Mijn moeder.... pffff

Oke, ik weet dat bij sommige van jullie jullie moeder bijna tot niet betrokken is bij jullie zwangerschap,
omdat het niet meer kan of om wat voor reden dan ook...
Maar ik word soms helemaal gek van de mijne...
Al vanaf dag 1 probeert ze alles te bepalen. Ik vertelde dat ik een co-sleeper wou,
dat moet je niet doen dat is gevaarlijk. Nee mam, die dingen zijn veilig en speciaal ervoor gemaakt.
Dan alsnog vind ik het niet prettig als je dat doet.. (zucht)

Babykamer word geleverd. De meubeltjes laten we in de slaapkamer zetten de rest in de woonkamer (wonen in een flat) zodat we genoeg ruimte hebben om alles in elkaar te zetten en hebben we geen last van de andere dingen. Nee dat moet je niet doen.
Alles meteen in het kamertje zetten want anders staat alles je weer in de weg.
Mam, dan moeten we gaan slepen met alles, dan blijf ik bezig met alles verschuiven.
Nee, luister nu maar gewoon naar wat ik zeg, je moet alles gewoon op 1 plek laten zetten dat heb je niet overal wat staan.
Mam dan staat het toch in de weg als we de boel in elkaar gaan zetten.
Dan verschuif je het toch even.!
Nee.
Ja luister nu maar gewoon een keer. (Toen was ik er klaar mee, ben ik opgestaan en naar huis gegaan)

Van de week een hele discussie: wij hebben gekeken voor een kinderstoel, helemaal nieuw is hij gewoon veel te duur dus besloten om via marktplaats een goeie en bijna nieuw uitziende te halen. (Zelfs dan betaal je nog Russen de €150 & €200)
Mijn moeder: Je moet niet alles halen, dat kan je ook als kraamkado vragen.
Nee dat kan niet mam, de stoel die wij willen is gewoon veel te duur ok te vragen.
Dat kleintje ligt er de eerste paar maand toch nog niet in dus dat is toch onzin?
Wij willen een stoel waar dat wel bij kan mam. Juist daarom zijn we nu al aan het kijken, want die zijn gewoon heel duur.
Ik ben het er allemaal niet mee eens. Maarja luisteren doe je toch nooit, ik hoop dat dat kind later 10 keer zo erg is als jou...

En daar moet ik het dan mee doen. Heb van de week wel gezegt dat wij het op onze manier wouden doen en niet op die van haar maar het dringt niet door...
Ik krijg nu pas echt last van mijn hormonen dat ik snel geïrriteerd ben enzo maar dit blijft vervelend..
Hoe gaat jullie er mee om als ze zich overal mee bemoeien?
(Begrijp me niet verkeerd hoor, ik ben super blij met mijn moeder, en ze is er ook voor me als ik haar nodig heb. Ik word hier alleen soms zo moe van..)

178 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • natasha1985

    Pas maar op wat ze wenst. De baby komt ook bij haar. Ze zou beter een engeltje wensen

  • Amatullaah

    Haha precies hetzelfde.. wacht maar tot je baby er is dan is elk klein foutje of probleempje jouw fout..

  • si78

    Tja leuk is anders. En het zal vast uit een goed hart komen maar je hebt er gewoon geen zin in en terecht! De mijne bemoeit zich nergens mee, ik hoor ooit weken niets van hun, das ook niet alles hoor. Maar dat je sneller geïrriteerd raakt en minder goed tegen dingen kan is heel herkenbaar, ik heb het ook. Probeer rustig te blijven en je er niet teveel van aan te trekken. Jij en je man trekken toch jullie eigen plan! X

  • rktck

    En goed voor jezelf en je gezin en keuzes op blijven komen!! Doe je goed! En doe het vooral op jullie manier!

  • rktck

    Wat een bemoei! Vreselijk! Zo deed mijn moeder eerst ook. Ik heb toen gezegd: of je bemoeit je er niet meer mee en laat ons onze eigen keuzes maken.. Of je komt er voorlopig niet meer in, want je houdt ons alleen maar op met je gezeur! Toen zei ze: 'Hoezo gezeur?! Ik help alleen maar!' Ik: 'Nee dat doe je niet! Je valt ons lastig en dat kost ons energie en tijd die we er niet voor over hebben.' 'Dan had je dat eerder moeten zeggen' zei ze. Ik zei: ' dat hebben we tig keer gedaan! Maar je luistert niet.' Zij: 'Ík luister niet?!' Ik: 'Nee anders hadden we t nu niet al voor de tiende keer moeten zeggen! Je luistert elke keer niet! Het is ons kind, onze opvoeding! Niet die van jou.' (Want in t begin zei ze: mijn manneke, mijn zoontje. Nee je kleinzoon! Niet jouw zoon!) En toen zijn we weg gelopen en hebben we verder gezeur genegeerd en uiteindelijk begon het door te dringen. Ze heeft nog steeds wel momenten als we ergens zijn, maar dat smoren we dan gelijk in de kiem door te zeggen: 'Niet mee bemoeien.. Onze keuze!' En dan stopt ze.

  • rlyblue

    Wat een bemoeial. Het is logisch dat aanstaande oma's zich graag bezighouden met het leven van hun (klein)kids, maar zij bemoeit zich met zaken die echt aan jullie zijn om zelf te beslissen. Vooral dat zij je zegt dat je bepaalde dingen niet moet doen, of dat je eigenwijs bent omdat je ze wel doet... Wellicht dat je haar het blad Trots! kado kan doen? Dat is speciaal voor oma's, daar staan vaker oma's in die moeite hebben met gepaste afstand houden tot de nieuwe generatie. Wellicht steekt ze daar wat van op? Succes met het leven van je eigen leven in ieder geval!

  • kleinboefje

    hahaha moeders..... vruuger, was alles beter, mooier, degelijker, zwaarder...enz bekkeninstabiliteit,???? neuje vruuger hadden ze dat niet, niet piepen, gewoon doorgaan, wij (van vruuger) hadden er 10 rond lopen en moesten ook door...... zucht..... inbakeren??? neuje, lakens geoon strak om het kindje vouwen, deden wij vruuger ok.... pijnstilling??? neuje, vruuger deden wij het ok zonder...... pffff vruuger....... moeders.....

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ben allang blij te lezen dat je voor je zelf op komt! Blijf dat doen. En daar mag best wel eens wat irritatie bij klinken hoor. Maar vooral, blijf het herhalen, dat jullie het op jullie manier doen. Misschien moet je ook nog eens melden dat als zij zegt, je luistert toch nooit, dat je dan antwoord, nee ik hoef ook niet naar jou te luisteren, want wij doen het namelijk op onze manier. Misschien is dat nog net iets duidelijker voor iemand die zich klaarblijkelijk niets van jullie aantrekt. Maar verder, blijf het herhalen en je grenzen aangeven.