Saaaiii

Het leven is saaaai.. uhum volgens mij ben ik niet helemaal goed bij mijn hoofd. Dat kan niet uit mijn mond komen normaal gesproken.

Maar toch is het echt een beetje saai. Mijn man wilde perse tot april wachten omdat hij dan een beter gevoel over zijn zaadjes heeft. Hij heeft de afgelopen maanden in een burn out gezeten en ik geef toe dat ik denk dat dit allemaal niet bijdraagd aan de kwaliteit maar je weet het toch nooit. We hebben best wat spanningen gehad omdat ik echt niet zo lang wilde wachten maar je moet het toch echt samen doen. In oktober 2011 was onze eerste icsi en in maart 2012 mag ik beginnen met de pil voor de 2e icsi. Eind maart mag de eerste spuit erin en begin/half april dan weer het hele circus qua FM's, Punctie en TP.

Ik kan me nog redelijk beheersen maar als ik eraan denk of de verhalen hier online lees dan begin ik alweer te stressen. Krijg ik zelfs kramp in mijn borstspiertjes. Ik ben zo bang op weer een mislukking en hoe harder ik zeg dat ik positief moet blijven hoe meer ik aan mislukking denk. Dat werkt dus niet.

Probleem is gewoon het aantal kansen dat je hebt. Ik zie niet zo op tegen de poging maar wel tegen het opmaken van die enkele kansen die je hebt. Las laatst iets dat als je bij de 6e poging nog niet zwanger bent dat je dan echt heel weinig kans hebt dat het ooit raakzal zijn maar dat je tot de 6e x echt steeds weer kans hebt... Waarom dan niet 6 vergoedingen? Echt zo sjagrijnig word ik ervan.

Nou we sluiten ons maar weer even af voor babybaytes en alles wat met babys te maken heeft (erg lastig iedereen is zwanger om me heen) en dan ben ik in maart/april weer van de partij hier op het forum!

Zo dat was even mijn saaaie updatetje....

Groetjes,

Noontje