Peuters zijn grappig!

Zoals (bijna) elke avond ff met Danila op ons grote bed springen, want springen is enorm "in" in de peuterwereld.
Het kan niet hoog genoeg en ze geeft zelf aanwijzingen waar we haar vast moeten houden om nog hoger te kunnen springen, dus dat doen we dan maar.

Gister was er weer een springmoment, maar voor deze begon ging ze zelf op ons bed liggen, pakt ze afstandsbediening en zet de tv aan.
Mama's kleren liggen nog op bed en ze pakt mama's rokje en trekt deze aan tot aan haar hals. "Kijk, kijk, mama, kijk!".
Ineens ziet ze mama's BH liggen, pakt deze en roept: borsuh, borsuh!
Eerst een armpje erdoor, dan nog een armpje erdoor, kijkt eens goed naar haar borst terwijl ze de BH ervoor houdt en zegt: "Toot, Nila, toot, nee" en doet 'm weer af.
Vertaling: te groot voor Danila, te groot...

Ik stond om het hoekje te kijken en heb m'n lachen moeten inhouden, het was zo schattig. Zo klein als ze zijn, zo bijdehand ze ook zijn.

De peuterwereld is werkelijk waar hilarisch!