ja meiden,
De titel zegt waarschijnlijk voor sommigen niet veel, maar we hebben weer eens tegenslag.
Ik weet soms niet meer hou ik het moed volhouden in dit leven maar gelukkig heb ik myrthe en mijn lief ventje die zich nu waarschijnlijk in zijn werkplaats aan het afreageren is om me straks dan een dikke knuffel te geven.
Vandaag mocht ik naar het UZ in Gent om normaal met mijn tweede IVF (PDG) poging te starten, maar inplaats daarvan krijg ik te horen dat ze ons niet verder kunnen helpen dat het helemaal geen zin meer heeft. Ja daar sta je dan met je mond vol tanden, oké ik had het een klein beetje aan zien komen maar toch, net een klap in mijn gezicht. Ik heb niet genoeg eicellen om PDG te doen. Voor IVF te doen moet je starten met ongeveer10 eicellen maar omdat wij PDG doen hebben we er dubbel zoveel nodig en ik had er met mijn eerste poging maar 3 waarvan ze maar 1 konden bevruchten en het was dan nog geen top embrio. Ik spoot 300IE GONAL F.
Dit is dus het einde van ons onze droom, voel me gewoon helemaal leeg van binnen en op de koop toe is het op 28 nov nog eens 5 jaar geleden dat we onze kleine meid moesten afstaan.
Ooooooooooooooooooooooh wat haat ik op dit ogenblik mijn leven.
sorry voor de negatieve blog
reacties (0)