Hoi Dames,
Ik zal jullie even op de hoogte brengen al valt er niet heel veel te vertellen. Het is chaos in mijn hoofd. We hebben pas 16 mei de evaluatie, maar hebben zelf natuurlijk al de nodige conclussies getrokken over ons 'probleem'. Het is niet zozeer de zaadkwaliteit, er worden immers zaadjes gevonden, maar ze delen niet door en ik heb begrepen dat als ze stoppen met delen voor het 8 cellige stadium het hoogstwaarschijnlijk aan de eicel ligt. Na het 8 cellig stadium gaat ook dna van het zaad zijn steendje bijdragen. Heb dit niet van officiele bronnen (internet) dus ik ben heel benieuwd wat de artsen hievan zullen zeggen. Maar in ieder geval betekend dat niet veel goeds want er worden weinig tot geen vrouwen zwanger die ditzelfde hebben. Ik leef dus momenteel met veel angst. Hele dagen denk ik eraan. Tijdens de wachtdagen had ik nog momenten dat ik er even niet aan dacht maar nu dus echt 24 uur per dag. Inmiddels hebben we ook de bevestiging van Isala dat we ingepland staan voor juli maar we weten niet of we dat gaan doen. Eind juli hebben we ook een gesprek in Gent met professor De Sutter. Daar zullen ze waarschijnlijk de MOAT techniek toepassen en ook eicelactivatie toepassen op de helft van de met zaad geinjecteerde eicellen. Gent is alleen heel duur +/- 4500 euro en de verzekering betaald enkel het hollandse bedrag. We zullen pas ongeveer in november daar terecht kunnen. Dus ik weet niet of ik dat trek. We denken er ook aan om en/en te doen. Dus wel in juli ICSI in Zwolle. Dan met andere medicijnen, bijvoorbeeld menopur of pergoveris. Maarjah dan zullen we Gent helemaal zelf moeten betalen. En ik zou niet weten hoe, we zijn nu al schulden aan het af betalen. Het maakt het er allemaal niet makkelijker op. Ik heb ook al vaak aan donor of adoptie gedacht maar donor wil mijn man echt niet. Nu waren we vrijdag bij goede vrienden en wij wisten niet dat hij onvruchtbaar was sinds hij in zijn puberjaren is geopereerd. Hun hebben besloten voor donorzaad te gaan en praatte daar heel makkelijk over. Het was zo verademend om er over te spreken en om te zien hoe makkelijk hij er over sprak. Hopelijk zal mijn man ook iets losser worden over dit onderwerp maar momenteel zijn de donor/adoptie onderwerpen echt nog taboe. Hij wil zo graag een eigen kindje.
Nou dat dus...
Een hoop chaos.
Hoop dat het bij andere mensen een stuk beter gaat want dit is echt killing en de buitenwereld heeft half nog niet door wat er allemaal in ons hoofdje omgaat.
Knuf voor jullie dames!
reacties (0)