeg zeggen). Ze hebben tegelijk honger, tegelijk dorst, zijn tegelijk moe (en dus CHAGRIJNIG!!!). Daarnaast zijn zij bij ons ook nog nummer 2 en 3. Wij hebben dus nog een lieve peuterzoon rondlopen (die binnenkort een kleuter wordt, maar dat is een ander verhaal). Wanneer je met twee verschillende leeftijden eerst aandacht aan de een kan geven en daarna aan de ander. Want de een slaapt, dus de ander kan even de aandacht krijgen. Of de een zit op school/de opvang/ de peuterspeelzaal dan kan je de ander aandacht geven. Deze vlieger gaat voor ons niet op helaas. Een tweeling is altijd met zijn tweeën. De moeite die het mij kost om individueel aandacht te geven aan mijn tweeling. Dan zijn we namelijk meteen bij punt twee beland. De rivaliteit.....

Sinds kort zitten we in deze fase, want ja de tropen jaren zijn voorbij (serieus wie heeft dit woord bedacht????). Mijn lieve tweeling wordt binnenkort 2. Nu komt toch echt de rivaliteit, de jaloerzie en de ruzie.
Wanneer je twee kinderen na elkaar hebt, dan kan je 'de oudste' makkelijker dingen uitleggen. Mijn tweeling is met zijn TWEEËN. Wanneer Silke mama aandacht wil, dan wil Janna dat ook. Oh en mijn peuterzoon kan je ook niet uitvlakken. Eigenlijk wil hij dan het liefste ook.
Silke zegt de hele dag door : MIJN MAMA!!! Zodra mama even naar iemand anders kijkt... (daarna zegt ze dan ook: Nanna Mama, Pijn Mama, dat heb ik haar maar snel geleerd). Wanneer Silke rustig een boekje met mama leest, oh dan moet Janna er ook bij. Plek zat ik heb twee benen. Maar Pepijn wil ook....
En dat is voor dat ventje nog het lastigste. Hij kreeg niet één maar meteen twéé zusjes erbij. Pats Boem alle aandacht werd niet door 2 gedeeld maar door 3!!!! Zo dat is even 66,66666(enz enz) % minder aandacht! Logisch dat hij ook reageert. In het begin vond hij het nog wel leuk. Die twee zusjes die toch niks konden. Maar nu tref ik hem regelmatig huilend bij mij aan omdat Janna wat heeft afgepakt en er mee vandoor is gerend. Dan kunnen we het hele huis doorzoeken want zij is een meester in verstoppen. Had ik al gezegd dat ze met zijn tweeën zijn? Dus dan heeft Janna het net terug gegeven. Komt Silke om de hoek om het af te pakken. Of zo hard te krijsen totdat Pepijn het snel geeft (serieus zij kan echt goed gillen). Arme Pepijn. Maar ook arme mama. Ik ben de hele dag brandjes aan het blussen. Dat is alleen nog maar grote broer rivaliteit. Maar dus ook onderling. Wil Silke wat dan wil Janna het ook. En andersom. Janna pakt het gewoon, Silke gilt, drijnt, zeurt totdat ze het krijgt. (daar gaat mijn hele opvoeding, van mij krijgt ze dan niks. Maar het werkt dus wel bij grote broer en zus...)
Pepijn kan ik nog tot de rede brengen.  Hij is ouder, hij snapt dingen. Maar die meiden, die zijn met zijn tweeën. Je kan nu goed het karakter zien. Janna kan echt plagen en Silke kan echt zeuren...  Dus nee, dat is zeker niet hetzelfde.
 


Dan komen we bij het laatste punt. Ik heb zo vaak de opmerking gehoord: 'twee voor de prijs van één'.... Nou nee. Eerder twee voor de prijs van 10!!!
Toen we hoorden dat ik (onverwacht) zwanger was, dachten we dat komt wel goed. We hebben nog een wagen, we hebben nog een bedje en onze auto past makkelijk. En toen waren het er twee!!! OEPS....
In één keer moesten we een heleboel kosten maken.
Nieuwe wagen, 2 maxi cosi's, 2 nieuwe bedjes, 2 commodes en een nieuwe auto... In onze oude auto pastte maar net één autostoel met 2 maxi cosi's ernaast. Wat heb ik dat ding vervloekt. Als ik weer met de gordel liep te kloten met 3 huilende kinderen (want ja, moe, of honger, of dorst of of of....). Of wanneer ik mijn loeizware tweeling wagen in de auto probeerde te proppen zonder hem te beschadigen....
Al binnen een half jaar een andere auto aangeschaft. Zo'n soccermom auto. Met 7 zitplaatsen.... 
Wanneer je twee kinderen na elkaar krijgt kan je ook een behoorlijke hoeveelheid kleding doorschuiven (* dit geldt niet wanneer ze van het andere geslacht zijn). Zo niet bij een tweeling. Je hebt gewoon 2 keer kleding nodig. En wat dacht je van de luiers??? Ik moet gewoon twee pakken afrekenen als ik mijn weekvoorraad haal hoor. Het is niet zo dat ze bij de Etos zeggen: 'Ach ja een tweeling, twee voor de prijs van één, neem maar mee...' Dat mocht ik willen.
Gelukkig is het mij gelukt om (nog steeds) borstvoeding te geven. Dat spaart weer in de kosten zeker het eerste jaar. Ik wil niet eens weten wat ik heb uitgespaard aan voeding. Maar dat halen ze nu, tijdens een groeispurt, ruimschoots in. 2 broden in de week zijn niet meer genoeg. Er gaan trossen bananen, kilo's appels en peren en flnk veel beleg doorheen. En mama kan niet eens fatsoenlijk eten. Al het eten van mama is lekkerder. Dus dan wil Silke een hapje (heb ik al gezegd dat ze met zijn tweeën zijn???) Dus Janna moet dan ook een hapje. Maar als Janna krijgt wil Silke ook weer een hapje. Maar als Silke krijgt wil Janna....... (rivaliteit? Welnee). 

Dit alles LIJKT misschien erg op het hebben van twee kinderen vlak na elkaar, maar HETZELFDE???? NEE!


Één ding is wel hetzelfde:


De hoeveelheid liefde die je van je kinderen krijgt.
Maar zelfs dan met een tweeling heb ik dat DUBBEL!!!


 


LEKKER PUH!!!!!

483 x gelezen, 0

reacties (0)


  • isabellevl

    Super geschreven :-) heel herkenbaar

  • panini

    Hahaha...ik benijd je echt niet hoor. Tweeling zal enerzijds fantastisch zijn, maar ik denk dat ze mij na een tijdje kunnen wegbrengen Het scheelt dat je ook dubbele kusjes krijgt

  • wonderinaprilendecember

    Respect hoor! Denk dat ik zelf gillend gek zou worden en idd vooral het eerste jaar vind 1peuter/kleuter en 1dreumesje al pittig af en toe

  • mar33

    Haha herkenbaar!! En bij ons waren het ons derde en vierde kindje en de oudste was net drie. Nu zijn de meisjes bijna drie en nog steeds kunnen ze aardig kibbelen. Maar gelukkig spelen ze ook veel samen!

  • Papaya

    Gewéldige blog.

  • Neiltje

    Hahaha, ik zou noooooooit beweren dat twee tegelijk niet zwaarder is dan twee kort na elkaar. Ik was eerlijk gezegd blij zowel bij mijn eerste als nu dat op de eerste echo bleek dat het er maar eentje was .

  • Mamajesje

    HEEL herkenbaar

  • alinda1986

    Geweldig geschreven haha