Gelukkig

nadat ik dacht dat ik een miskraam had gingen we naar de echo die we al hadden staan, om te kijken of er niks was achter gebleven.

tijden het wachten zag ik allemaal zwangere vrouwen en dacht van grr waarom lukt het niet bij mij en ik wil hier nu niet zitten.

we waren al snel aan de beurt en na het verhaal aan de gyn te hebben verteld besloten ze een inwendige echo te maken.

toen ik daar lag wou ik niet naar het scherm kijken omdat ik ervan uitging dat het weg was.

na een paar tellen vertelde de gyn ons dat er nog steeds een vruchtzakje plus hartslag te zien was.

ze wou ook nog even verder kijken want ze zag nog wat.

het bleken niet 1 maar 2 hartslagen te zijn. dat verklaarde het bloedverlies.

ze vertelde dat mensen die zwanger zijn van een tweeling vaak de eerste 3 maanden last hadden van bloedverlies.

helemaal in de wolken vertelde we het de familie dat het een tweeling was.

mijn man en ik dachten dat er geen tweelingen in de familie voorkwamen maar nadat de familie het ging uitzoeken bleek heb van beide kante voor te komen.

we hebben af en toe wel stress dagen gehad doordat het ziekenhuis ons vertelde dat het een eeneiige tweeling was en risicofactor 2 ervan.

zo werd ons verteld dat er misschien wel 1 weggehaald moest worden als de ene niet goed genoeg groeide enz.

gelukkig gaat het nu super met ze en ze groeien goed.

ik ben nu 22 weken zwanger en een buik van 30 weken haha

ik weet nu ook wat artsen en testen en bloedverlies ook zeggen, dat ik door deze ervaring ervan uitga dat als ik in het gevolg weer zwanger ben gewoon om een echo blijf zeuren zodat ik weet dat alles goed is of niet!