Zaterdag was de herdenking van Skyler in het VU ziekenhuis.We moesten dus door de hoofdingang.Door de deuren werd mn keel dichtgeknepen en had ik bibberbenen.We werden ontvangen in een zaaltje waar je koffie kon drinken.Er zaten nog meer vrouwen met een betraant gezicht want ik zag er niet uit met mn huilhoofd van gisteren.Om 15.00 werden we naar een kapeletje geroepen en daar begon de dienst.Er werden gedichten voorgelezen en muziek gedraaid.De namen van de kinderen werden op genoemd en als je de naam van je kindje hoorde ging je naar voren om een kaarsje aan te steken.Alle broertjes en zusjes die er waren kregen een peruaans poppetje om onder hun kussen te leggen.Daar kunnen ze hun verdriet tegen vertellen zodat het smorgens iets minder is.Mijn zoon heeft ook zo een poppetje gepakt hij zegt draag het de hele dag bij me,zo lief.Toen werd er ook gezegd alle mama"s die zwanger zijn mogen ook een poppetje halen.Tja en dat was ik net 1 dag niet meer.Was wel een moeilijke dag.Er staat een nieuw gedicht op mn profiel en zo voel ik mij precies.Zo is het ook.Ben blij dat ik geweest ben ook al kwam alles weer naar boven toen we daar zaten.Je zag ook bekende verzorgsters die Skyler verzorgd hebben.Wil jullie allemaal nog bedanken voor de lieve en troostende woorden.We blijven maar positief en hopen op een wonder.
Liefs Marion xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
reacties (0)