Zieke mensen en overgevoeligheid
Hey meiden,
Ik laat niet zo veel van me horen want ik blijf het bestaan als moeder van 2 best zwaar vinden. Maar we zijn weer wat weekjes verder en Janou is nu 8 weken. Met zijn darmkrampjes gaat het geleidelijk aan iets beter. Vooral 's avonds blijft hij er erg door van streek waardoor hij dan continu getroost moet worden. Gelukkig valt hij nu te troosten terwijl dit in week 5/6 niet te doen was. Hij bleef toen hartverscheurend huilen wat je ook deed. Nu betekent het gewoon dat iemand hem de hele avond moet vasthouden en paraat staat met zijn pink.
Gelukkig gaat het overdag steeds beter en ook 's nachts slaapt hij best goed. Hij slaapt nog steeds wel heel veel, ook overdag. Maar tussen het slapen en huilen door worden we wel beloond door lieve lachjes en geluidjes.
Volgende week donderdag moet hij al gaan wennen op het kdv. Vanaf 1 december gaat hij er officieel heen en vanaf 6 december moet ik werken. Hij gaat iets eerder omdat mijn man en ik heel ons oude huis nog leeg moeten halen voor de oplevering half december en met 2 kinderen lukt dat gewoon niet in de avonden of weekenden.
Maar we hebben nog wel wat puntjes te overwinnen voor het kdv hoor. Janou blijft namelijk overgevoelig. Zaterdag hadden we een drukke dag (opa en oma bezoeken, fotoshoot en met 12 man uit eten) en zaterdagnacht tot maandag was hij flink overstuur en werd hij elke 2 uur wakker om flink te huilen en/of te drinken. Maandag een hele rustige dag voor hem gepland waarin hij vooral veel heeft geslapen op zijn vertrouwde plekken zonder te veel geluiden. Vannacht sliep hij alweer steeds 3 uur door (vorige week nog 2x 4,5 uur). Vandaag probeer ik hetzelfde te doen. om de rust te herstellen Maar God, hoe zal dat zijn als hij naar het kdv gaat voor 3 dagen per week en hij de andere dagen zijn drukke zus om zich heen heeft?? Vanaf volgende week is het echt gedaan met zijn rust..
Een tweede punt is dat hij wel goed gekolfde melk uit de koelkast uit het flesje drinkt, maar gekolfde melk dat ingevroren is geweest tot nu toe óf heeft geweigerd óf heeft uitgespuugd na de voeding.. Ik warm het op au bain marie, maar blijkbaar smaakt het toch anders..? Hoe gaat dat dan straks als hij naar het kdv moet en toch echt 3 voedingen per dag moet krijgen?
Het derde punt van zorg is dat hij wel graag en veel slaapt maar niet goed zelf in slaap kan komen en ook heel kieskeurig is qua slaapplekken: wel in de box, op de arm, maxicosi of het grote bed. Niet in de wieg of kinderwagen. Hij moet echt tegen je aan in slaap vallen en als je geluk hebt kun je hem dan wegleggen en slaapt hij door. Vaak wordt hij dan wakker en gaat meteen huilen of heel erg hoesten en proesten tot hij bijna stikt. Bij het kdv hebben ze mensen tekort dus daar zullen ze hem waarschijnlijk net als de andere baby's in een bloomstoel leggen en dan moet ie zichzelf maar zien te redden/vermaken. Ik zie er dus erg tegenop. Ik ben nu wel aan het oefenen met zelf in slaap komen en het lijkt alsof het momenteel is gelukt om in de box in slaap te vallen. Maar hopen dat het straks goed gaat..
