Nekplooimeting
Vanmiddag was het zover. De nekplooimeting.
Echo met 11 weken en 4 dagen. Heel erg spannend. Hopen dat alles goed zou zijn met ons derde kindje en alles het deed zoals het zou moeten doen.
De afspraak liep een half uur uit. Ik was onwijs zenuwachtig omdat er al zoveel fout is gegaan de eerste weken, dat het wel leek alsof ik op moest voor een examen!
Eindelijk was het zover, we mochten naar binnen.
Ik ging liggen en zag gelijk ons wondertje, die lag stil.. Ik had net een verhaal gelezen van de week van iemand op babybytes waarvan het kindje 2 dagen voor de echo gestopt met leven was, dus die lag stil.. Ik gelijk gevraagd: hij beweegt niet????
Jawel, het beweegt wel zei de man. Wat een opluchting..
En ja, daar waren de tonen van het hartje, tranen van geluk. Ik zag het en het gaf me zo'n rustgevend gevoel. De nekplooi werd gemeten en het was keurig, variërend van 1.1.mm naar 1.3. mm. YES! Het gaat een keertje goed juhuu!
Het kindje werd even wakker geschud omdat het lekker rustig lag en hoppa daar gingen de handjes, beentjes... *smelt*
Het hematoom was helemaal verdwenen.
Al het goede nieuws wat je kunt hebben kregen we. Het gaf me zo'n blij gevoel. Dit kindje is gezond, mijn gevoel zegt het echt! Jongen, meisje, maakt me niks uit!
Ik heb naast een hoop echo foto's (12) een dvd mee naar huis gekregen, 7 minuten lang kan ik keer op keer genieten van ons prachtige wondertje. Die ik, geschat, 11 juni 2013 in mijn armen ga houden!
Op 6 december naar de gynaecoloog in Nederland. Ik hoop dat we dan ook goed nieuws krijgen en deze arts misschien wel zegt dat we geen punctie meer hoeven te doen ivm die toxoplasmose.
Dan kunnen we, wie weet rond kerst/oud en nieuw toch dit prachtige nieuws met familie en vrienden gaan delen.
Liefs!
reacties (0)