Hi meiden,
Inmiddels ben ik alweer een tijdje klaar met mijn chemokuren. Rond Sinterklaas was ik klaar maar had nog een lange weg te gaan om er van re herstellen. Ik heb een loeizware kuur gekregen waar ik bijna aan onder door ging dus in december was ik nog compleet gesloopt en kroop ik van 4 uur wakker per etmaal naar 6 uurtjes.
Ik heb het daarna vrij snel verder kunnen opbouwen waardoor je me kan vergelijken met een tweejarige: ik heb een middagdutje van 2 uur nodig en moet rond half 9 alweer naar bed. Er kan een uitzondering worden gemaakt door het middagdutje over te slaan of in te korten of later naar bed te gaan.. Maar daar betaal ik de dagen erna de prijs voor. Ik ben gewoon extreem moe. Zo erg dat mijn ogen gaan branden, ik misselijk word en heel snel geïrriteerd of emotioneel word.
Het duurt me allemaal veel te lang! Ik doe veel aan fysio, heb ook veel spierpijn in mijn been maar zie wel al verschil. Ik loop nog wel met krukken maar ik loop steeds normaler en heb hoop om rond de zomer zonder krukken te kunnen lopen. Ik zal wel altijd mank blijven maar dat kan niet anders aangezien ik een paar hele belangrijke spieren moet missen sinds mijn operatie.
Aanstaande maandag weer op controle om te zien of de botkanker nog niet terug is. Ik heb het gevoel van niet :)
Mijn relatie is na een opleving tijdens mijn ziekte weer in een dip beland. We botsen enorm. Ik heb wel veel meer respect voor hem omdat hij een veel betere vader en huisman is geworden maar we zijn zo verschillend..! Nu hebben we besloten om niet meer samen te wonen. Ik ga vanaf april een huisje dichtbij huren. We proberen onze relatie nog wel te redden maar op een onconventionele manier. Hopelijk werkt het! Voor de kinderen zal het prettig zijn dat we nog wel veel dingen als gezin ondernemen maar wel zwaar en raar dat ze opeens twee huizen hebben. Ik hoop dat het ook rust geeft want de ruzies hebben veel impact op ze.
Ik ga dus door! Maar rustig is mijn leven voorlopig nog niet! Ach, saai ook niet! En tussendoor geniet ik enorm van mijn kleine schatjes! Wat zijn kinderen toch lief en grappig! Ik zal proberen jullie op de hoogte te houden van zowel mijn herstel als dit relatie-experiment :)
Ik lees nog regelmatig jullie blogs ookal reageer ik weinig. Sorry!
xxx
reacties (0)