Reisstress

Morgen vertrek ik voor 2 weekjes naar mijn ouders in België samen met Elisa. Ik heb er eigenlijk helemaal gee zin in. Hoe meer er over nadenkt hoe meer ik mezelf zie rondrennen op de luchthaven achter haar, luisteren is helaas niet 1 van haar sterkste kanten. Komt nog bij dat mijn man niet meegaat en ze is helemaal in haar papa modus, dus hoe ze 2 weken gaat doorkomen zonder papa, geen idee. Gelukkig is er Skype. Mijn man vindt het natuurlijk geweldig, 2 weken geen jengelende 2jarige om zich heen, maar heeft dan weer zo zijn bedenkingen dat ik wel kan reizen (zier verder in de blog)

Hopelijk draait mijn stemming wat om eens ik er eenmaal ben. Ik heb al vaker met haar alleen gevlogen en dat ging telkens super, maar nu is het alweer een jaar geleden en zij is een stuk zelfstandiger dan vorige jaar.

En dan had ik nog de hematoloog die wel erg twijfelde toen ik vroeg of het een probleem was om te vliegen. Mijn bloedwaarden op dit moment waren goed, dus niet echt een reden om ongerust te zijn, maar hij vond dan 2 weken zonder controle wel erg lang en dan die drukverschillen. Maar er was dan weer geen duidelijk bewijs dat er iets mis is, alleen het vermoeden dat de positieve antistoffen samenhangen met de miskramen. Heel veel rond de pot gedraai dus. Uiteindelijk moet ik nu wat heparine spuiten voor de heen en terugvlucht en gewoon de aspirine blijven nemen. Mijn man vond het maar niks en kreeg gelijk een hele preek over me heen, dat het geen goed idee is om te vliegen als je zwanger bent en blablabla.

Heb dan maar zelf de knoop doorgehakt en we gaan gewoon. Mijn ouders hebben Elisa al een jaar niet meer gezien en ik zie mezelf niet echt met een dikke buik alleen vliegen met haar en zo snel vlieg je ook weer niet met nog een baby erbij, dus als ik nu niet ga dan duurt het minstens een jaar voordat er weer een kans komt. Mijn moeder zorgt voor mijn oma, dus die kan helaas niet echt lang van huis weg, dus hun naar hier komen is momenteel geen optie.

Ga wel in België een pretecho laten doen en neem mijn doppler mee, dan kan ik toch even checken of alles goed gaat daarbinnen, nu alleen nog wachten om in de stemming te komen.