Megadip: Megaklaag blog

Ik zit echt even in een megadip. Nooit leuk om toe te geven, over te schrijven of over te lezen maar ik wil toch even mijn hart luchten.

Jolie is nu ruim 9 maanden. Het was een hele makkelijke baby. Op de gebruikelijke darmkrampjes na was ze tot 6 maanden heel makkelijk en huilde haast nooit. Nu ze 9 maanden is, lijkt het opeens een andere baby. Ze is niet meer de hele tijd vrolijk, maar huilt en kreunt vaak. Ze kan niet meer uren zichzelf vermaken, maar wil continu aandacht (dit is vooral sinds onze vakantie). Ze wil al tijden niet meer liggen als ze wakker is, maar sinds kort wil ze zelfs niet graag meer zitten: Ze wil staan! Maar ze kan niet los staan. Dus ze wil continu dat wij haar handjes vasthouden zodat ze kan staan of lopen. Dat is dus een drama met de maxicosi en de kinderwagen, want daar wil ze ook niet meer in zitten. Ze wil dan gewoon gedragen worden. En zoals met alles: Als ze besluit dat ze iets niet wil, lukt het ook niet om haar het wel te laten doen. Je moet bijna haar beentjes breken om haar te laten zitten! Met alle kracht worstelt ze en houdt haar beentjes stijf.. Drama dus. Tegenwoordig gaat de draagzak dus voor de zekerheid overal mee naar toe.

Als ze toch even op haar kontje zit te spelen en zich vermaakt, gaat het meestal mis doordat ze mij ziet. Als ze mij ziet wil ze bij mij zijn. Of ze nou bij iemand anders zat of zichzelf zat te vermaken.. Ze gaat dan dus meteen jammeren (een mix tussen huilen en kreunen) en strekt haar armpjes naar me uit. Heel schattig en vertederend dat ze zo graag bij me is, maar ook zooooo vermoeiend! Ik ben dus bijna altijd met haar bezig: spelen, voeden, ronddragen etc..

Bij het CB heb ik er nog wel een vraag over gesteld omdat ik graag wil weten hoe ik hier mee om moet gaan. Maar die zeiden alleen maar dat het een fase is en het vanzelf over gaat. Is dit voor iemand herkenbaar?

Misschien dat haar humeur ook bepaald wordt door doorkomende tandjes, want boven komt nu ook een tandje door.

Maar goed dit is allemaal natuurlijk best ok, maar doordat Jolie nog altijd niet doorslaapt in combinatie met een vriend die meestal pas om 2 uur naar bed gaat, heb ik daarbovenop echt last van slaapgebrek. In 9,5 maand heeft ze totaal zo'n 10x meer dan 7 uur achter elkaar door geslapen. (Overdag slaapt ze overigens ook bijna niet) en de meeste van die keren ging ik niet tegelijk met haar naar bed of werd ik wakker toen mijn vriend naar bed kwam. Ik ben echt iemand die minimaal 8 uur slaap nodig heeft, maar ik krijg nu meestal zo'n 6 of 7 uur slaap mét onderbrekingen. Ik slaap van half 1 tot half 8 met 1 onderbreking door mijn vriend en 1 tot 5 onderbrekingen door Jolie. Ik vond zelf dat het me goed afging met zo weinig slaap, maar nu begint het me echt op te breken. Ik kan haast niks meer hebben en kan zo maar in huilen of een hysterische paniekaanval uitbreken. Deze week en dit weekend waren echt verschrikkelijk!

Naast Jolie's streken en het slaapgebrek heb ik nog gedoe op mijn werk. Ik heb voor het derde jaar op rij geen loonsverhoging gehad, zgn door de economische crisis terwijl de markt voor mijn soort werk het heel goed doet en ik bij andere bedrijven dus zo'n 500,- per maand meer zou kunnen verdienen. Verder zijn er niet echt pluspunten aan het bedrijf waar ik zit, behalve dan dat ik daar recht op ouderschapsverlof heb (daarvoor moet je nl minimaal een jaar in dienst zijn). Mijn ouderschapsverlof loopt in januari af, dus wil ik eigenlijk per januari van baan gaan wisselen. Maar waar haal ik de energie en tijd vandaan om te gaan solliciteren??

