Fase afgesloten..
Afgelopen donderdagavond de Mifegyne ingenomen om de aanmaak van progestron te stoppen.
Vrijdag een dagje niks.. Dat was onze 8 jarige trouwdag. Maar echt feeststemming was er natuurlijk niet.
Zaterdagochtend om 10uur de Cytotec ingebracht... en dan maar afwachten. Raar hoor. Om 12uur begon ik bloedverlies te krijgen. Even later wat stolsels verloren. Toch even spannend, zullen we het herkennen? Kan ik het opvangen? Inmiddels had ik ook wat krampen, maar niet echt pijnlijk. Meer zoals aan het begin van een bevalling, op het moment dat je nog twijfelt of het nou weeën zijn of niet.
Maar om half 2 voelde ik iets komen, eerst een hele dikke slijmsliert, toen bedacht ik opeens: dat zou het wel eens kunnen zijn. Snel een kan eronder, en inderdaad.. We zagen 'iets' dat uit vlokken bestond en daaraanvast een klein, doorzichtig zakje. Echt een kindje hebben we er niet in kunnen ontdekken. Maar dat zei de gyn ook al, dat het eigenlijk al 'niets' meer was. Toch raar, want we hebben toch een hartje zien kloppen?!
Toen stond de kraan even open, kon niet opstaan want bloed bleef eruit lopen. Dus heb denk ik wel een uur op de wc gezeten tot het wat minder werd.
We wilden ons kindje, hoe klein ook, toch een naam geven: Jip We hebben Jip op een mooi plekje in de tuin begraven.
Ik bleef die dag erg veel bloeden, zeker 2-3 maandverbandjes in een uur, en bleef wat krampen houden. Volgens de verloskundige was dat eigenlijk te veel, die hoeveelheid mocht maar tot 2 uur na het verliezen van het vruchtje duren. Maar mocht het nog even aankijken.
Toen ik op bed ging liggen werden de krampen minder, en ook het vloeien iets minder. Maar nog wel veel.
Voor de nacht maar een luier in mijn onderbroek gedaan... want met maandverbandjes redde ik het echt niet! En ook deze 'snachts nog 2x moeten verschonen.
Zondags was het wat rustiger. Maar zodra ik echt iets ging doen wel weer wat krampen. Maar nog steeds niet echt pijnlijk. Verwachtte dat dat wel weg zou trekken.
Daarna een goede nacht gehad... totdat: Ik op maandagochtend om 5uur wakker werd, van serieuze weeën!!!
Shit.. moet dat nou ook nog?? Bleef een tijd aanhouden, tot ik om 8 uur een groot stolsel verloor (zeker 8cm lang!) Daarna ebden de weeën weg, en was ook het vloeien opeens veel minder. Vergelijkbaar met een menstruatie. Ik voelde me daarna ook meteen een stuk beter!!
Vandaag terug naar de gyn voor nacontrole. Even spannend natuurlijk of alles schoon zou zijn. Hoewel het vloeien nu vrijwel over is: of in ieder geval minder dan een normale menstruatie, en die zijn bij mij al nooit erg heftig.
En inderdaad: alles schoon! Wel heel fijn natuurlijk, want alsnog een curretage, of afwachten of er nog wat komt is natuurlijk ook niks.
Maar aan de andere kant ook wel raar en confronterend om naar een lege baarmoeder te kijken op de echo hoor. Nu is het écht over... Ons Jipje komt nooit meer terug.
Maar, hij of zij heeft wel plaatsgemaakt voor hopelijk nog een broertje of zusje.. :
reacties (0)