Bevallings verhaal!

Hoi lieve dames,

Nou het duurde even want het is erg druk geweest de afgelopen twee weken met de kleine en ons huisje maar hier komt mijn bevallingsverhaal..

Het was 11 Juli en ik was die middag met MamaVan.J geweest en toen zij weg ging wilde ik even gaan liggen. Toen ik eenmaal ging liggen om tien over half vijf kreeg ik een kramp in mijn onderbuik, toen dacht ik zal dit het dan zijn , maar ondertussen dacht ik ook nee het zal wel weer niet ( aangezien ik wel vaker die krampen had ). Zeven minuten later kreeg ik weer zo'n kramp ( hah ja ik ging het wel timen omdat ik zo benieuwd was, want stel dat het toch dat het wel het begin was ), ietsje later belde mijn vriend op hij was aan het werk en had even pauze. Ik zei voor de grap tegen hem ja mischien bel ik je straks wel dat je naar huis moet komen want ik heb weer wat krampen, ondertussen helemaal lachen want ik geloofde er eigenlijk niks van. We hadden op gehangen en zo'n twee minuten later kreeg ik weer kramp en voelde iets knappen in mijn buik. Ja hoor mijn vliezen braken, ik was snel naar de wc gerent en riep naar beneden waar alleen mijn schoonvader was. Ik zei BEL HET ZIEKENHUIS ME VLIEZEN ZIJN GEBROKEN!! op dat moment kwam mijn schoonmoeder thuis en rende naar boven, ondertussen belde ik het ziekenhuis ( ik moest gelijk bellen omdat ik medische indicatie was geworden door mijn bloeddruk ). En mijn schoonmoeder belde op dat moment mijn vriend dat ie naar huis moest komen. Toen hij thuis was belde het ziekenhuis ons terug dat we naar richting daar moesten komen.

Onderweg daar naar toe werden de weeen steeds heftiger maar ik hoefde ze nog niet echt weg te puffen! Eenmaal daar aangekomen werd ik aan de CTG gelegd, ze wilde nog niet gelijk voelen hoeveel ontsluiting ik had omdat mijn vliezen gebroken waren en dat weer voor een infectie kon zorgen. Pff ik was zo nieuwschierig. Maar goed toen moest ik ( weer ) naar de wc om zeven uur ongeveer, ik naar de wc en daar werden de weeen weer steeds erger, ik moest ze toen wel een beetje weg puffen. Dus ging ze toch maar even voelen, en ik had toen 5 cm. Daarna werden de weeen echt erger en moest ze toen weg puffen, waar me vriend me echt super bij hielp. Ze kwamen snel achter elkaar en waren erg lastig weg te puffen. Ik zei ik wil pijnstilling, nou zei de vk als je over een half uur nog 5 of 6 cm hebt dan krijg je pijnstilling. Dus ik dacht nou oke nog ff doorbikkelen daph! Nog geen half uur later zei ik ooohh ik moet echt pijnstilling, dus ze ging nog een keer voelen en toen had ik 9 cm!!! Dus ik kreeg geen pijnstilling meer. Ik was er bijna en toen om acht uur riep ik IK MOET PERSEN IK VOEL HET! ( haha ) ik kon de weeen niet meer opvangen door de puffen ik moest gewoon die kracht zetten dus de vk weer voelen en ja hoor ik had 10 cm en mocht gaan persen! 50 minuten later om 20:56 is ons kleine Milan geboren! Helemaal gezond!

Hij was 3270 gram en ongeveer 48 cm lang!! We zijn zo trots en houden zoveel van ons mannetje!! Een onbeschrijfelijk gevoel.

Mijn bevalling heeft dus in totaal 4 uur en een kwartier geduurt! Ik zal nog even een fotoblog plaatsen van ons mannetje!

Nou dit was mijn verhaal, heel veel liefss van ons!

XXX