Wow, wat een ontwikkelingen

Babybytes, oh ja, dat bestaat ook nog ;) Even spieken denk ik, en wat zie ik, allemaal ballonnetjes, 1200 dagen lid. Dat is toch even een (korte) blog waard?

Ik zie allemaal prachtige verhalen van jullie, meiden die weer zwanger zijn of een broertje of zusje voor de peuterspruitjes hebben gekregen. Zo mooi om te lezen! Wat moet dat weer bijzonder zijn om dat te ervaren. Stiekem steekt het me ook wel een beetje hoor. Maar dat is maar even, want ik bén mama, een trotse mama van een prachtig wijs klein prinsesje van 3 jaar. Het kan ook anders zoals ik veel in mijn omgeving zie. Ik had graag een broertje of zusje voor mijn meisje gewild, maar het mag gewoon niet zo zijn. Daarom kan ik ook slecht tegen het 'plannen' van zwangerschappen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Eerlijk is eerlijk, bij sommigen gaat het ook zo, onvoorstelbaar.

Ik heb het er volgens mij wel eens over gehad, maar Danila heeft een traumatische angst voor honden. Zodra er een hond in de buurt is van haar wist ze niet hoe snel ze weg moest komen. 4 Weken geleden hebben we een pup gekregen en die hele angst voor honden is aan het wegebben. Ze vind het geweldig, en de scherpe tandjes en nagels neemt ze op de koop toe. Ze lag zelfs in de ren met 8 pups op zich, met volle verbazing zagen we haar rollebollen met die kleine 4-voeters.

Ik had graag even een fotootje bijgevoegd maar heb werkelijk geen idee hoe dat moet. Daar moet ik na mijn vakantie maar eens voor gaan zitten dan.

Binnenkort ga ik alle verhalen eens lezen, nu wordt het tijd om mijn nestje op te zoeken!
XX