Hay Ladies,
Ik moet even van me afschrijven. Ging even 2 a 3 weekjes goed, maar nu ben ik weer terug bij af! IK WIL GEWOON NU EEN BABY IN MIJN BUIK! Ik denk dat het komt doordat ik met een 6 maanden zwangere vriendinnetje naar de sauna ben geweest en daar ook andere buiken zag en gister weer iemand bevallen is en ik dat ook ZOOO graag wil!! Ben ook erg moe en gevoelig. Ah ik bedenk me nu dat het nu eigenlijk tijd is om ongesteld te worden, maar ik moet de pil doorslikken vanwege de uitgestelde planning. Het was druk dus moest ik maar even 1,5 week de pil langer doorslikken. Tja dat zal het wel zijn. Ben altijd zo ‘labiel’ als ik ongesteld moet worden.
Ik ga ook steeds meer overtuigd worden dat ik ook voor donor zou gaan. Sperma donor heb ik nog wat meer moeite mee. Heb ik het gevoel dat ik vreemd ben gegaan. Eicel zou ik veel makkelijker vinden. Mijn mannetjes zaad en dan stroomt mijn bloed 9 maanden door het lijfje dus het zou dan wel heel erg van ons samen voelen. Raar eigenlijk he… tja is gewoon een gevoel. Misschien veranderd dat wel weer na een tijdje.
Mijn man heeft zo vaak te horen gekregen van zijn neef (ivf arts) dat het een kwestie van tijd is. Gewoon blijven proberen. Ergens wil ik dat ook wel want het mooiste is natuurlijk een kindje van ons samen maar eigenlijk ben ik zo klaar met die hele onzekerheid en die hele medische molen. Het liefst zou ik stoppen maar dat kan ik ook weer niet want dan weet ik dat er nooit een kindje van ons samen zal komen. Hoe dan ook vermoed ik nog best wat problemen aankomen als het deze poging weer niet gaat lukken. Denk dat onze relatie dan best op de proef zal worden gesteld. Ik merk namelijk dat ik nu al wat harder wordt. Ik laat zijn liefde minder makkelijk toe en kan het ook minder geven. Vind ik zo KUT! Ik wil gewoon dat het was zoals vroeger. Maar die hele medische shit en moodswings maakt dat bijna onmogelijk. Dan denk ik, doe maar een donor dan kan ik doorleven en weer liefde ontvangen en geven.
IK BEN BANG, ontzettend bang..
reacties (0)