goededag damens,
waar te beginnen, Ik heb met mijn zoontje 3 jaar geleden een keizersnede gehad omdat hij is een nogal aparte stuithouding lag, Ik mocht de bevalling natuurlijk doen maar de arts maakte mij erop attent dat dit veel risicos met zich meebracht..Uiteindelijk dus een geplande keizersnede gehad met 38+2 dagen. Het herstel liep in het begin prima, naarmate tijd vorderde kreeg ik steeds meer last van mijn litteke, ondertusse was mijn baarmoeder ook al voorzien van een mirena spiraal, waardoor de gyn dacht dat dit dan ook wel de oorzaak zou zijn van de vele klachte die ik begon te ervaren. na anderhalf jaar heen en weer gewandeld te hebben van huisarts naar gyn, heeft de gyn besloten mijn spiraal eruit te halen. dit is nu zon 1,5 jaar geleden ook. Sinds die tijd had ik dan ook nergens meer last van.
Nu ben ik 14 weken zwanger (precies , Jippie!!) en gister avond stond ik onder de douche.. alle energie zakte mn lijf uit, werd licht in mijn hoofd, en er ontstond een ontzettend heftige pijn aan mijn litteke. In het begin wist ik dit nog goed op te vangen, ben naar de wc gegaan omdat ik dacht misschien zijn het mijn darmen wel, ook wat ontlasting gehad en ik wou op bed gaan liggen, het moment dat ik dus opstond om me naar bed te verplaatsen kan ik amper na vertellen, de pijn die ik ervaarde noem ik bijna onmenselijk, ondragelijk en ontzettend wreed. Ik ben bijna 2x flauwgevalle van de pijn , al mijn energie uit mn lijf was weg om denk ik , te vechten tegen de pijn in mijn litteke. Vanorgen direct de VK gebeld, zij vertelde mij dat dit vaker voorkomt bij vrouwen die voorheen een keizersnede hebbe ondergaan, dit kunnen trekpijnen zijn, maar ook verklevingen, en de verklevingen kunnen zij pas eventueel na de bevalling van dit 2e kindje ondervinden doormiddel van een rotge of een kijkoperatie. Zoals ik al zij waren die pijnen zo heftig dat me lijf het bijna even opgaf. Ik trok lijkwit weg en kon geen woord meer uitspreken. De VK vertelde mij dat ik het vooral rustig aan moet doen om deze aanvallen te voorkomen, dit gaat namelijk gepaart met veel en vaak hardebuiken.En heeft zij mij verteld dat deze pijnen nooit langer dan een half uur aan mogen houden, dan bestaat namelijk wel de kans dat mijn litteke van binnen openscheurt. Maar verder kan zij dus niks voor mij betekenen... ben eigenlijk een tikkende tijdbom.
Nu is mijn vraag zijn er meerdere vrouwe hier met dit probleem / aandoening.. het maakt me zo onzeker, me geest wil heel hard aan de slag, alleen weigerd mijn lichaam dit te doen, ik wil graag doorblijven werken maar zoals ik dit heb aangehoort van mijn VK adviseerd ze mij hiermee ook rustig aan doen. en dan nog is de pijn in mijn verdere zwangerschap. Het maakt me erg verdrietig te weten dat dit door een simpele keizersnede is veroorzaakt, mijn vriend en ik dromen van een groot gezin, met deze pijnen weet ik niet of ik deze zwangerschap aan kan, laat staan een eventuele volgende !
Ik hoop snel wat reacties te krijgen, negatief of positief ! Ik wil me graag inlezen over eventuele gevaren enz.
reacties (0)