Mijn vriend werkt nu ruim 10 jaar bij een grote multinational. Hij heeft in januari weer promotie gemaakt, maar vindt zijn werk echt niet leuk meer. Hij verdient echt heel erg goed (3-4x modaal), maar ziet het echt niet meer zitten. Hij wil dus ontslag nemen. We weten allebei dat 'ie nooit hetzelfde zal verdienen als 'ie ergens anders iets gaat doen wat hij leuk vindt. We hebben daarover allebei wel een beetje stress, want wat betekent dat? Moet hij blijven voor het geld? Wat moet hij dan gaan doen? Wat vindt hij leuk en brengt voldoende binnen voor een normaal leven? Moet ik dan weer fulltime gaan werken om het financiele gat te dichten?

Tenslotte is mijn vriend geen makkelijke man om mee samen te leven en hoe meer stress hij heeft, hoe moeilijker hij wordt. Hij is perfectionistisch, dominant en op sommige vlakken bijna psychopatisch. Hij heeft honderden regeltjes over hoe we in huis dingen moeten doen. Ik moet dus continu op mijn tenen lopen om hem niet te irriteren. Elke dag is er wel een regeltje dat ik overtreed waardoor er gezeur is. Dat kan zijn dat ik met blote voeten op het laminaat heb gelopen (want dat zou vlekken maken, die ikzelf overigens alleen zie met een vergrootglas en een felle spot erop), een knuffeltje dat ik in bed heb laten liggen bij Jolie, een vingerafdruk op het touchscreen of een deur die ik niet goed heb dichtgedaan. Zo zijn er dus vele vreemde regels die hij erop na houdt en waar ik mijn weg door moet vinden terwijl ik ondertussen met een huilerig kind de dag doorbreng..

Naast dat soort psychopatische regeltjes toont hij zijn dominantie door mij af en toe echt respectloos te behandelen. Hij kan me echt bevelen geven (die ik gek genoeg bijna altijd automatisch opvolg), maar ook kleinerende opmerkingen maken. Zo hoor ik regelmatig dat ik te dik ben (mijn bmi is ongeveer 21 dus ik ben echt wel normaal), dat mijn baan/salaris niks voorstelt (ik verdien bijna 2x modaal), ik er oud uitzie en ik een slechte moeder ben.

Alles bij elkaar zie ik het dus even niet zo rooskleurig in. Ik weet dat ik alles beter aankan als ik maar genoeg slaap zou krijgen. Dan zet ik mijn vriend wel op zijn plaats als hij aankomt met stomme regels of respectloze opmerkingen. Dan geniet ik volop van Jolie waardoor ik niet doordraai van huiltjes of gekreun.. En dan heb ik weer energie om te solliciteren en heb ik zo een nieuwe baan (ja de banen liggen voor het oprapen in deze sector dus het is puur een kwestie van cv opdaten en wat telefoontjes plegen).

Ik hoop dus zo dat Jolie snel door deze lastige fase heen is en eindelijk gaat doorslapen en zichzelf weer kan vermaken! Kan iemand mij wat opbeuren en hoop geven dat het wel overgaat?? Ik heb dit weekend namelijk echt wel heel veel gehuild waardoor ik éxtra moe ben geworden..

Waar is het licht aan het einde van de tunnel?? haha..

