Je hebt van die ochtenden......

ok, hoe naief kun je nog zijn als je je 1-jarig moederjubileum al achter de rug hebt..... Nou, heel naief!

Het is zeven uur geweest. Half acht moet ik de deur uit, moet nog brood smeren, opmaken, sieraden omdoen, haar fohnen, je kent het wel...... Half acht moet ook mijn zoon bij mijn moeder zijn. Manlief brengt hem.... althans, dat is de bedoeling. Maar goed, manlief slaapt nog. Dus die maar wakker gemaakt. en nog eens, en nog eens. Normaal doe ik het drie keer in twintig minuten, heb nu de samenvatting gedaan. drie keer in 2 minuten. Het werkte, hij stond op en ging douchen. En goedgemutst als ik ben, ik zal jasper wel wassen en aankleden. kan mijn man hem nog mooi zijn pap geven. Wassen en aankleden is zo gedaan toch? DUS NIET!!!!!!!

Ik trek hem zijn pyjama uit, trek hem zijn luier uit. Luier was goed zwaar, die kon geen volle blaas meer hebben! En daarbij, hij heeft al maanden niet meer over de commode gepiest...... tot nu.... en niet een klein beetje!!!!!! Ik denk dat hij stiekem uit zijn bed kan klimmen, dat 's nachts doet en dan de kraan leegdrinkt of zo! Maar goed, het humeur van een frisgedouchte moeder krijg je niet zomaar kapot! Hem opnieuw gewassen. voor het aankleden even in bedje gezet, want op een nat en vies waskussen schiet dat niet op. En hij had toch al geplast, kon geen kwaad! DACHT IK!!!!!!! Hij dacht er anders over! Ik kijk om, staat hij vrolijk weer te plassen! in zijn bed! Ja hoor, en bedankt! Daar ging mijn zonnige humeur! Nou ja, hem verder aangekleed, naar beneden gebracht. Ga ik zijn bed afhalen, ik loop nog op blote voeten..... je voelt hem al aankomen.... ik niet, voelde het te laat..... had hij de grond helemaal onder geplast! moest dus en zijn bed verschonen en de vloer dweilen! Jasper, bedankt! Ook namens mijn collega's die met een iets minder zonnige moeder te maken kregen.....

Nou ja, dit waren dus een hoop woorden om weinig zinnigs te melden, maar ik heb je wel weer 2 minuten van de straat! is de buurt vast ook blij mee! ;-)

xxx