Tijd voor een update

Lang geleden dat ik m'n eitje hier heb gedumpt, dus hierbij.

Sinds een week heb ik een echte peuterpuber, de "nee" fase is officieel aangebroken. En pffff, mèèèèèèèn, wat een *piep* fase zeg! Niet alleen Nila maar ook wij moeten onze draai hier in vinden.
Voor ons is alles nieuw en je wilt alles zo goed mogelijk doen, maar makkelijk? Nou ja, jullie weten er alles van...
De drama-queen uithangen, niets willen, alleen bij mama op "toot", mama dit, mama dat...
En toch, het is zo'n drol, ze is zo enorm lief.
Haar ontwikkeling gaat erg snel, ze loopt erg voor op haar leeftijdsgenootjes met haar woordenschat. Zover geteld, toen ze 18 maanden was wist ze 134 woordjes.
Vorige maand presteerde ze zelfs het volgende:
ik stond in de kamer en ineens hoor ik naast mij: Nine, Nine...ik keek haar aan en ze begon te lachen en zei: mama! Ik zeg: hoe heet mama? Nine, zegt ze met een grote grijns.
1,5 Jaar en mijn dochter noemt me bij de voornaam. Toch te zot voor woorden? Het is soms onvoorstelbaar hoe ze zich weet uit te drukken, natuurlijk ben ik een trotse moeder, maar als ik vergelijk met kindjes van vrienden of creche, dan zie en hoor ik het verschil.
Gisteren werd me dat nog eens verteld op de creche en daarbij dat ze zo enorm bijdehand is geworden. Zij bepaald welk liedje er wordt gezongen met de groep. Hoe hilarisch is dat?
Ik hou m'n hart vast want ik weet dat ik nog een enorme dobber krijg aan dat meiske....ik weet hoe pittig ik zelf ben hihi ;)
Opvoeden is een sport op zich!