K** wat gebeurt er nu!?!?!?

Gisteren ineens veel bloedverlies. ik wist niet wat ik zag ik ben me natuurlijk dood geschrokken. gelijk maar ziekgemeld op het werk. ik ging kapot van de zenuwen. de verloskundige gebeld. moest even afwachten, mocht het niet minder worden dan moest ik terug bellen. om 17 uur nog steeds niet minder. dus maar weer gebeld. en mocht gelijk langskomen. 

dus weer onze kleine uk mogen bewonderen, met hem/haar alles goed. hartje klopte goed (maar dat wist ik al, omdat ik thuis al geluisterd had) en de kleine bewoog goed, hihi had de hik. natuurlijk een hele geruststelling. maar toch die onzekerheid waar komt dat bloedverlies vandaan.

toch even verder gekeken. nu met 14 weken wordt de hele omtrek van de baarmoeder scheinbaar bedekt door de placenta. bij mij ligt de pacenta nu voor de baarmoedermond, tijdens mijn dochtertje optillen is er waarschijnlijk een scheurtje in de placenta gekomen. vandaar het bloedverlies. pff kon ik weer even rustig ademhalen. maargoed de onzekerheid blijft. 

want iedere keer wanneer ik iets moet tillen, of moet poepen of niesen denk ik gelijk ow nee, nu gaat het toch niet weer bloeden.

vandaag gelukkig alleen nog wat bruine afscheiding, net zoals de verloskundige had voorspeld. wel vanmorgen, vanmiddag en straks ook nog even naar het hartje luisteren. om mijzelf gerust te stellen.

maargoed, staks met de 20 weken echo wordt bij mij dus extra gekeken of de placenta nog voor de baarmoederopening ligt, veranderd dit niet dan mag ik niet vaginaal bevallen, dan moet het een keizersnee worden. niet dat het mij wat uitmaakt, zolang de kleine maar gezond terwereld komt....

pff een heel verhaal he dames... wel fijn om even mijn hart te luchten...

voor nu alles rustig (even afkloppen) wel til ik geen zware dingen meer en hoop ik dat dit de 1ste en laatste keer was....

gr Marieke