Bevallingsverhaal

Hallo allemaal!

Jullie zullen vast wel gemerkt hebben dat ik een paar dagen niet aanwezig was. Onze zoon is geboren! Afgelopen woensdag waren wij naar de gyneacoloog geweest, toen was ik al 41+6. Daar werd een echo gemaakt. Daar uit bleek dat de placenta nog prima in orde was maar dat ik nog vrij weinig vruchtwater over had. En bij het inwendige onderzoek bleek dat ik 1 tot 2 cm ontsluiting had. Er werd afgesproken dat ik donderdag om 7:30 mocht komen om te worden ingeleid. Eerst kreeg ik een gel ingebracht. Gedurende de dag kreeg ik steeds meer ontsluiting. En steeds meer pijn. Toen kreeg ik een pijnstiller in mijn been. Op een gegeven moment werden de vliezen doorgeprikt. Een paar uur later had ik 5 tot 6 cm ontsluiting. Omdat ze vonden dat het niet snel genoeg ging kreeg ik via een infuus weeen opwekkers toegedient. De weeen waren heftig maar nog weg te puffen. Rond 21 uur werden de weeen veel heftiger en erg moeilijk om weg te puffen. De pijn was niet om uit te houden, Mijn man zei dingen tegen mij maar het drong niet tot me door en als hij me vasthield ofzo dan zei ik steeds "niet doen". Ik kon niks hebben, werd gek van de pijn. Toen moest ik gaan persen, maar na een uur lang geperst te hebben zonder veel resultaat kwam de baby wel iets naar voren maar lang niet genoeg. Toen werd de gyneacoloog erbij gehaald. Die besloot dat het zelfs met behulp van de vacuum pomp onmogelijk was om de baby op natuurlijke wijze te kunnen halen. Hij was al wel goed ingedaalt maar lag wat scheef voor de bekken. Dus werd er besloten om een keizersnede te doen. Ik ging meteen akkoord en was allang blij om van de pijn af te kunnen zijn. Om 22 uur kreeg ik een ruggenprik, dat was een zoete verlossing!!! De keizersnede ging voorspoedig en op 16 december om 22:26 werd Quentin geboren. Wat waren we blij! Zijn geboorte gewicht was 4650 gram, een flinke jongen dus! En hij was 52 cm lang met op getrokken beentjes , dus geen gestrekte meting. (GROOT HE?!) En dat terwijl hij op 6-7 pond werd geschat! Ongeloofelijk, geen wonder dat natuurlijk bevallen niet lukte!!! Quentin is nu 4 dagen oud en ik ben weer thuis uit het ziekenhuis. De borstvoeding gaat nu ook goed. Ik ben echt super blij met ons zoontje!

Veel liefs van de super trotse mama van Quentin.