1e echo 19 mei 2011

Gisteren had ik de eerste echo in het ziekenhuis. Ik ging er alleen heen en vond het een beetje eng.Was alles goed was de grootste vraag. Ook al weet ik dat ik zwanger ben was toch bang om te horendat het niet zo is. Deze angsten komen denk ik voort uit mijn eerste zwangerschap van Noa*.

Omdat ik er vroeg bij was moest ik een inwendige echo, en dat had ik nog nooit gehad. Maar gelukkig was het een hele aardige gynacoloog en stelde mij gerust. Ze zag dat het kindje netjes in mijn baarmoeder zit, en kon al een ligte hartritme zien. Ze stelde vast dat ik 5 weken zwanger ben en moet over twee weken terug komen voor een tweede echo. Dan kan ze beter het kijken of alles goed is en het hartje goed klopt.

Ik blijf een zwangerschap zo bijzonder vinden, een maand geleden was ik nog niet zwanger en nu draag ik al iets mee met mij een nieuw mensje! En vooral naar het verlies van Noa* vindt ik dit zo bijzonder. Mijn eerste ligt puntje na een jaar weer.

Ik ben erg blij dat ik nu niet naar een verloskundige praktijk hoef te gaan en gewoon naar het ziekenhuis. Ook omdat zij weten en begrijpen wat voirg jaar 28 mei is gebeurt met Noa*. De verloskundige praktijk nam mij niet sirieus toen ik vorig jaar vertelde dat ik Noa* niet voelde, heb twee weken moeten wachten om te weten wat er was.

Ik ben nog best wel kort zwanger maar als ik heb gegeten dan zie je me buik al aardig. Maar ik moet het nog wel verbergen voor de buiten wereld. Zelf heb ik heel erg sterk het gevoel dat ik in verwachting ben van een meisje maar daar komen we nog achter.