1. 2013

Vandaag ben jij alweer een halfjaar bij ons. Alweer een halfjaar geleden dat ik me mocht melden in het ziekenhuis om ingeleid te worden waarna jij aan het begin van de middag het levenslicht mocht zien. Wat een mooi bijzonder maar ook direct vertrouwd moment was onze eerste échte ontmoeting.

Het halfjaar is voorbij gevlogen. Vanaf het eerste moment dat ik je zag, voelde het, alsof wij elkaar altijd al gekend hebben. Nooit heb ik aan jou hoeven wennen. Je was er en had direct een plek in ons gezin. Je bent een heerlijk rustig en tevreden mannetje. Je karakter is totaal anders dan dat van je grote broer en ook qua uiterlijk hebben jullie zeer weinig gemeen. Maar jullie zijn échte broertjes. Alles wat T doet, vindt jij hilarisch. Er is niemand om wie jij zo hard lacht als om T. Hoe ruw hij soms ook met je doet, je vindt het geweldig.

Sowieso ben je het makkelijkste kind ter wereld. De dagen dat je niet blij was zijn op 1 hand te tellen. Je huilt praktisch niet. Op het kinderdagverblijf is iedereen gek op je. Met je heerlijke bolle toet en eeuwige glimlach op je gezichtje weet je ieders hart te raken. Tel daarbij op dat je alles prima vind, waar je ook neergelegd of gezet wordt, of je veel of weinig aandacht krijgt, jij vermaakt je overal. Je bent bijna het perfecte kind.... bijna :) want perfecte kinderen bestaan gelukkig niet. Kleine boef die je bent vind je het 's nachts nog veel te gezellig en fijn om bij mama te zijn. Bijna elke nacht kom je nog voor een voeding. Daar waar je broer met 6 weken al volledig doorsliep en nooit meer anders heeft gedaan, maak jij er s nachts nog een potje van.

Ik heb geprobeerd om het je 'af te wennen' door je een paar keer niet te geven en te laten jengelen. Maar dat voelde voor mij zo niet goed, het ging al gauw over in verdrietig huilen. Je bent nooit verdrietig, ik laat je nooit ergens om huilen want je bent niet lastig, en daarom krijg je gewoon je fles wanneer jij dat wil. Nu staat er een thermosflesje naast mijn bed, en zodra ik je hoor, maak ik snel een fles klaar, pluk jou uit bed, geef je de fles en honderdduizend kusjes en binnen 20 minuten liggen jij en ik weer heerlijk te slapen. Ik ga er vanuit dat je, tegen de tijd dat je 4 bent, heus wel door gaat slapen.

Toevallig vannacht heb je 10 uur achtereen geslapen, maar normaal kom je gewoon om de 4-5 uur. Ik heb álles geprobeerd. Rijstebloem door de fles, papjes, andere voeding, wel-geen bijvoeding etc. Volgens het cb kan je geen echte honger hebben, maar is het gewoonte of aandacht... Ondertussen kan het mij niet meer schelen wat je dan wel of niet hebt, of het aandacht is of honger....je hebt mij nodig en na een kleine 20 minuten ben je weer tevreden dus ik heb totaal geen zin in onnodige strijd 's nachts.

Sinds vandaag viel het ons ineens op dat je behalve geluidjes, nu ook echt klanken gaat maken. 'tatatataaaa' en je lipjes anders vormen. Leuk, je zat echt gezellig te kletsen. Ook heb ik gisteren de kinderwagen omgebouwd. Je bent een lange stevige vent en gelukkig paste je nog steeds in de reiswieg vd Bugaboo. Maar ik merkte dat je het gewoon niet meer zo leuk vond. Nu dus omgebouwd. en je vindt het erg gezellig om nu wat te kunnen zien.

Het slapen gaat erg goed. Je bent heel makkelijk zolang we je maar op tijd in bed leggen. Je bent max. 1,5 - 2 uur wakker tussen de voedingen en slaapt daarna gerust weer 2 uur. Ik denk dat je voor een baby van jouw leeftijd een heel mooi slaapritme hebt.

Zelf moet ik toegeven dat ik je nog graag klein houd. Ik vind het jammer dat het weer zo snel voorbij vliegt. Het liefst houd ik je nog lang zo klein en hulpeloos. Ik kijk aan de ene kant uit naar de momenten dat je straks gaat lopen maar anderzijds wil ik nog zo graag van het baby-getuttel genieten. Ik merk dat ik van jou dubbel probeer te genieten. De vraag of er ooit nog een broertje of zusje bij komt ligt nog altijd in het midden. Ik wil het heel graag maar moet eerlijk zijn dat ik mijn baan in combinatie met de zorg voor jullie best pittig vind. De gebroken nachten vnid ik niet erg, maar merk ook dat het me, na een halfjaar, wat begint op te breken. Gelukkig ben ik jong en gezond ;)

Lieve M, blijf het vrolijke, lieve, geweldige mannetje wat je bent. Je hebt ons leven enorm verrijkt en ik ben elke dag weer zo blij dat je er bent! Hoeveel gebroken nachten er ook nog gaan komen, wat er ook gebeurt.... mama is er altijd voor jou.