Ziekenhuis: herbeleven vd bevalling

Vorig jaar was ik op de 22e heel de dag aan het bevallen. Dit jaar kreeg ik 's avonds weer weeën! Rond half 9 's avonds begonnen de weeën, iets minder heftig dan vorig jaar met grotere tussenpozen, maar onmiskenbaar weeën! Zowel in mijn rug als buik. Ongeveer elke 5 minuten.. En om half 11 zat ik op de wc en kwam bij het plassen heel veel bloed mee en toen plop... Daar was het.. Het was groter dan een golfbal, maar heb het niet meer echt bekeken. Nog wel even gehuild voordat ik de wc doorspoelde. Ik dacht nog: "Dit was het dan, op 2 uur verschil na een jaar later.." Maar de weeën hielden niet op! En het bloeden al helemaal niet! Zodra ik een nieuw maandverband in deed, zat hij al vol. En de pijn bleef.. Op de wc bleef ik ook "stukjes" verliezen en ik begon me toch wel een beetje zorgen te maken over mijn eigen gezondheid. Om kwart voor 12 riep ik mijn vriend erbij omdat het bloeden echt niet meer te houden was.. Hij was het er mee eens dat ik echt naar het ziekenhuis moest. Ik heb toen dus maar de verloskundige gebeld. Gelukkig had dezelfde dienst die mij de afgelopen weken steeds heeft gesproken en we praken af in het ziekenhuis.

Jolie lag alleen te slapen en aangezien haar feestje de volgende dag zou zijn, wilde ik haar niet uit bed halen. Mijn vriend is dus thuisgebleven en al bellend met elkaar (omdat hij bang was dat ik onderweg flauw zou vallen) ben ik met weeën en heftig bloedverlies naar het ziekenhuis gereden.

Ik had voor vertrek 2 maandverbanden, 2 onderbroeken, een korte broek en een trainingsbroek angetrokken, maar toen ik daar 10 minuutjes later uitstapte was alles doorweekt van het bloed en stroomde het langs mijn benen mijn sokken in.

De verloskundige was dan ook blij dat ik wel had gebeld. Ze was minder blij met het feit dat ik zelf daarnaartoe was gereden.

De gyneacologe werd erbij gehaald en met een eendenbek en een tang ging ze te werk om de laatste stukjes eruit te krijgen. Om 00.35 uur had ze het laatste stukje te pakken en daarna hielden de weeën op. Precies een jaar na Jolie's geboorte lag ik dus weer bij te komen in hetzelfde ziekenhuis op dezelfde afdeling van een bevalling. Kan het toeval zijn??

Na een kopje thee, een wasbeurt door de vk, bloeddrukmeting en wat telefoontjes voelde ik me weer veel beter. Ik gloeide na en wilde niets liever dan naar huis. Na wat adviezen (hetzelfde als na de bevalling: niet in bad/zwemmen, geen seks etc ivm besmettingsgevaar door openstaande baarmoeder (had zo'n 5cm ontsluiting)) mocht ik naar huis.

Wat een dag/nacht! Ik hoor wel vaker dat moeders op de verjaardag van hun kind de bevalling herbeleven, maar ik heb het wel erg letterlijk gedaan!

Zaterdag was mijn prinsesje jarig en hebben we een geweldig geslaagd feest gehad met extreem veel cadeaus.. Maar daarover later een leuk blog!

xxxxx