Lekker tegenstrijdige titel, niet?
Het is alleen niet anders te omschrijven.
Ik wist nog voor het goede nieuws dat het wel goed zou zitten. Kleine dingetjes, herkenbare dingetjes. Ineens trek hebben in iets waar je normaal van walgt, slapen, moe, slapen, moe.
'Doe die test nou maar'.
- 'Nee dat hoeft niet, ik voel dat ik ongesteld ga worden.'
'Doe het nou toch maar.'
- 'Nee dat is zonde van die test, hij is toch negatief.'
Grote bewondering.. Ik kon dus niet wachten om te testen, ongeacht wat ik dacht of voelde. Liefst nog veel te vroeg ook. Ik heb honderden keren over stickies gepiest, ze urenlang bekeken, uit elkaar gehaald etc. en mevrouw de vriendin die zou het allemaal wel gewoon afwachten. Wauw!
De volgende ochtend slaap ik lekker uit. Wanneer ik mn bril opzet en eens op mijn telefoon kijk is het eind van de ochtend.. misschien al wel middag, ik weet het niet meer. 2 gemiste oproepen. een flink aantal ongelezen berichten op Whatsapp. 'Ik heb over het stickie gepiest'. uhhhh ja oke.. ennnnnn???
positief dus! meteen raak!
Ik heb stiekem een beetje gejankt alsof het mijn eigen test was die ik later op de foto bekeek haha. Ik voel me ook wel een beetje 'samen zwanger'. Ik mag namelijk mee als het 'partnerfiguur' naar alle cursussen, afspraken etc EN ben ook nog birthingbuddy!
Bovenal ben ik natuurlijk ontzettend blij en gelukkig voor mijn vriendin. Van die gemengde gevoelens die ik volgens sommigen zou moeten hebben merk ik niets. Misschien is er iets mis met mij ofzo, maar ik vind het alleen maar leuk, spannend en kan niet wachten op alles wat komen gaat. Dit is HAAR kind en mijn man speelt geen andere rol in het kind zijn/haar leven dat dat hij zou spelen als hij niet de donor was, dezelfde rol als ik, de veel te leuke peetouder die dat kleintje eens lekker gaat verpesten met veel te leuke dingen :D
ps.
Ik heb wel vriendverzoeken maar krijg ze niet te zien als ik erop klik. heel vervelend en jammer. stuur me anders een berichtje als je verzoek onbeantwoord blijft :)
reacties (0)