Gedicht 3 maart 2007

Stil lig ik naar de hemel te staren.

Wachtend tot ik je gezichtje

in de wolken zie verschijnen,

die meegedreven worden door de wind.

Het fluiten van de vogels en

het ritselen van de blaren

klinken als muziek in mijn oren.

Een zachte stem roept me toe.

Ik herinner me de stem van

mijn grootvader.

de woorden dringen diep

tot me door.

Voel je weer kind,

dans en lach als vroeger.

Weet dat alles goedkomt

en dat ik over jou zal waken.