Welke roze wolk?

Hey meiden, lang geen blog van mij en ik reageer ook niet meer zoveel op blogs van anderen.. Dat alles met 1 reden: JANOU

Nu wist ik dat ik geluk had met Jolie die erg makkelijk was als baby, maar nu is de roze wolk ver te zoeken.

Ik ben geen moeder met instantliefde.. Ook bij Jolie moest die liefde groeien in de eerste weken dat ik haar leerde kennen. Maar met Janou gaat dat moeilijker omdat hij gewoon echt heel veel huilt.

Meer dan de helft van de tijd dat hij wakker is, huilt hij om moppert op z'n minst. Godzijdank slaapt hij veel! Maar de laatste week is hij steeds meer wakker en ja dus ook steeds meer aan het huilen. Je kunt hem niet wegleggen want dan gaat het van slapen naar mopperen/kreunen, naar huilen, naar krijsen waarbij hij knalrood wordt en een soort angstaanval lijkt te krijgen. Het is zo ontzettend zielig voor hem. Maar ook als je hem vasthoudt, hem wiegt, met hem wandelt, hem in de kinderwagen rondrijdt.. Bijna altijd huilt hij als hij wakker is. Hij lijkt pijn te hebben want hij krampt veel in elkaar. Ik denk nog steeds dat het zijn darmpjes zijn want het bouwt op naar een hoogtepunt voordat hij zijn luier volpoept en sinds 3 dagen krijg ik daarna toch een glimp te zien van het jongetje dat schuilgaat achter die pijn: een schattig glimlachje en kirrende geluidjes.

Ik heb 3,5 week zonder succes infacol gebruikt ben ben nu sinds 2 dagen overgestapt op abc dofi..? en hoop dat het gaat helpen maar tot nu toe ook geen verbetering zichtbaar.

Foto's maken is lastig want óf hij slaapt óf hij huilt. Jolie is nog steeds lief voor hem maar zegt tegenwoordig standaard "baby huilen" zelfs als hij even stil is..

Ik ben kapot! Het jongleren om huishouden en kinderen draaiende te houden, de gebroken nachten (ook Jolie wordt weer minimaal 1x per nacht wakker), de peuterpuberteit, het continue gehuil.. En dan te horen krijgen (terwijl hij slaapt): "wat een schatje, geniet je er wel van?"

Anderen vinden mijn kind leuker dan ikzelf! Ik wil zo graag de echte Janou leren kennen en hem verlossen van zijn pijntjes..

Ik heb zelfs bij het CB om hulp gevraagd. Natuurlijk wist hij daar weer een uniek moment te timen waarin hij superschattig lag te kirren. Ze namen me dus niet echt serieus en zeiden alleen maar dat ik hem moet inbakeren (puckababy geprobeerd: niet succesvol) en hem veel rust en regelmaat moet geven. Maximaal 1x per dag even de deur uit voor een wandelingetje of een boodschapje.

Naast dat ik al horensdol werd van het huilen, moet ik nu dus ook nog verplicht thuis blijven terwijl ik nog zoveel wil doen in mijn verlof (het oude huis moet nog leeggeruimd worden, we moeten nog allerlei meubels etc uitzoeken). En wat nog belangrijker is: hij wordt wel vaak rustig van autorijden. Dát en een zeldzaam succesje met een speen zijn de enige dingen die hem soms kunnen troosten.

Ik droom dus van de tijd dat hij 3 maanden is en geen darmkrampjes meer heeft. Jammer genoeg moet ik dan weer werken. Tot die tijd is het geen roze wolk maar proberen de dag door te komen zonder door te draaien.

Hier toch een fotootje van hem met Jolie op 1 van de aftastende eerste dagen. Ondanks alles begin ik toch wel erg van hem te houden hoor. En het is nog geen huilbaby en gelukkig slaapt hij 's nachts wel goed (elke 3 uur wakker en soms huilen in zijn wieg maar dan is hij wel snel getroost als hij bij me mag liggen).

