Ik heb jullie volgens mij wel eens uitgelegd dat ik een enorme kluns ben. Bij mij gaat er altijd iets mis.. Heb ik altijd al gehad. Als kind wisten mijn ouders precies hoe laat het was als ik weer 'ns "oh oh" zei.
Ik probeer er wel heel erg op te letten om dingen te voorkomen, maar toch zit ik weer 'ns onder de wondjes als bewijs van mijn klunzigheid. De dag dat we op vakantie gingen zat ik nog even met mijn kat op schoot, maar tijdens het knuffelen stootte ik een glas om, waardoor hij wegschoot en een diepe kras op mijn dij achterliet. Ja ik weet het! Toxoplasmose.. Maar het is niet de 1e deze zwangerschap (zelfs 1 op mijn buik gehad) en zeker niet de 1e in mijn leven.
De dag erna zat ik in Frankrijk bij mijn schoonouders met hun hondje op schoot en herhaalde het hele kunstje nog eens door te blijven hangen aan een tafelkleedje met mijn arm. Op dezelfde dij dus 2 krassen.
Ik ben toen maar uit de buurt gebleven van huisdieren, want wie weet! Maar goed op de bruiloft van schoonzus en zwager in Z-Frankrijk kreeg ik weer alle belangstelling door 9 treden van een trap te vallen! Nu mijn dijspier geblesseerd, bult op mijn scheenbeen en ook nog op mijn buik gevallen! Gelukkig liet de kleine de volgende ochtend duidelijk merken dat zij nog in orde was.
Later die week heb ik nog extra littekens opgelopen van brandwonden door in mijn bikini te koken haha.
Ik voelde me dus weer 'ns een kluns en ben nog steeds blij dat ik heb geweigerd om in de gloednieuwe auto van mijn vriend te rijden, want ik weet zeker dat die er dan ook vol littekens vanaf zou komen!
Als dat straks maar goed gaat met de kleine! Ik ben zo bang dat mijn klunzigheid haar pijn gaat doen. Ik probeer altijd al erg op te passen met kinderen maar heb mijn Braziliaanse stiefbroertje al eens een brandwond gegeven en stootte van mijn 3-jarige nichtje vorige week nog heel hard haar hoofd toen ik haar in de auto moest zetten..
Ik hoop dat mijn kleine meid mijn klunzigheid overleefd en niet overerft!
reacties (0)