Pinksterweekend zit erop en de werkweek/schoolweek is voor de meeste weer begonnen. Maar ik ga verder met dezelfde feeling als in de pinksterweekend. Sinds ongeveer laatste 2 weken, ben ik veel meer bewust van de vrijheid die ik heb, het geluk, de mogelijkheden. (En geniet daar nu zoveel mogelijk van!) Omdat de due date toch steeds dichterbij komt en het besef meer begint te komen. Straks is het niet meer gaan en staan waar en wanneer je wil, uitslapen, zorgeloos de dag doorkomen. Daar had ik totaal geen moeite mee hoor! Ik keek er naar uit, om een nieuwe, spannende fase van moeder zijn in te gaan. En ook heel blij dat te gaan doen als jong moeder. Wilde altijd al jong moeder worden, er lag dan niet in de planning om zo vroeg mama te worden. Maar toch is dit (blijkbaar) de juiste moment voor mij. Maar heb afgelopen half jaar ook echt zonder 'zorgen' geleefd en vond het prima dat ik straks grotere verantwoordelijkheden zou hebben! Nu nog steeds hoor! En ben ook net zo blij als ieder andere mama in spe, maar iedereen heeft een moment van 'wow ik word straks moeder, help'! En dat is niet wat mij beangstigd maar meer van, het leven zal niet meer zo simpel zijn. En op zich vind ik DAT ook helemaal niet erg! Maar dat het eigenlijk straks echt gaat veranderen. Ik zal geen tiener meer kunnen zijn, niet meer zorgeloos even ongepland bij iemand ff wat gaan drinken en kletsen tot de zon weer opkomt, even spontaan iets gaan doen. Ik denk dat dat gevoel me deze weekend meer heeft gegrepen! Verder ook helemaal geen probleem, maar het laat me nu ook nog dubbel genieten van deze tijd.
reacties (0)