Nou we gaan wandelend zijn zus ophalen!

xxx

503 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Gmom

    Hey meis hoe is het nou? xxx

  • fleurdelys

    Hé wat akelig nou voor je! Lastig ook, zou ook niet goed weten hoe daar mee om te gaan.
    Misschien toch maar eens een bezoekje aan de huisarts wagen? Liever een keer teveel dan te weinig.
    En zou je wellicht ook willen overwegen te gaan dragen? Dat is hier echt een redding, elke dag weer!
    Dat grote genieten komt wel weer, wat ze zegt ook, na die eerste drie maanden als alles écht weer soepel gaat.
    Voor nu gewoon lekker de boel de boel laten, laat het huishouden 's avonds aan je man over of vraag familie of vrienden om een keertje te komen helpen. Afhaalchinees is zo slecht nog niet, net als de gemiddelde magnetron- of stoommaaltijd. En misschien mag Jolie wel een dagje extra naar de opvang of willen opa en oma wel een lief meisje te logeren hebben zodat jij je de hele dag even op Janou kunt storten.
    't Is even je tijd uitzitten, maar het is voorbij voor je het weet en dan ligt die lieverd de hele dag naar je te lachen en grapjes te maken. Komt goed! *knuffel*

  • bodi

    Hey meis, ik herken je verhaal heel goed. Ik had dit alleen met de eerste en juist niet met de tweede. En dan vooral dat hij niet huilt waar anderen bij zijn (en jij dus vrijwel voor gek wordt verklaard... ik denk dat mensen niet snappen wat dat met een moeder doet). Ik begrijp uit je verhaal dat je wel denkt dat hij pijn heeft. Hieronder heeft iemand al een osteopaat aangeraden, dat lijkt mij ook het proberen waard. Wij hebben dat destijds ook geprobeerd, maar helaas vanuit mij geen successtory, in die zin die kon er niets mee. Uiteindelijk heeft de kinderarts reflux geconstateerd, dus de oorzaak lag gewoon ergens anders. Maar zo'n osteopaat KAN wel wonderen verrichten en je kindje wordt sowieso even goed onderzocht. Dus wie weet, kan hij met oefeningen de darmpjes van Janou wat rustiger krijgen? Veel succes in ieder geval!

  • Sabine2009

    Tuurlijk houd je van hem, maar het is gewoon erg zwaar op dit moment dat het gewoon niet zo goed kunt voelen dat je van hem houdt. De tijden kunnen alleen maar beter worden.... !!!!! 'Probeer ervan te genieten' ga ik niet zeggen, want dat lukt nu niet. Houd je vast aan de tijd die nog komen gaat en dat dit monstertje net zo lief is als Jolie!

  • koma78

    hoop echt dat het snel keert. Volg je eigen gevoel en probeer ook zelf even tot rust te komen. Kan je mss war werk uit handen geven of je zoontje eens 'n paar uurtjes weg brengen? Sterkte!

  • belke73

    Mijn vriendin heeft als 2 de een veel makkelijker kind gekregen... Bij iedereen is het anders en jij was het goed gewend met Jolie. En de overstap van 1 naar 2 lijkt me ook best heftig aangezien Jolie nu begint te peuter puberen.... Alles komt goed maar daar heb je. Nu natuurlijk niets aan! Succes.

  • ez.lie

    Ik herken veel in je verhaal... sterkte ermee! en ik heb maar 1 advies: OSTEOPAAT!!! heeft bij ons wonderen gedaan! Echt, probeer het!! Succes en onthoud maar dat het uiteindelijk beter wordt, echt!...

  • ellen79

    OPPAS AANGEBODEN!!!! VOOR EEN OF TWEE KINDEREN, DE EERSTE KEER GRATIS OP PROEF IN TE ZETTEN NAAR BEHOEFTE!!!!
    Laat je het weten als ik je mag helpen?

  • charly

    och lieve schat...wat weet ik waar je doorheen gaat...zoals je weet was Pepijn ook een huilertje...darmkrampjes ook...zoooo onwijs zielig, en dan met name voor jou! Want 1 ding: hij weet het niet meer hoor, als hij groter wordt! Terwijl jij nu van ellende niet meer weet waar je het zoeken moet...hier ook van voeding naar voeding, van huisarts naar kinderarts, van cb naar... noem het op. wat bij ons uiteindelijk wel wat gedaan heeft is de osteopaat, wij waren ten einde raad, we wisten niet meer waar het vandaan te halen, huilen huilen huilen en niets dat hielp, slapeloze nachten, dagen met de handen in het haar, en honderdduizend keer denken: waar zijn we aan begonnen! en toen naar de osteopaat en die voelde het buikje en het nekje en weet ik wat nog meer en we kregen oefeningetjes en jawel hoor: het deed iets...misschien had er zonder die man ook wel meer rust gekomen hoor, maar kwaad heeft het niet gekund, we konden ook aan de slag met hem, dat scheelde ook wel veel. het is echt een schrale troost, maar het gaat vanzelf beter als hij groter wordt, maar tot die tijd is het overleven...met je wallen op je knietjes en een hoofd als een soort zombie...maar het komt goed, echt! houd moed! Geen kindje huilt tot hij achttien is! hele dikke kunffel dame, want die kun je waarschijnlijk wel gebruiken nu!

