Bevallings verhaal

hierbij mijn verhaal, het is geen rozengeur en maneschijn geweest dus moet je nog bevallen en kan je niet zo goed tegen dit soort verhalen dan adviseer ik je om het even over te slaan.

2 weken geleden kreeg ik een spoed-eco omdat de vk verwachtte dat ik verminderd vruchtwater had. het bleek krap aan te zijn maar nog genoeg, de gyn was wel verontrust over mijn lichaam/conditie en stelde inleiding voor. ik moest daar van hem maar over nadenken en met mijn vk overleggen.
ik was van de puur natuur en het liefste thuis maar in de week die volgde ging het steeds slechter met me tot ik het punt bereikte dat ik zelfs een keizersnee zou accepteren.
donderdag 15 dec. had ik weer een echo bij de gyn maar toen hij me zag gingen we eerst praten over hoe het ging e.d. ik gaf aan dat ik er serieus over nagedacht had en dat ik dat wel wilde. hij ging gelijk bellen en mocht me de volgende ochtend om 7 uur melden.

16 december
om 7 uur waren we in het zkh. om half 8 werden mn vliezen gebroken en een paar minuten later ging het infuus aan. na 3 kwartier kwam ze checken en zei: we willen graag 4 weeën in de 10 minuten zien. toen ze keek schrok ze want ik had dat dus al hihi ik grapte nog: ik wil graag voor de lunch klaar zijn.

ik kon het niet aan, ik had er zoveel last van dat ik met mijn puur natuur om pijnbestrijding vroeg, natuurlijk werd er eerst gekeken hoever ik was, 6 cm. de pomp werd klaargemaakt en met dat de pomp was aangesloten moest ik persen, ik was nog geen 2 minuten aan de pomp toen hij weer uitgeschakeld werd. wat een hel, ik was helemaal op maar ik MOEST door, m.-enno ging helemaal niet goed dus buiten de persweeën heb ik hem eruit geperst met alles wat ik had. ze zaten me zo op te heuen dat ik door moest, ik had geen tijd om op adem te komen. met 12 minuten was hij geboren en kon ik bijkomen, helaas was het van onder niet goed gegaan omdat ik buiten de weeën moest persen, dus werd ik naar de OK gebracht, onder algehele narcose heeft de chirurg me moeten hechten, m.-enno was om 10.50 geboren (dus toch nog voor de lunch hihihi) maar ik kwam pas na 15.00 terug op mijn kamer, dat vond ik wel heel jammer, ik heb de eerste reactie van mn dochter gemist, daar had ik graag bij willen zijn ook heb ik hem niet gelijk kunnen aanleggen wat ik heel graag wilde, gelukkig is de bv nu geen probleem, hij drinkt super!

met 3 uur en 12 minuten ben ik dus bevallen van m.-enno, achteraf hoorde ik dat de navelstreng om zijn nek zat, telkens als de wee over was en het hoofdje iets terug zakte werd de navelstreng aangetrokken waardoor m.-enno het benauwd kreeg en zijn hartslag daalde, het was dus levensbedreigend voor hem dus daarom zaten ze me zo op te heuen dat ik door moest persen.

m.-enno en ik zijn een nacht gebleven en mochten zaterdag weer naar huis, gelukkig gaat alles nu goed en ook mijn herstel gaat super. tis een heerlijk rustig ventje en we genieten echt van ons gezinnetje nu.