535 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Trotse moeder van 3

    Oeff... wat lijken we gek genoeg toch op elkaar! Ik weet precies wat je bedoelt met bijna alles.
    Ik heb ook vaak onenigheid over het feit dat hij zeurt over onbelangrijke dingen. Dingen die HIJ belangrijk vind maar waar de rest van de wereld zich nu nooit druk om zou maken. Ook het feit dat hij bepaalde dingen wil verbeteren in mijn manier van opvoeden terwijl meneer zich alleen druk om haar maakt als ze leuk en gezellig is. Op vakantie ( ben net terug) ben ik ook boos geworden, hij de hele dag zijn eigen ding doen, aan z'n auto klooien ( oldtimer die had hij al in het voorjaar in Frankrijk gekocht en stond dus al bij het huis) en gezellig klussen en chillen in en om het huis, en ik....... ik was de "oppas". Ik zei wel @#$%^& wat denk je wel... ik heb OOK vakantie en ik wil ook wel eens met mijn luie kont in het zwembad liggen zonder dat de kaj er in springt en ik nat wordt of dat florine huilt grrrrr... eindelijk heeft die man van mij ook toegegeven dat hij het moeilijk vind.; Dat hij het leuk vind zo'n kleintje maar het gewoon niet in z'n aard zit om uit zichzelf het te verzorgen maar dat ik dat zo goed doe... slijm, slijm. maar goed nu wel duidelijk gemaakt dat het niet altijd zo kan. pfff het is ondehand een klaagantwoord van mij geworden haha maar goed meis, je staat er niet alleen voor! xx

  • quil

    Ga geen heel verhaal wegtikken, maar wil wel even laten weten dat ik helemaal begrijp wat je voelt!
    Hier namelijk ook de nodige tranen en een behoorlijke dip! Of het nu is omdat het de 9 maanden periode is, de tandjes periode of gewoon een soort van naschop van hormonen... Hier vindt ook iemand het heel lastig om alles nog maar gewoon draaiende te houden en mensen aan te spreken op wat dan ook?!
    De tips ben ik nog zelf aan het uitvogelen (o; Maar wilde wel even laten weten dat je niet alleen zo rot voelt. Ik denk altijd maar dat het vanzelf wel weer licht wordt, ongeacht de stappen die worden genomen.
    Succes en sterkte!
    X

  • cheyenne6jan2009

    jeetje, Ik heb het ook weer met verbazing zitten lezen. Jolie zit echt in een fase waarin ze nu dus al gaat grenzen verkennen. Het is moeilijk, want begrijpen doen ze nog heel veel niet, maar gelukkig word die fase veel en veel minder omdat ze straks ook steeds meer kan begrijpen. En jah... het is een meid dus die karaktertjes zijn over het algemeen altijd wel pittig. Gewoon doen waar jij je goed in voelt, maar blijf consequent.
    Het kan ook heel goed zijn hoor dat ze meer tanden krijgt. Een tip. Bij mij werkte het geven van chamodent en dan in de ochtend, tussen de middag, eind van de middag en voor het slapen gaan. Dan was de "pijn" minder en dat doen tot je het idee krijgt dat het over is.

    Wat je nachtrust betrefd. Je zou de borstvoeding kunnen afbouwen van b.v. 180....150....120....100...80.....50 en dan stoppen. Het lastige is natuurlijk dat je geen fles geeft, maar over het algemeen werkt het wel en hoef jij je bedje niet meer uit straks.

    Wat je partner betrefd.... jij weet zelf het beste hoe je daar mee om kan gaan. Het lijkt me erg lastig. Ik zou het niet kunnen denk ik, dus respect voor dat. Ik hoop dat je door alle tips het weer rooskleurig in ziet.

    xxx laris

  • ellen79

    Hoi Jolanda,
    Wat rot om te lezen dat je zo slecht in je vel zit. Met Jolie, das idd een fase, heeft Milena ook gehad toen ze net kon staan, ze kon niet meer stoppen. Het eenkennige komt nu ook goed naar voren, dus ik plas tegenwoordig met een huilconcert op de achtergrond. Gaat als het goed is vanzelf weer voorbij.
    Maar de problemen met betrekking tot slaaptekort en je relatie zijn andere koek.
    Je hebt mij gezien, als je mannetje jou te dik vindt, dan ben ik benieuwd wat hij van mij zou vinden! Je bent een hele mooie vrouw om te zien en ik was juist redelijk onder de indruk van je figuurtje, zou ik best willen hebben! En in je huis moet je kunnen leven en jezelf kunnen zijn. Maar dat weet je zelf ook wel, anders zou je het niet zo schrijven.
    Kan je niet een logeerpartijtje voor Jolie regelen (kan je de nacht doorslapen en uitslapen) en met je mannetje iets samen gaan doen om zijn gedrag te kunnen bespreken? Ik weet niet in hoeverre hij zich bewust is van zijn houding, maar het kan zo niet doorgaan. Je verdient op zijn minst respect van je partner in een relatie en dat krijg je nu niet/ onvoldoende.
    En als je het moeilijk vind om het hem te vertellen of over te praten, laat hem dan je blog lezen. Lijkt mij een mooi openingsbod voor een gesprek.

