1. 2012

3 weken geleden was ik nu 3 dagen overtijd. Ik mocht er van mezelf niet eens aan denken dat ik zwanger was. Laat staan dat ik een test zou doen. Misselijk was ik, mijn darmen waren van streek.... ik wijdde het aan drukte, stress een ontregelde cyclus door de miskraam.  Zwanger? Welnee, wie is er nou zwanger 3x in 3 maanden tijd?

IK DUS ! 2 dagen daarna toch maar een test gehaald. Nog voor mijn eerste urine de teststreep raakte verscheen er al een enorme dikke vette streep, donkerder dan de controle streep....Zwanger? Eerlijk gezegd voelde ik gelijk angst.... geen blijdschap, eerder onbegrip. Hoe kon dit? We wilden sowieso rust nemen, 1 maand, en misschien wel 2,3 of 4 !

Het lot besloot anders... ik belde deze keer niet naar de gyn, ik wilde eerst afwachten. Immers wilde ik eerst zien of er niet alsnog een bloedbad kwam. De vijfde week brak aan en ging probleemloos voorbij.Toen ik 6 weken zwanger was heb ik gebeld naar de gyn en toen mocht ik 2 dagen later al komen voor een echo.

Aangekomen bij de gyn vroeg ze wat ik kwam doen. Ze bekeek mijn dossier en vroeg vertwijfeld 'je was schoon toch?' Ik merkte dat ik mij geneerde, weer zwanger,voor de 3e keer in 3 maanden tijd.... net voordat we onderzoeken zouden krijgen haha. Zij was niet overtuigd van mijn zwangerschap en zei met twijfel in haar stem dat de kans aanwezig was dat ze niets kon zien.

Dat was voor mij het spannendste moment. Was ik écht zwanger of was het weer niet goed? Een piepklein frummeltje met een kloppend hartje, een mooie ruime vruchtzak. De termijn klopte. YES ! De blijdschap die sommige bij een positieve test hebben, had ik nu pas.Tranen in mn ogen en een golf van geluk.

En nu ben ik 7 weken en 2 dagen zwanger. Aankomende woensdag hebben we weer een echo. Het blijft spannend en zal nooit onbezorgd zijn. Maar we proberen vertrouwen te hebben dat het nu goed komt en dat we in november ons 2e wondertje mogen verwelkomen.