Overbezorgde moeder?
Soms denk ik dat er iets mis met mij is. Dat ik niet genoeg moedergevoelens heb ofzo. Het begon al toen Jolie net was geboren. Ik verwachtte te worden overspoeld met liefde als ik haar zag. Maar het was net of ik haar niet herkende als mijn baby. Ik was alleen verbaasd hoe lief en mooi ze was. De liefde moest bij mij echt groeien. Elke dag een beetje meer en nu ben ik stapeldol op haar en hou ik meer van haar dan van wie dan ook.
Verder verzorg ik haar natuurlijk zo goed als ik kan, maar soms vraag ik me af of het bij mij niet te onnatuurlijk gaat. Ik geniet heel veel van haar en de zorg vind ik heel fijn, maar ik moest echt zoeken naar hoe ik dingen moet aanpakken en wat ze leuk vindt enzo. Nu denk ik dat ik haar ondertussen al goed begin te begrijpen, maar had dat niet natuurlijker moeten gaan?
Ik schijn, zeker voor 'n moeder, ook nogal ruw te zijn in hoe ik haar pak en aankleedt enzo. Niet dat zij het erg vindt want ze lacht en kirt vrolijk door. Ze is tenslotte niet anders gewend. En dan hebben we nog de bezorgdheid.. Gister was ik bij het CB en vertelden we dat Jolie wel ziekjes was geweest en 38 graden koorts had gehad. Nu zegt Stinkie van het CB nooit iets, maar met een beschuldigende blik vroeg ze: Zijn jullie toen niet naar de dokter geweest?
Ik voelde me dus meteen een slechte moeder, want ik heb mijn kind niet laten onderzoeken. Sterker nog: ik geef haar ook geen medicijnen terwijl ik soms weet dat ze pijn heeft (zoals darmkrampjes). Ik dacht dus dat er weer iets mis was met mijn moedergevoelens omdat ik niet bezorgd was geweest.
Maar je raadt het al.. 's Avonds kreeg Jolie opeens reactie op haar vaccinaties. Ons kleintje wilde niet slapen en was huilerig, terwijl ze dat nooit is. Ik nam haar temp op: 36.6 dus niks aan de hand. Maar ze wilde echt niet liggen, want dan begon ze te krijsen. Ze zat dus bij mijn vriend op schoot toen opeens een golf van bijna een liter melk eruit spoot! Ik schrok me kapot en raakte helemaal in paniek. Ik nam haar over en meteen kwam er nog een serie golven uitspuiten.. 's Middags had ze ook al diarree gehad dus ik dacht echt dat er iets heel erg mis was. Ik dus hysterisch huilen (wist niet dat ik het in me had), Jolie hysterisch huilen en haar ondertussen omkleden en tempen: Opeens 38.6! In een uur tijd 2 graden hoger! Ik dus helemaal hysterisch dat het niet goed ging met haar. Mijn vriend probeerde me te kalmeren want hij zag dat het impact op Jolie had. Hij probeerde me nog gerust te stellen dat het normaal was na vaccinaties. Maar ik was niet te kalmeren. Ik MOEST naar het ziekenhuis want kinderen stierven aan vaccinaties..
Dus daar aangekomen zag ik de huisartenpost en gingen we naar binnen. Ik vertelde het verhaal: blabla hoge koorts.. blabla..vaccinaties.. blabla.. veel spugen. "Ok mevrouw, hoe hoog was de koorts dan?" 38.6 "Eh.. mevrouw was DAT de hoogste koorts die ze had?" Ehmmm ja.. "En hoevaak heeft ze gespuugd?" Eh 2x... maar wel heel veel! "Ok 2x maar.. Neemt u maar even plaats"
Tja.. En toen wist ik dus wel dat ik had gereageerd als een overdreven bezorgde moeder! Mijn vriend verontschuldigde ons nog met zoiets van"Ons eerste kind, eerste keer echte koorts.."
Ik was dus het liefst toen meteen weer naar huis gegaan. Maar de dokter heeft haar nog onderzocht (die hoef ik nu dus niet meer te bellen haha) en alles was goed. Hij dact dat de koorts normaal was door de vaccinatie en dat ze verder een buikgriepje had opgelopen (die ik vorige week had dus dat zou logisch zijn). Dus dat ze daardoor diarree en gespuugd had. Niks aan de hand dus. Gewoon goed laten drinken en als de koorts aanhoudt weer naar de huisarts.
Vanmorgen was mijn meisje alweer haar vrolijke zelf met een temp van 37.1. En ik weet nu dat ook ik een bezorgde moeder kan zijn..
reacties (0)