39 weken zwanger

Na een poosje afwezig te zijn geweest, alweer ja, toch even een update van deze kant.

Morgen 39 weken zwanger en ik moet zeggen het valt me allemaal vies tegen.
Hoewel ik al begon met de pijn voordat ik wist dat ik zwanger was, is het me nu toch echt allemaal te veel.
Sinds week 32 al voorweeën en die zijn af en toe al geen pretje.
Vorige week maandag dacht ik echt weeën te hebben. Wat helaas niet zo bleek te zijn.
Maar de pijn is wel blijven aanhouden, tot het donderdag dusdanig erg was dat ik het zelfs moest weg puffen. Helaas was dit geen pijn van komen en gaan maar meer van komen en blijven en dan na een paar uurtjes iets minder worden, wegzakken en na een half uurtjes weer terug komen.

Mijn humeur heeft hier ernstig onder te lijden, zoveel pijn en toch weten dat de baby nog niet komt.. Heel frustrerend.
Zo erg dat ik zelfs aan het twijfelen ben waarom ik uberhaubt aan een zwangerschap ben begonnen, en dit doet mezelf erg pijn.

Vanmiddag weer bij de verloskundige geweest en die geeft ook aan dat het wel genoeg is geweest en heeft me door verwezen naar het ziekenhuis.
Ook was mijn bloeddruk aan de hoge kant. Woensdag ochtend moeten we heen en dan horen we meer.
Ze had het er over dat ze in het ziekenhuis gaan kijken of ik al 'rijp' ben. En vandaar uit dat kunnen kijken wat ze gaan doen. Ook ivm mijn bloeddruk. Maar het kan ook zo zijn dat ik vrijdag alleen hier bij de verloskundige op controle moet komen om mijn bloeddruk extra te doen opmeten.
Ben erg benieuwd.

Hopelijk ben ik woensdag al verweekt en heb ik zelfs al een cm of 2 ontsluiting dan kunnen we van daaruit verder gaan. Maar daar heb ik weinig hoop toe.
Nu mezelf maar proberen positief te stemmen en rustig door gaan want mezelf gek maken zorgt echt niet dat de baby sneller gaat komen..... 
En ik hoop maar dat ik me daarna niet van de baby ga afkeren, want dat is in de tussentijd wel een klein beetje de angst die ik voel... Ik weet dat we het ouderschap aan kunnen maar door alle pijn de hele zwangerschap vraag ik me soms wel af, wil ik dit nog wel. En dat doet me toch wel heel veel pijn... 

Daarnaast hebben we te horen gekregen dat de bestraling en operatie van mijn schoonvader met 2 weken van start gaan. Op zich heel positief, want voor de operatie ben ik sowieso bevallen. 

Ik hoop dat jullie nu wel een beetje begrijpen waarom ik zo weinig online ben of waarom k niet of weinig reageer.

Dames, ik hoop dat alles goed gaat bij jullie en dat jullie mogen genieten van jullie baby's. Anderen wens ik veel sterkte tijdens hun bevallingen en zwangerschappen.
Ik hoop binnenkort te kunnen vertellen dat ik ben bevallen.