    Hoop dat het snel beter gaat op alle vlakken.
    Succes en als ik wat voor je kan doen hoor ik het graag!

    Liefs!

  • charly

    heee lief!!! je zit er echt even niet lekker in...het lijkt ook wel alsof alles tegelijk valt he...jolie in een grr-fase, je zit niet lekker op je werk, manlief zit niet lekker op zijn werk en daardoor waarschijnlijk thuis ook niet te genieten...en dan die nachten...houd moed he!!! echt!!! er komen andere tijden!!!
    ik lees dat veel meiden zeggen: pik het niet van je vriend...dat zul je zelf ook wel weten neem ik aan hihihi...ik heb een paar fotoos van jou gezien en ik vind je een heel mooi meisje, echt! en dik? jij? waar?!!! gekkie! en al was het wel zo: dat zou niet uit moeten maken!!! je hebt een heel mooi klein dametje op de wereld gezet, dat je er daarna niet meer uitziet als een meisje van 16 dat iljkt me vrij logisch (mijn buik heeft zo ongeveer 50 striae streepjes en als manlief daar wat van durft te zeggen krijgt hij een klap, meen ik echt!)...een beetje herken ik het wel hoor, wat je nu schrijft. Ik zit met mijn werk niet lekker, maar manleif ook niet...we hebben samen afegsproken dat er maximaal 1 iemand tegelijk van baan wisselt, om in elk geval 1 inkomen vast te laten zijn. Zodra de ander dat vaste contract heeft, dan is de volgende aan de beurt...klinkt misschien wat vaag, maar zo voorkomen we dat we wellicht uiteindelijk allebei in de ww terechtkomen! en dus echt een groot probleem hebben.
    Komt zijn onvrede misschien uit werk? want dat hij pietluttig is dat wisten we al toch...maar zo wordt het wel heel erg...wat nou als Jolie gaat lopen strakjes of als een tijger door het huis gaat kruipen en de vloer onderkwijlt en aan de touwtjes van de teevee gaat zitten trekken of de aarde uit de plantenbak trekt en dus eigenlijk gewoon kind is? moeilijk hoor Jo, echt...misschien als je een klein beetje bent uitgerust daar toch maar eens over praten samen...want er is natuurlijk wel heel veel verandert he, ook voor hem...waarschijnlijk moet hij ook goed zijn draai vinden nog in jullie nieuwe gezinnetje. Misschien ish et wel goed voor hem als hij eens een weekje thuisblijft en voor Jolie zorgt...dat jij die week gebruikt om wat leuks voor jezelf te doen met een vriendin of mams of zus of zo...dat doe ik ook af en toe (deze woensdag is manlief thuis en ik aan het werk), dat helpt bij ons wel, hij ziet dan ook echt heoveel werk het is om eht goed te doen, dat het eigenlijk al een hele tour is om te stofzuigen te dweilen en eten voor die avond te maken...dat je dan al heel veel gedaan hebt...
    dametje...met je meisje, dat gaat goedkomen hoor! Pepijn heeft dit ook gehad wat jij nu vertelt, en dat is echt overgegaan, hij kan zich nu goed alleen vermaken, maar blijft wel dat ik uit het zicht moet blijven, dan wil hij gewoon bij me zijn...handjes in de lucht enzo...herkenbaar dus...maar het gaat in fases, het gaat echt over...en ik weet niet of ik eht moet zeggen, maar misschien is toch een papje voor het slapengaan ook goed voor haar, desnoods met opvolgmelk (of griesmeelpap, daar zit al opvolgmelk in), dan is ze misschien wat meer voldaan en tukkelt ze de hele nacht door....
    lieffie..ik leef met je mee...hou vol he!!!! en schrijf het van je af!!! dat geeft ook ruimte in je hoofd!!! kus voor jou!

