Verloren vriendschap/liefde

meiden, ik moet het even van me afschrijven....

al ruim 10 jaar ken ik een super lieve jongen. voor mij was hij toen des tijd een echte droomjongen, de naam en het feit dat hij skater was, was voor mij echt perfect. helaas woonde hij ongeveer 250km bij me vandaan, dus dat was geen optie. we waren 14/15 jaar.

maar goed via mail en telefoon hadden we veel contact. later hadden we icq en toen kwam de msn, wat toch een geweldige uitvinding!!!

de maanden/jaren die volgden waren voor mij erg zwaar. maar altijd kon ik bij hem terrecht, met wat dan ook. zelfs als ik niet wist welke broek ik aan zou doen, dan belde ik hem op. maar vooral de diepgaande gesprekken heb ik met hem gevoerd.

zoals een aantal van jullie wel weten ben ik seksueel misbruikt, meerdere malen.... en hij heeft me overal doorheen gesleept. door mijn verleden ben ik manisch depressief, is behoorlijk kut maar valt wel mee te leven, en vooral als je zo gesteund word....

wel speelden op een gegeven moment de hormonen op, want ja we blijven pubers... dus beide een relatie. maar naar een paar maand weer contact.

na een paar jaar stond hij ineens bij me op de stoep, dat was best schrikken.... er is overgens niks gebeurt, want mijn moeder zou weg zijn maar kwam ineens thuis door brand in het hotel haha... maar alleen al die knuffel bij afscheid (wij het verwelkomen was raar, onwennig haha) het was zo bijzonder zo speciaal, de warmte en liefde sprong eraf...

toen wist ik helemaal zeker dat hij het helemaal was. maar goed de afstand. dus ik had me voorgenomen om hem gewoon als beste vriend te houden. ik wist niet van zijn gevoelens voor mij.

later spraken we naar elkaar de gevoelens uit, maar deden er niks mee. de momenten dat ik zei dat ik alleen met hem verder wou, had hij een vriendin of zag het niet zitten. en dit was ook andersom....

ik naar eindhoven verhuist voor mijn huidige vriend. het contact was er nog steeds maar wel minder, mijn vriend had er nog al moeite mee....

het 2e jaar in eindhoven ging best slecht tussen mn vriend en mij, en danny kwam weer in beeld. maar dit maal echt.... hij had besloten om in eindhoven te gaan werken, zodat wij samen een toekomst konden opbouwen. maar na 2 weken werd het mij ineens echt teveel. hij was niet meer degene aan wie ik alles kwijt kon, ik begon me storen aan zijn aanwezigheid. al was hij nog zo lief....

dus weer geen contact, maar dat duurt nooit lang, dus weer uitgepraat en proberen als vrienden samen verder te gaan.

want ja we hebben een sterke band samen...

de jaren van elkaar kwetsen, van elkaar houden zijn eigenlijk voorbij gevlogen. en pas als je terugblikt dan denk je soms damn hoe kan het allemaal zo gelopen zijn. maar aan de ene kant wist je ook gewoon dat wat er ook gebeurde onze vriendschap was kei sterk. al zovaak hebben we elkaar gekwetst en gezworen niks meer met elkaar te maken willen hebben, maar dat heeft nooit lang geduurt....

behalve nu....

ik weet niet eens meer wat er precies is gebeurt. wel dat hij sterke gevoelens voor mij had/heeft en het moeilijk vond om als vrienden met mij om te blijven gaan, omdat hij echt van me hield. maar ik was terug bij mn ex en dacht niet meer zo na over hem maar gewoon als mn maatje...

nou is het moment dat ik hem heb verteld dat ik zwanger was, het moment geweest dat hij tijd nodig had om na te denken, even geen contact meer het werd hem teveel. nou kan ik me niet meer herinneren of dat door de zwangerschap kwam of omdat ik weer bij mn ex was.....

maar goed ik hem een maand rust gegeven (zag ik in mijn verzonden mails) en toch weer gemailt, en dit een aantal keer. maar geen reactie. als ik sms krijg ik niks terug, en als ik bel word er niet opgepakt....

dan zul je denken, spring in de auto en rij naar hem toe.... dat zou ik zo graag willen, maar hij is onlangs verhuist en ik weet niet waarheen. tuurlijk kan ik naar zn moeder rijden en vragen waar hij woont. maar ik ben ook beetje bang voor haar reactie. hij werkt bij mij in de buurt (20min lopen) heb soms wel de neiging om daar heen te gaan, maar ik wil hem ook niet voor schut zetten. en ja ik kan het accepteren en respecteren dat hij geen contact wil. maar ik zou het zo graag dan voor eens en altijd met hem willen afsluiten. want ik heb ook nog genoeg vragen en dingen te zeggen. dat mail en sms ik hem ook, dat ik het zal accepteren maar eerst gewoon samen een gesprek aangaan. maar hij reageert gewoon niet.

en zoals jullie ook wel weten gaat het tussen maikel en sven niet lekker, en ik wil zo graag danny zn blik op het geheel hebben. want hij heeft me altijd advies gegeven, lekker eerlijk en naar hem kan ik wel luisteren, want ik weet dat hij het goed voorheeft met mij. en eerlijk zegt hoe het zit.

en nu sven in het ziekenhuis ligt en ik er eigenlijk alleen voor sta, had ik best een knuffel kunnen gebruiken.

je kunt nou denken okeej het moet ook wel van 1 kant komen, maar ik heb ook net zoveel intresse in hem. wil weten hoe hij het vind op zichzelf wonen, want heeft een huis gekocht. en misschien woont hij wel samen of heeft een vriendin... ik weet het niet, maar wil het wel weten. want al die jaren vriendschap heeft voor mij meer betekend dan wie dan ook....

als ik dingen toch over kon doen dat hij nog wel mijn vriend was, dan deed ik dat gelijk, koste wat het kost. hij is belangrijker voor mij......