Bekkeninstabiliteit
De titel zegt het al. Ik ben een van de gelukkigen.
Afgelopen donderdag had ik na een hele dag werken ineens enorme pijn. Vooral recht (bij het schaambot) en in mijn rug, ook rechts, en in mijn rechterlies.
Ik heb meteen de symptomen opgezocht en mijn angstige voorgevoel bleek waar. Het zou wel eens bekkeninstabiliteit kunnen zijn. De omschrijving van de pijn klopte precies (alsof iemand een baksteen in je kruis heeft gegooid). Dus ik ben heel rustig gaan liggen en proberen te ontdekken wanneer en waar het pijn deed.
De volgende ochtend kon ik bijna mijn bed niet uitkomen. Toch maar even de verloskundige gebeld (alleen het spoednummer was bereikbaar, ik weet twijfelen of ik het wel kon maken om het spoednummer te bellen...)
Gelukkig was de verloskundige heel lief. Ze bevestigde mijn gevoel meteen en raadde aan niet te gaan werken maar de Fysio te bellen voor een afspraak.
Meteen om 8 uur gebeld. Die zeiden dat ze eigenlijk een wachtlijst hadden, maar toen ze de klachten hoorden (en ook dat ik via de VK kwam) kon ik diezelfde dag nog komen.
Zij heeft mijn vermoedens bevestigd. Bekkeninstabiliteit.....
Meteen een afspraak gemaakt voor de volgende keer. Dan krijg ik oefeningen mee.
Gisteren ben ik hoopvol weer gaan werken. Maar eigenlijk ging het niet. Als iemand aan me vroeg hoe het ging, moest ik huilen (dat vind ik zoooo erg....).... Ik mag eigenlijk geen trappenlopen (zo min mogelijk iig) en ik geef les op de eerste verdieping. Dat is een beetje een probleem. En dat merkte ik dus al gauw....
Thuis mag ik ook (bijna) niks doen, dus ik wilde perse werken.
Ik heb het volgehouden tot een uur of 12. Toen mijn vriend gesmst of hij me aub wilde komen ophalen (dat had hij me sochtends al aangeboden, dat hij me naar huis zou brengen als het niet meer ging. Ik had de auto mee, hij kwam naar mijn werk en heeft met met de auto thuisgebracht).
Vandaag dan maar weer eens een dagje thuis. Heel erg balen. Maar ik moet echt goed luisteren naar mijn lichaam (tip van de fysio).... Niet over de pijngrens heen gaan.... En vooral niks forceren....
Ik hoop dat het met oefeningen van de fysio wat dragelijker wordt. Want dit is echt niet leuk. Ik raad iedereen aan om bij het kleinste beetje rugpijn al aan de bel te trekken.
Nu achteraf zijn er genoeg mensen die zeggen dat ze het hadden zien aankomen. Een logopediste van mij (waarmee ik samen werk) had al eens gezien dat ik zo raar liep. En dat ook tegen me gezegd (blijk dat zij zelf ook dit heeft gehad). Mijn moeder vond, een paar weken geleden, dat ik zo raar liep toen we samen in de stad waren. Tijdens de yoga vorige week kreeg ik enorme kramp in mijn rug dat ik even niet rechtop kon zitten. Allemaal signalen. Maar ja, daar doe je nu niks meer aan.
Ik ga nu vooral goed rusten. En me volledig focussen op het herstel, en vooral niet erger maken van deze bekkenpijn.
En ja, er zitten ook voordelen aan. Ik mag niet meer tillen, en ook niet meer stofzuigen (mijn vriend was erbij toen ze dit zei ;-). Dus dat hoef ik voorlopig niet meer te doen. Hoewel ik me erg schuldig voel dat dit (ook nog) op mijn vriend zijn schouders terecht komt (hij klaagt niet hoor, is vooral bezorgd om mij, de schat!!!).....
reacties (0)