  • belke73

    Tjee zeg ik ben echt wel geschrokken over het verhaal van je vriend dat je dat pikt !! ik zou allang zijn weggelopen, ik ben iemand die vindt dat iedereen in zijn waarde gelaten moet worden... zo'n opmerkingen maakt mijn vriend gelukkig niet..... als ik dat allemaal lees jij en je vriend willen beide nieuwe baan, stressie e.d. dan ben maar blij dat je nog niet zwanger bent van een 2de! met deze vooruitzichten enzo kun je beter nog wachten daarmee...
    finn is ook wel eens hummie met spelen de laatste week maar heb bij hem het idee dat ie wil kruipen en meer wil dan hij kan ....beetje frustratie soms...maar verder slaapt ie nu super en is het ook verder een lief scheetje! hopelijk gaat deze fase snel over voor je want dit is geen leven !!! succes....xxx en je hart luchten hier is goed, maar die zaken van je vriend zou ik niet pikken ! En daarbij heeft mloes gelijk als jolie straks met eten gaat smeren e.d. krijg je volgens mij nog meer problemen met je vriend want die fase gaat zeker komen en die kan lang duren !

  • Mama van Tijn en Bram

    Sorry maar hoe hij tegen jou doet hoef je echt niet te pikken hoor! Kom op nou zeg! Kun je nog lachen als jullie dochtertje straks gaat lopen en smeren met eten en met d'r handjes aan de tv gaat zitten! Ik kan je zeggen hij (en ik hoop niet dat hij jou ermee lastig valt) gaat nog een heel moeilijke periode krijgen straks! Jullie meisje is nu nog maar 9 maanden.....ik hoop dat de situatie snel veranderd! Sterkte meid! En niet alles goed vinden hoor!!!

  • Gemsie

    Lieve Mojo,
    dat van Jolie is een fase. Echt waar! Vanaf dat het staan en lopen (langs de meubels) haar wat beter afgaat, gaat ze weer meer alleen spelen. Viktor had dat ook. Ik negeerde hem op de duur (behalve als hij echt bleef doorzeuren en het huilen werd) en dan ging hij verder spelen. Hij heeft in de bijna 10 maanden ook nog maar 7 keer doorgeslapen (en dan bedoel ik langer dan 7u achter elkaar). Nu opeens deze week al 2 nachten 10u geslapen! Het zal wel beteren met Jolie!
    Dat van je vriend vind ik wel weer erg! Helemaal niet makkelijk om met iemand samen te leven die zo perfectionistisch (ook egocentrisch?) is. Als jullie de beslissing gemaakt hebben over het werk, zal het misschien ook weer even niet zo gemakkelijk gaan... Kan Jolie niet een keertje uit logeren? Zodat je wat kan slapen? (Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik Viktor ook nog nooit ergens anders heb laten slapen... Heb het er zelf wat moeilijk mee. Ik ben dan ook te bezorgd.)
    In ieder geval: een dikke knuffel en kop op! Je bent een supermama.

  • miss-sunny

    Jeetje meid!
    Ik schrik een beetje van de opmerkingen van je vriend hoor.. Ik zou het gewoon tegen hem zeggen dat hij ermee op moet houden. En leg uit hoe je je erbij voelt, Misschien ziet hij het in dat het écht niet kan.

    Max is altijd lief maar heeft af en toe ook een huilaanval en toevallig ook dit weekend, En zag ik vandaag toevallig dat zijn rechterboventandje door is!
    Waarschijnlijk heeft Jolie er last van en is ze straks weer gewoon de lieve baby die je gewend bent.
    En de drama die jij hebt met de kinderwagen heb ik met het verschonen van Max. Dan pak ik hem toch wat harder aan (niet te hard natuurlijk) en zeg met een krachtige stem dat hij ermee op moet houden! Hij begint dan per direct te huilen maar na een paar keer helpt het wel.

    Hopelijk voel je je binnenkort weer wat beter.

    Liefs,
    Wendy