En tenslotte mijn eigen overgevoeligheid.. Ik hoop dat jullie dit herkennen en ik normaal ben. Maar sinds ik moeder ben, ben ik overgevoelig voor onrecht/mishandeling van kinderen. Dingen die ik hoor in het nieuws blijven maanden in mijn hoofd spoken. Ik word er ziek van, heb er nachtmerries over, kan zo enorm huilen om die verhalen en ben letterlijk in staat om de daders op de meest gruwelijke manieren te martelen en vermoorden. Voorbeelden? (lees het schuine stuk niet als je er niet tegen kunt)
Stichting Martijn die op de site uitleg geeft over hoe je slachtoffers kiest, hoe je ze kunt misbruiken en hoe je je sporen kunt wissen (waarom mág dit in NL worden beschreven?). Die kinderdagverblijven in Amsterdam en Amstelveen (mensen hebben die daders ook buiten het kdv op hun kinderen laten passen terwijl zij 'gezellig'een avondje uit gingen. Ondertussen hoor je dat de daders van te voren bespraken 'dat ze niet moesten vergeten glijmiddel mee te nemen naar de oppasavond'. En dat ze expres zulke jonge kinderen kozen 'omdat die nog niet kunnen vertellen wat er bij ze is aangedaan). Een jongen Wick die voor mij zat op de basisschool (en heel erg werd mishandeld thuis) blijkt de echte dader van de Schiedammerparkmoord (klein meisje en jongetje verkracht en vermoord/voor dood achtergelaten) en zijn moeder durft gewoon trots te zijn om zijn verworven bekendheid! Een oppas die een meisje van 6 maanden onder water duwt tot ze bijna stikt en het filmt met haar mobiel. Een moeder die haar kind van haar 2e tot 4e jaar ruim 1,5 jaar heeft opgesloten op haar kamertje met alleen een emmer om haar behoefte in te doen. Een vrouw die 4x haar pasgeboren baby's vermoord. Een meisje dat zwanger wordt van haar vader en bevalt tijdens een schoolreisje. Een kind dat na jarenlange mishandeling vertelt over hoe ze werd geslagen met een dubbelgevouwen kabel en hoeveel pijn de nagels van mama haar doen. En dit is dan maar een greep an de zieke nieuwsberichten die door mijn hoofd malen. Daarnaast heb je nog de tragedies van bijv de moeder die haar auto de gracht inrijdt en moet toezien hoe haar kinderen van 2 en 3 jaar verdrinken of de moeder die even beneden op straat iets moet doen en haar kinderen omkomen in een brand in haar huis en ze hier op bb dan ook nog eens een keiharde trap nakrijgt omdat ze zo stom was om even naar buiten te lopen. (Sorry hoor maar de generatie van onze ouders bracht de oudtste vaak zat naar school terwijl de jongsten lagen te slapen of ze gingen even zonder kinderen een boodschapje doen, mijn ouders en schoonouders ook) Alsof zulke moeders niet genoeg verdriet en schuldgevoel hebben zonder de veroordelingen van anderen..
En ja, ik denk dan dat al deze daders en pechvogels(de moeders uit de tragedies) normale mensen zijn. Hoe weet je dan wie je kunt vertrouwen met je kind? Ik word er echt bijna paranoia van! Toen Jolie net naar een nieuw kdv was overgestapt, kreeg ze al snel enorme last van "luieruitslag". Haar hele vagina was rood en deed zo'n pijn dat ze zelfs niet wilde zitten en het pijn deed als je haar luier verschoonde en ze dan heel hard ging huilen. Op haar billen was niks aan de hand dus tja dan gaan dingen malen door je hoofd. Het werd daarna beter en ze ging met plezier naar het kdv dus het zou toch niet..? Maar het speelde zo in mijn hoofd dat ik zelfs mijn bloedeigen moeder ging verdenken omdat het ontstond na een dagje met haar.. Uiteindelijk naar de dokter geweest en die vroeg toen nog of ze naar het kdv ging. Ik verwachtte meteen dat ze ging zeggen dat ik haar er niet meer heen moest sturen omdat ze werd mishandeld maar nee hoor.. Het was een soort schimmelinfectie en dat kan iedereen overkomen. Met de zalf die ze voorschreef verdween het ook snel.
Toch, nu ze soms weer huilt bij het afscheid, twijfel ik soms of ik er wel goed aan doe om haar naar een kdv te brengen. Maar wat moet ik dan? Stoppen met werken? Zelfs dit zwangerschapsverlof duurt mij te lang: ik wíl werken. Een gastouder? Daar is nog minder controle wat er gebeurt.. Ja je moet dus vertrouwen hebben en hopen dat het je bespaard blijft. Meer kun je denk ik niet doen. Maar ik hoop wel dat mijn overgevoeligheid voor zulke berichten snel afneemt.
En dat Janou straks ook niet meer overgevoelig is en het heel erg naar zijn zin krijgt op het kdv. Jolie vindt het afscheid misschien moeilijk (vooral op maandag nadat we 3 dagen continu samen zijn geweest) maar ze vindt het toch echt heel leuk daar en leert er zo veel. Het heeft dus zeker ook voordelen hoor..
Sorry dat het weer zo'n lang verhaal is geworden maar moest het echt even van me afschrijven. Ben erg benieuwd naar tips voor Janou en of jullie je herkennen in mijn overgevoeligheid..
xxxxxxx
reacties (0)