Het enige wat ik af en toe mis zijn de lieve schopjes, niet die harde pijnlijke! Verder mis ik helemaal niets! Sterker nog, baal nog steeds van het na-zwangeren! Ben nog niet van alle hormonen verlost (vaak nog spontaan huilen) en die 15 kilo blijft ook maar plakken?!? Ben nog totaal mezelf niet en ik vind het vreselijk! Pas nog helemaal niets van mijn kleren. Op zich mag er best wat aanblijven, was altijd iets te slank, maar 15 kilo??? Mag best nog zo'n 10 van af!
En tuurlijk heb ook ik er iets prachtigs voor gekregen en zou ik het zo weer doen, ondanks dat mijn zwangerschap ook niet fijn was, maar nu wil ik best wel weer eens mezelf kunnen zijn...
Na 10 jaar mis ik het nog steeds. Hoe zwaar die zwangerschappen allebei waren. Dus ik hoop gewoon straks gewoon lekker zwanger te zijn en dat ik met heel mn gevoel dit nog eens kan meemaken.
Knufffie
ik mis het zwanger zijn zeker wel! die bewegingen in mn buik, waren gewoon super! maar aan de andere kant wat je ook beschrijft niet elke paar minuten naar de wc hoeven, geen last meer van blaasontstekingen, nierbekontsteking etc.... onze spruit is nu 3 weekjes! maar voorlopig ook nog geen 2de hoor! eerst genieten van onze eertse spruit!
Mooie en eerlijke blog
Iedereen heer het re steeds over hoe prachtig een zwangerschap wel is. Jij dacht en denkt dar op sommige punten anders over en durft daar open voor uit te komen. Ferm van jou hoor!!!
Zelf vond ik mij zwangerschap ook het einde en ik mis het bij momenten heel erg! Ik vond mezelf mooi en ik vond het niet erg dat mensen er steeds naar vroegen. Ik mis het vrolijke getrappel in mijn buik... Ik had wel een super zwangerschap, geen kwaaltjes, niet teveel aangkomen. Dus ja, ik mis het.
Wat ik dan weer niet mis is het feit dat ik steeds dezelfde kleren aan moest, dat iedereen over mijn buik wou wrijven, Dat ik niet op mijn buik kon slapen maar verder niks hoor.
En als jedan dat kleine wondertje ziet liggen in haar bedje denk je: heeft ze echt in mijn buik gezeten???
Geniet van je mooie meid! x
ik mis het zwanger zijn soms.
maar net als jij voel ik hem liever als ik hem ook zie ;)
xxx
Ook al heb ik al 2 kids en is het voor mij helemaal goed zo ( lees ik wil geen kinderen meer) ik snap precies wat je bedoelt. Ik vind het ook heerlijk zo'n kleine frummeltje vooral het zien groeien en de ontwikkeling wat met de dag vooruit gaat is zo prachtig! Ik vind zwanger zijn ook verschrikkelijk door alle klachten die ik had en natuurlijk heb je het er uiteindelijk allemaal voor over en is het gevoel van een mensje in je buik magisch, fantastisch en wonderlijk. Maar uiteindelijk zal je vanzelf weer een keer verlangen naar een tweede ( of neit) en dan is het goed. Ik vind dat je geen tijd kan noemen het is een gevoel dat je ineens krijgt en of dat nu over een week, een maand, een jaar of langer is het is altijd goed als je je gevoel volgt en niet uitrekent wat de beste tijd is. Het is nooit het perfecte moment, er is altijd iets waardoor je denkt nog even uitstellen... er is geen perfecte timing en toch is het perfect als het er ineens weer is..... liefs
hey ik mis die buik ook totaal niet ! en zwanger zijn ook niet! dat overgeven 20 weken was alles behalve leuk!!! als wij besluiten voor een broertje/zusje voor finn wordt het ook pas 2011 niet eerder....eerst idd genieten.....door mijn leeftijd kan ik geen jaren wachten, maar 2010 wel haha......in 2011 ben ik net 37 geworden...mocht het om wat voor reden niet meer lukken dan ben ik meer als happy met finn!!!!
Ik mis het zwanger zijn ook nog niet. :) Ons Roxanne zal binnen een week 3 maanden worden en ik geniet zo hard van het moederschap. Wanneer begin jij terug te werken? Ik binnen een week... dat zal aanpassen zijn!!
Ik vond het zwanger zijn opzich best wel heel leuk en voelde me ook heel bijzonder op de een of andere manier. Maar missen doe ik het niet, om precies dezelfde redenen die jij al opnoemt.
Ik zou het zeker ook zo weer doen hoor, het is alles waard.
No way...ik mis het absoluut niet! Ik heb 8 maanden afgezien. En natuurlijk heb ik het er voor overgehad..maar zwanger zijn is niet mijn hobby. Ik verander tijdens de zwangerschap namelijk in een micheline vrouwtje, kom 30 kilo aan, gewrichten zijn overbelast, een buik van hier tot tokio, moet insuline spuiten, energie is beneden de 0 en krijg 3 dubbele onderkinnen en kan niet meer fatsoenlijk lopen.
Maar buiten dat om...heb ik 2 fantastische wondertjes en heb ik die 16 maanden afzien(allebei maar 8 maanden zwanger geweest) er dubbel en dwars voor over gehad....maar om aan een derde te gaan denken? Neuh...
Ik vond het zwanger zijn op zich leuk, maar de zwangerschap heel zwaar! Voor mij hoeft een tweede ook niet onmiddellijk. Ik ben ongelofelijk blij met ons zoontje en ik zie hem zoooooo graag, dat gevoel wil ik nog even voor ons samen houden.
reacties (0)