Klussen en klussen

Ha meiden,
Het is stil hier op bb. En toegegeven, ik heb zelf ook al een tijdje niets van me laten weten. Tja er gebeurt ook niets spannends. We hebben nog steeds geen datum voor de start van de ICSI (als ik deze week niets hoor dan zal ik volgende week even bellen). De kijkoperatie (Laparascopi) zal 18 juli plaatsvinden. Moest van de week naar de Anesthetist voor een algemene check en info over de narcose. Wat een onzin is dat trouwens zeg! Als ze ergens op kunnen besparen in de zorg dan is dat het wel. Eerst naar een verpleegkundige en die neemt de vragenlijst met me door met mogelijke ziekten die je hebt. niets. dan mag je terug en wordt je later geroepen door de Anesthetist die dan even je bloedruk opmeet en je gewicht en lengte afleest. Vervolgens een algemeen vluchtig riedeltje opnoemt met wat de narcose inhoud, wat je wel en niet mag en een boekje in je handen drukt. Zo mevrouw u kunt nu weer gaan. Nah ik stond er perplex van. Hele ochtend was weg want moest er om half 11 zijn en kon hierdoor niet eerst naar mijn werk. Tja en dan is het ook nog eens 40min van mijn werk vandaan dus eer ik op mijn werk was... Nahja maakt ook niet uit. 
Ik moet zeggen dat ik enorm tegen de operatie op zie. Aan de ene kant vind ik het wel leuk spannend maar als ik dan denk aan zo'n bed met infuus en naaldjes en piepjes dan schijt ik in mijn broek.
Voor de rest zijn we thuis rustig aan het klussen. Tja een dubbelzinnig woord. De letterlijke klus schiet aardig op. De badkamer begint eindelijk op een badkamer te lijken. Het leek er even op alsof we midden in een uitzending van 'bouwval gezocht' of 'help mijn man is klusser' terecht waren gekomen maar langzamerhand krabbelen we erweer bovenop.
Wel gek eigenlijk, na de badkamer gaan we 'het' kamertje opknappen. Ik heb dat kamertje altijd zo laat mogelijk in de planning gehad omdat dat de mogelijke babykamer zou worden. Dat gaat nog lang duren en hopelijk zal het in ieder gavel ooit een babykamer worden maar we zullen het toch echt eerdaags aan gaan pakken. Denk dat ik het maar heel neutraal houd zodat ik het altijd later met een kleurtje of behangetje leuk kan maken en aankleden. Is wel een domper. Voelt niet leuk om aan die kamer te klussen.
Het figuurlijke klussen hebben we eindelijk weer een beetje opgepakt. We deden het nog wel zo nu en dan maar ik moet toegeven dat m.n. bij mij de romantiek er een beetje uit was. Het hele baby gedoe heeft echt een inpact en het voelt alsof je alleen nog bezig bent met de medische wereld en wetenschap. Je ben verplicht de nummertjes aan het doen, is het niet voor een SOT kwakje dan is het wel om de conditie van de zwemmers op conditie te houden. Ik was er helemaal klaar mee. Maandje 'on hold' en deze maand proberen we vooral leuke dingen te doen onder de lakens en op andere plekken. Tja.. beetje prive allemaal maar geeft wel aan wat zo'n traject met je doet.
Eerlijk gezegd had ik nooit verwacht dat dit echt zo heftig zou zijn. Twee mensen in mijn omgeving hadden ook een kinderwens wat niet lukte. Zij hebben allebij de medische wereld naast zich laten liggen. Ze stonden er samen niet achter en zagen op tegen het traject. Ze zijn bewust kinderloos gebleven. Ik begreep dat echt niet maar het is idd slopend. Toch zou ik het nooit zo vroeg kunnen opgeven. Wat is nou een paar jaar op een heel leven. Als je hiermee een kindje kan krijgen? Ja als we dit traject door zijn en het kindje blijft achterwegen, ja dan heb je echt een probleem. Daar wil ik niet aan denken.
Nou meiden... al weer veel te veel getypt.
Ik ga eventjes mijn nageltjes lakken :-)
Groetjes,
Noontje   

473 x gelezen, 0

reacties (0)


  • kaatje85

    ik las bij toeval je bericht, ik moet binnenkort een kijkoperatie, omdat ze denken dat er bij mijn eierstokken verklevingen zitten.. maar idd ze kunnen daarop echt besparen echt een onzin die gesprekken..
    veel sterkte met de klus, klussen en operatie!

  • catootje1980

    Ik snap dat je in je broek schijt en ikzelf zei dat ook. De prikken en narcose e.d. is me allemaal erg meegevallen, zenuwachtig voor alles wat komen gaat maar uiteindelijk wordt je wakker en voel je even niets, wel erg moe. Heb 2 weken thuis gezeten en veel slapen. Heb wel last van de maag gehad ondanks de medicijnen maar viel mee achteraf. De baarmoederfoto vond ik daarentegen een ramp. In ieder geval heel veel succes en over een jaartje krijg je er iets moois voor terug.

  • bertine81

    Hej meis, erg herkenbaar allemaal! Het is echt zwaar en vooral als je de medische molen in stapt. Ik vond de laparascopie meevallen hoor. De eerste dagen een beurs gevoel en behoorlijk moe van de narcose, maar na een week was ik weer de oude. Geef de moed niet op, ooit zal het ons lukken zwanger te raken! Liefs en ik duim voor je

  • de-aanhouder-wint

    Het is allemaal zo herkenbaar wat je schrijft. Soms denk je waarom ben ik die hele MMM in gestapt, want het is echt zwaar en het legt echt druk op je relatie. Ik denk dat je er samen sterker door wordt en of het nu uiteindelijk lukt of niet. Je weet dan dat je er in ieder geval alles aan gedaan hebt! Begrijp goed dat het niet leuk is om in 'het kamertje' aan de slag te gaan! Ik duim voor je dat het snel gaat lukken allemaal.

  • miracle-mommy

    zooooo herkenbaar alles wat je schrijft! succes meid met je operatie, komt heus goed! voor je het weet sta je het kamertje in te richten met lieve baby-spulletjes...... ik blijf duimen! liefs

  • saar-tje

    Meid, als je er maar iets aan kunt doen om de kans te vergroten door middel van medische molen dan weet je zelf in ieder geval dat je er alels aan gedaan hebt. En kun je nooit jezelf verwijten dat je iets niet geprobeert hebt... Hopen dat JIJ die kinderkamer snel mag gaan behangen !!