  • Ezra

    He meid wat vervelend!! Ik hoop snel dat het beter gaat, want dit lijkt me ook niet te doen.
    Max heeft dit ook een tijd gehad toen had hij inderdaad last van zijn darmpjes.... Kwestie van tijd!!

    Xxx

  • yule

    Ah meidje, wat lastig!
    Had je zo'n fijne leive niet huilende meid, dan doet je zoontje het helemaal anders....
    Ergens is het te hopen dat het iets medisch is en dat men er een antwoord op kan geven , anderzijds is het te hopen dat het een voorbij gaande fase is.

    Niet veel wandelen. Hm, Nona werd net rustig als ik ging wandelen. Hoe ervaar je het zelf? Wordt hij rustig als je gaat wandelen? Dan zou ik wel vaker uit gaan.
    Misschien in een draagdoek en zo je werk doen in de hoop dat hij rustig wordt door het wiegende gevoel en jouw nabijheid.

    Veel tips heb ik niet en misschien zoek je die ook niet want iedereen weet het wel beter...

    Ik hoop dat het snel over gaat en dat jij je batterijen kan opladen.
    Wordt het allemaal te veel, probeer dan Janou een sergens te laten overnachten zodat jullie eens rustig kunnen doorslapen.

    Liefs x

  • Papaya

    Wat vervelend, meid. Wat moet het slopend zijn. Ik hoop dat het snel beter gaat. 't Is wel een prachtig ventje, hoor.

  • essie18

    Ach meis, wat klinkt dit bekend! Ook hier was onze vent een stuk minder makkelijk dan onze meid. Wij zaten met hetzelfde: een eeuwig huilend ventje (behalve als er bezoek was), die altijd pijn leek te hebben en alleen door BV even geen pijn leek te hebben en niet huilde. Infacol had ook hier geen enkel effect, maar het bleek hier ook niet om darmkrampjes te gaan, maar verborgen reflux. Het CB wist ook niet wat er was, ik ben zelf gaan nadenken en bij de huisarts langsgeweest en die gaf toen aan dat het wel erg veel leek op reflux. We kregen medicatie en sindsdien is het een vrolijke, altijd lachende en zelden huilende vent. Tja... de eerste weken zijn wat dat betreft zwaar omdat ieder kind anders is en je ook niet weet welke kwalen er allemaal een oorzaak kunnen zijn van veel huilen.

    Ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen, ik hoop echt dat Janou het binnenkort beter gaat doen en minder gaat huilen, ofwel uit zichzelf, of omdat je de oorzaak van het huilen hebt gevonden. Hoe dan ook, sterkte want het is gewoon een zware tijd. (bij ons is het dat regelmatig ook nog, David is gewoon veel sneller overstuur dan Emma ooit was) Je bent niet alleen in elk geval. En als je wat kwijt wilt, weet je me te bereiken :) Liefs Es

  • Gmom

    vervelend meis...ik had dit met Giulia, huilde 18uur per dag, dus begrijp je frustratie gevoel heel goed, ook dit gaat weer over....het maakt je moe en onzeker....je baalt...herkenbaar....maar het komt ook echt goed....tuurlijk!
    Het zal idd anders zijn met 2 ipv 1....dat kan ik straks pas zelf ervaren.....

    ze zeggen het vaak he: als de eerste makkelijk is dan is de tweede lastig en andersom...
    Voor mezelf hoop ik dat deze theorie klopt, ik zou dan nu een mega gemakkelijk kind moeten krijgen hihihi........

    Komt goed!

  • My-Miracles

    aah hopelijk, ben je er snel achter wat hem dwarszit en kunnen jullie van mekaar genieten. Ik geloof dat baby's nooit zonder reden huilen, het kan dus heel goed dat hij ergens last van heeft. Hij is wel een lekker ding hoor...