Bloedverlies

ok, tijd voor mijn allereerste blogje al had ik er graag ééntje geschreven met een wat vrolijkere ondertoon maar dat lukt voorlopig dus niet :(

Sinds 4/9 weten we dat ik opnieuw zwanger ben en ons geluk kon natuurlijk niet op! Maar 1.5week later was het al zover.... oud bloedverlies... pfff iets wat je niet wil zien als je zwanger bent natuurlijk! bloed laten nemen en met hcg waarden van 14000 op 5.6week zou het misschien toch nog goed kunnen zitten?

Oorspronkelijk kon ik pas op maandag voor een echo terrecht (op donderdag is het bloedverlies gestart) maar op vrijdagavond na een slechte nacht slapen hield ik het gewoon nietmeer en ben ik naar het zh gereden om aub een echo te krijgen. Gelukkig kon ik rekenen op veel begrip en deden ze een echo. En gues what? Een vruchtje wat perfect overeen kwam met de termijn met een heel beginnend kloppend hartje verscheen op het beeldscherm! oh wat had ik dit niet verwacht omdat mijn mk precies hetzelfde was begonnen dus had me er eigenlijk al een beetje op ingesteld dat het weer mis zou zijn. Dit was het dus voorlopig nog niet! De arts die de echo nam zei dat ik mijn afspraak van maandag gewoon mocht laten staan om te kunnen zien of het hartje tegen dan stevig zou kloppen omdat ik dan toch wat meer gerustgesteld zou zijn. Fantastisch hoeveel begrip ze voor me had!

Zo gezegd zo gedaan, ben ik op maandag terug geweest voor echo nummer 2 en die liet een mooi vruchtje zien met een stevig kloppend hartje! super dus!!!!

De gynaecoloog zag wel dat het vruchtzakje voor 1/3 niet goed gehecht was dus schreef me utrogestan voor om alles beter te laten hechten. Hij vond het niet echt nodig maar het kon ook geen kwaad dus doen we dat gewoon maar hé! Al had hij me wel gewaarschuwd dat er nog wel wat bloedverlies zou kunnen plaatsvinden. Dus met dit in mijn achterhoofd was ik op dinsdag niet ongerust toen ik zag dat ik nog steeds oud bloedverlies had.

De volgende 3 dagen bleef het bloedverlies helemaal weg, geen druppel meer en dit gaf me ontzettend veel goeie moed! teveel denk ik zelfs want als ik toen gewoon bloed had blijven verliezen was ik niet zo ongerust geweest toen het gisteren opnieuw aanwezig was en dit veel feller dan op het begin. Nu dacht ik: 'ok nu is het echt voorbij!' Na wat twijfelen toch maar langs het zh gereden om te vragen of ze het even wilde nakijken. Dit gingen ze doen maar ik moest wel 'even' wachten.... 2.5u later ben ik met waterdoorlopen ogen terug naar de balie geweest om te vragen of ik beter morgen terugkwam en toen ging het blijkbaar plots erg snel en hebben ze de echo genomen waarvan ik opnieuw verwachtte dat dit enkel ging bevestigen wat ik al dacht en dat het dus een mk zou zijn. Maar nee hoor! ons frummeltje doet echt zijn/haar best want het zat er ergens in een hoekje verscholen en deed het gewoon nog goed! Hoe kwam het dan dat ik telkens ging bloeden?!?!?

Nu zag de gynaecoloog dat er in de baarmoeder een bloeding zat die haar zorgen baarde omdat als deze hevig begon te bloeden het het vruchtje wel zou kunnen meenemen... het kan ook dat het helemaal niet gaat beginnen bloeden, of dat het bloed dat ik reeds verloor daarvan kwam maar dan beetje bij beetje. Dit is en blijft dus heel onzeker en ze was ook erg eerlijk dat mijn kansen op een mk nu erg verhoogd zijn wegens de vroegtijdige bloedingen. pfff waardeloos! Zo jammer dat het mis kan gaan niet omdat ons frummeltje het slecht doet maar gewoon omdat er problemen zijn met zijn/haar huisje :'(

Na de echo ben ik naar huis gegaan en zitten deed best pijn, veel steekjes en een beurs gevoel down under, nu ging ik naar de toilet en daar zag ik helderrood bloed en best veel.... Nu hoop ik maar dat het van de echo komt omdat het ondertussen al terug oud bloed is en dat ik geen buikkrampen heb gehad. Misschien een adertje geraakt? of misschien het bloed wat in de bm vervelend zit te doen wat er gedeeltelijk is uitgekomen? ach ik kan wel blijven gokken maar alleen de tijd zal het me leren... Maandag 6/10 mag ik terug voor een echo, dit zou normaal onze eerste echo worden van dit kleintje.... zo een echo waar je met 2 lang naar uitkijkt en helemaal verliefd samen naartoe gaat.... dat zal dit keer niet zo zijn, dit wordt een 4de echo die eigenlijk een eerste had moeten zijn en die erg onzeker is of dat het kleintje zich stevig heeft kunnen vasthouden tussen al dat bloedverlies.... laten we het hopen.... want kleintje je bent zo welkom en we willen je doodgraag leren kennen!!!! <3

Duimen jullie voor ons mee?