Moet even wat kwijt

Ik ben al 3,5 jaar samen met mijn vriend.
In januari kwam ik erachter dat ik zwanger bleek te zijn,
Ik was net begonnen met een nieuwe pil.
Aller eerst wou mijn vriend dat ik een abortus moest doen,
Ik twijfelde zelf ook nog heel erg zat in Mn laatste jaar van mijn studie,
En ik was ook nog maar 19..
toen afspraak gemaakt bij fiom om uit te zoeken wat ik zelf graag wilde.
Al snel kwam ik erachter dat ik dit kindje niet weg wou laten halen.
Mijn vriend kon dit moeilijk accepteren,
Ik heb hem zelf de keus gegeven of mij en de baby of alleen verder gaan.
Na de eerste echo heeft hij toch besloten om er samen met mij voor te gaan.
Hier was ik super blij om ik gunde mijn kindje een leven samen met een mama en papa.
In de zwangerschap zelf was mijn vriend al nauwelijks betrokken, ik heb alles alleen gedaan
Ook de boodschappen en het huishouden kwam allemaal op mij neer.
Mijn vriend is alleen maar aan het gamen, hij werkt ook niet.
Ik had gehoopt dat het zou gaan veranderen als onze dochter geboren zou worden..
Maar dat is dus niet zo, hij helpt me met niks en alles komt weer op mij neer.
Ik vind het nu erg zwaar worden omdat hij ook niet helpt met onze dochter..
Hij zit nog steeds alleen maar te gamen van sochtends tot savonds laat.
Ik begin het nu wel goed zat te worden en we hebben er ook vaak al over gepraat
Het dringt niet tot hem door ofzo, hij probeerd ook alles te bepalen en als ik wegga
Moet ik zo Laat thuis zijn anders word hij boos.
Ik heb er aan zitten denken om weg te gaan maar ik vind die stap moeilijk..
Ik weet dat ik het zelf moet doen.
Elke keer geef ik hem nog maar een kans om zich te bewijzen maar ik ben bang dat
Dit voor altijd zo blijft.

Hoe moet dit nou verder? Nog een keer een gesprek beginnen? Voor de zoveelste keer?
Ik weet het gewoon even niet meer..

1695 x gelezen, 2

In Overig

reacties (0)


  • mijn~meisje

    jij willt dat je vriend veranderd. Maar wil je vriend wel veranderen? Zo nee dat zal dat ook niet gebeuren. Wil je zo blijven leven? Zo nee dat zou ik zeggen ga iig tijdelijk uit elkaar. Will hij jou terug, moet hij veranderen, simpel zat. Nu ben je waarschijnlijk alleen de oppas van zijn kind, zijn huishoudster, butler ooo en zijn scheld schieter gezien jij vast alles betaald. Als je tijdelijk uit elkaar gaat, mijn advies stop daar ook mee dan!

  • kaartje704

    Dit kan echt niet hoor, wat heb je aan die vent? Zit hij zelfs op jou kosten dan? Echt je kunt beter krijgen, geloof me.

  • tweede83

    kan hij niet tijdelijk apart gaan wonen of jijzelf? Of dat je toch gaat kijken wat je mogelijkheden zijn als je bij hem weg zou gaan. Het lijkt mij heel eenzaam voor jou in deze relatie. Daarnaast is het gamen dag in dag uit ook haast wel een verslaving geworden. Ik had als ik in jou schoenen stond, eerst gekeken wat de mogelijkheden voor mij zouden zijn met een klein kindje. Als het zou lukken, zou ik wel weg gaan. Maar jullie zijn allebei nog erg jong, nog veel plannen en dingen doen zoals studeren en een leuke baan zoeken. Sterkte met deze lastige situatie

  • Miranda035

    Gamen is een verslaving, dat kun je niet zomaar veranderen.

    Ik denk dat een therapie jouw vriend goed zou doen maar alleen door met hem te praten kom je er niet ben ik bang.

    Sterkte !

  • nina-k

    Dat zou denk ik wel het beste zijn voor hem.. hij is echt verslaafd dit is er zo ook niet meer uit te krijgen ben ik bang daar moet hij echt hulp voor zoeken, hij erkent het ook dat ie verslaafd is maarja daar hebben we niks aan..

    Bedankt 😊

  • Nog-even!

    Je leeft met een verslaafde.... Wat draagt hij bij aan de relatie? En naar jullie dochter toe: ziet zij die games ook de hele dag? Dat lijkt me erg ongezond. Ik denk dat je heel duidelijk moet gaan zijn dat dit geen relatie is en dat hij mag kiezen of hij iets van zijn leven en relatie wil maken of dat hij dat teveel moeite vindt- in dat geval zul jij een volwassen keuze moeten maken, vrees ik.... Sterkte!

  • verrassing2019

    wat doet hij dan niet werken niet helpen in huishouden of opvoeding van jullie dochter alleen maar gamen schiet ook niet op. bij hem weggaan is een moeilijk stap voor je dat snap net een baby ergens denk je ik hou van hem maarja hoelang wil je zo verder want hij bemoeit ook met dat je weggaat en hoe laat je ook thuis koet komen maar zelf doet hij niks. Denk goed na wil je zo met hem verder of den je dat het gezonder is om alleen met je dochter verder te gaan want ik denk dat jij een hele sterke meid bent zoo jong 20 en een baby sterke mama ben je. met kinderen is het een hele moeilijke keus om weg te gaan wij vrouwen houden het lang vol mannen zijn daar makkelijker in.

    succes praat eens goed met hem of je moet hem echt goed wakker schudden

  • Claudia32

    Misschien moet je maar eens weg gaan. Dit hoeft niet per definitie definitief te zijn hé! Maar dat hij het eens gaat merken. Want woorden blijven nou eenmaal woorden, laat het hem maar voelen. Wellicht komt hij dan wel tot inkeer en komt hij dat niet? Dan is het ontzettend K*T, maar dan weet je precies hoe hij er in staat. Sterkte meid.