9 maanden, het voelt als een mijlpijl. Maar van wat, het is iig niet van toepassing voor mij. 9 maanden op 9 maanden af zeggen ze. Nou ik voel me alles bijhalve ontzwangert.
Met Rylana daarin tegen gaat alles lekker z'n gangetje. Alhoewel ze nog geen tandjes heeft. Lijkt al maanden van, ja ze komen... Maar niet dus.. Of het nu ook vals alarm is, weten we niet. Dat wachten we maar af, al denk ik stiekem dat het nu echt niet lang meer duurt.. Ze houdt het spannend in ieder geval.
Ze kan sinds 2 weken kruipen en ze is niet meer te stoppen. Stilzitten kent ze uitraard niet meer, dat word nog wat. Ze zoekt haar eigen grenzen graag op maar ook die van mij/ons. Een echte boefje is ze, maar met haar glimlach doet ze je alles vergeten. Bij elke muziekje dat ze hoort begint ze te bewegen en dat ziet er zo ontzettend schattig uit. Vooral nu ze een handje in de lucht doet en op en neer gaat op haar billen.
De tijd gaat ongelooflijk snel en tijdens de zwangerschap was het allemaal zo ver weg, maar het komt steeds dichterbij de 1e verjaardag. Stiekem, mag het nog echt even duren, maar aan de andere kant kun je niet wachten tot ze opgroeit, want het is prachtig om te zien hoe mooi en snel ze zich ontwikkelt. Dat gevoel ook als je naar je kindje kijkt wanneer ze speelt, en beseft dat ze zo snel groeien. Je kan het niet zo goed uitleggen, maar iedere moeder begrijpt wat ik bedoel :-)
Voordat Rylana ook 1 word, klinkt al gek alleen al om te zeggen! Maar voor haar verjaardag begin ik aan me nieuwe opleiding Marketing en Communicatie. Ik heb er echt erg veel zin in. Er zal ontzettend veel veranderen. Ik krijg eindelijk meer structuur in me leven, school, sociaal doen haha, huiswerk. Ik vind het ontzettend leuk en kijk er naar uit. Want word ook beetje gek van thuis zitten. Ik hou ontzettend veel van Rylana, maar ik zou dit niet jaren kunnen volhouden, thuismama zijn.
Maar ook in Rylana's leventje zal veel veranderen. Ze zal 3 dagen in de week naar de opvang gaan en 2 dagen naar opa en oma. Ik ben ontzettend benieuwd hoe ze het gaat doen en hoe ze erop zal reageren. Nu in ieder geval, ziet ze uitraard niet veel mensen/kinderen en bij sommige gezichten gaat ze toch echt huilen en wil ze naar mama toe. Ook bij drukke ruimtes raakt ze totaal overstuur. Logisch, als ze niet anders gewend is. Dus dat worden spannende eerste dagen van mijn school en haar opvang.








reacties (0)